Deze positie voor het blok bevalt me op een winderige zaterdagmiddag op zich niet heel slecht.
Leuk topic en echt onmogelijk om alle berichten in één stuk door te lezen, maar tof dat iedereen zijn hobby op zijn eigen manier beleeft.
Ik ben betrekkelijk nieuw op dit forum dus ken nog niet zoveel accounts die regelmatig posten, dus de meesten die ik zou taggen zal zich in eerste instantie afvragen: wie is deze guy? Begrijpelijk, maar ik zou zeggen: zie het als een compliment 
.
Na zorgvuldig overwegen heb ik besloten @Elmar2B te willen nomineren. Ik zag een mooie polerouter om je pols voorbij komen en zag op je profiel dat je ook een andere UG in je bezit hebt. Ben benieuwd naar het verhaal achter je polerouter en het gevoel dat je bij UG hebt. Ben ook benieuwd naar hoe je de ontwikkeling van je (vintage) collectie in de toekomst voor je ziet.
Dan nu over naar mijn verhaal. Voor het idee: ik heb de 30 nog niet aangetikt, dus vandaar dat het verhaal met name over mijn “jeugd” periode gaat omdat ik in principe net “jeugd-af” ben. Ik sta aan het begin van mijn volwassen leven/ carrière, dus ik neem de vrijheid om ook horloges die ik momenteel nog niet in bezit heb, maar wel waardeer of een verhaal bij heb en hopelijk in de toekomst kan aanschaffen, te benoemen. Dit is dan uiteraard wel duidelijk dat ik hem (nog) niet heb: geen foto’s met een gouden Patek gefotoshopt om mijn pols dus 
Afin, zoals je in het bericht van @HorlogeHalle al kunt zien ben ik begonnen met een blauw duikhorloge van Lorus. Ik droeg het op school, op vakantie, in zwembaden en soms zelfs onder de douche. Op school vond ik het prettig om op mijn Japanse duikklokje de minuten naar de pauze af te tellen in plaats van op de per bulk opgekochte klok die volgens mij aan elke wand in elk klaslokaal hing. Ik weet nog dat het destijds een heel ding was of je horloge analoog of digitaal was. Ik was duidelijk “team analoog”. “Digitaal is op de computer, analoog voor om de pols”, riep ik dan. Dit was tegen het zere been van mijn vrienden met een digitale casio, maar tot heftige vechtpartijen naar aanleiding hiervan is het nooit gekomen gelukkig.
Hoewel mijn prachtige blauwe weer-en-windbestendige quartztikker nog liep als een zonnetje, kreeg ik halverwege mijn 17e levensjaar van mijn moeder een gouden horloge dat van haar opa was geweest:
Qua “resell value” niet de moeite om te verkopen, maar door het gevoel en verhaal erachter onbetaalbaar. Draag deze dus ook nog regelmatig om deze familieherinnering levend te houden. Hij zat aanvankelijk op een jaren '70 walzgouden bandje. Door deze te vervangen door een leren, werd de hele look en feel meer chique en klassiek in plaats van louter oubollig .
Al met al dus een redelijk rustige maar zekere start op horlogegebied en ik kan je zeggen dat het ook wel even duurt voordat ik enkele maanden geleden “chronisch en zwaar besmet” raakte met het horlogevirus. Er waren een paar “katalysatoren” in mijn omgeving die me met de hobby en horlogerie an sich bekend maakten. Een destijds vriend van me heeft ouders met een antiekzaak. Hij kwam daar dus regelmatig toffe klokjes tegen. Het meest bijzondere was een Rolex submariner die hij zelf droeg. De betrekkelijke eenvoud, maar toch niet te negeren klasse en uitstraling van dat ding liet me watertanden 
. Verder spaarde een oom van me zeer fanatiek allerlei soorten horloges. Hij trok hiervoor reeds lang voor mijn geboorte van rommelmarkt naar beurs naar antiquair en bouwde zodoende een bijzondere collectie op. Hij liet me kennismaken met grote Breitling chronomats, welke door de hoeveelheid staal per vierkante centimeter horloge niet door iedereen even gewaardeerd worden. Echter, de heritage van Breitling kan niet worden weggewoven en dit merk heeft dan ook door de stoere geschiedenis een speciaal plekje in mijn hart. Ik vind het jammer dat dit merk veelal als “ordinair” wordt gezien doordat ze in het begin van dit millenium ook veel - naar de mening van velen - puin hebben geproduceerd. De (vintage) Navitimer is een horloge dat ik sowieso ooit zal willen toevoegen aan mijn collectie.
Van deze - helaas overleden - oom heb ik een prachtige Certina dresswatch (bandje was inderdaad niet op maat, inmiddels gefixt ) gekregen en naar aanleiding hiervan ben ik begonnen met het verzamelen van -met name - vintage horloges:
Dit horloge is vanwege haar eenvoud en het prachtige persoonlijke verhaal dat ik erbij heb mijn absoluut favoriete horloge. Ik zou deze voor geen geld wegdoen omdat het een aandenken is aan zowel een bijzonder mens in mijn leven als aan het moment dat mijn liefde voor horloges geboren werd. Ik word zelfs een beetje emotioneel als ik hierbij stil sta nu… mooi dat een levenloos voorwerp toch zo’n levendig verhaal kan vertellen.
Horlogeland wordt soms wel eens opgedeeld in “team Zwitserland” en “Team Japan”. Een kennis van onze familie bleek horlogemaker te zijn en toen ik hier achter kwam hadden we meteen een super leuk gesprek waarin hij zijn “journey” als horloge en klokkenmaker deelde met me. Hij is duidelijk “team Japan” en lichtte passievol toe waarom hij Seiko en Citizen zo hoog in het vaandel had staan vanwege de kwaliteit van uurwerken. Hij werkte vroeger veel met Rolex, maar is langzamerhand geswitcht naar Team Japan. Dit zette me aan het denken. Ik ben zelf erg gevoelig voor mooie verhalen achter horloges en bij een merk als citizen kreeg ik altijd een enorm “Vroom&Dreesman” gevoel: niet echt heel ruk, maar zeker ook niet “cool”. Een Japanner is echter net als een ex-vriendin: je komt haar soms tegen, ik wil haar eigenlijk vermijden, maar soms is ze toch te onweerstaanbaar om los te laten…
Zo ook deze citizen. Het was het eerste automatische uurwerk in mijn collectie. Vind hem heel leuk, maar draag hem bijna nooit. Heb er ook niet heel goed op gepast, want hij is al te lang niet geserviced. Onder jullie zijn er vast veel die begrijpen waarom ik toch voor deze schoonheid gevallen ben 
.
Na deze citizen volgden nog enkele vintage automaten, waaronder een Mido dataday die ik al enkele keren gepost heb hier. Ik ben echt verliefd geworden op Mido en vind dit één van de meest ondergewaardeerde merken in horlogeland.
De aanleiding tot aanmaken van dit account op HF was de zoldervondst van een Vostok Amphibia van vlak voor de val van de muur:
Door de rode ster op de 12-uurspositie en groene plaat dacht ik aanvankelijk een Heineken-reclamehorloge te hebben gevonden. Het cyrilische schrift gaf me toch wel een hoog Rusland-gevoel, maar kon het allemaal toch niet helemaal plaatsen. Na erg vriendelijk geholpen te zijn hier op het forum ben ik rond blijven hangen en vandaar dat ik hier nu ook mijn verhaal aan het typen ben . Helaas was deze Vostok bij nader inzien toch in dermate slechte staat, dat ik hem voorlopig nog niet laat opknappen. Ik werd echter wel gegrepen door het Vostok-virus. De ietwat kneuterige maar industriële Sovjet-vibe vind ik waanzinnig interessant. Ik moest en zou een mooie en draagbaar Vostok horloge aan mijn collectie toevoegen. Vanmiddag heb ik de volgende beauty, gekocht van @Koppie hier op het forum, binnen mogen krijgen:
Hij staat prachtig en sportief bij een “jonge maar grote vent” als ik . Verwacht dan ook dat deze Russische schone veel draagtijd gaat krijgen
Hoe gaat mijn collectie zich ontwikkelen? Dat is nog even koffiedik kijken. Ik ben momenteel niet in een financieel super goede positie, dus wil mijn collectie verantwoord en rustig opbouwen: het blijft immers een hobby en huur betalen/eten is toch wel van hogere prioriteit dan krom liggen voor een AP . Dit betekent overigens niet dat ik jaloers / misgunnend ben naar leden hier die heel kostbare horloges showen: ik kan hier als liefhebber juist alleen maar van genieten en ik vind het juist super tof dat alle soorten horloges hier waardering genieten.
Ik hoop binnen 5-10 jaar een Universal Geneve Aero/tricompax aan mijn collectie toe te mogen voegen. Gecompliceerd, maar zó elegant en draagbaar. De heritage van UG fascineert me ook mateloos en vind het dan ook jammer dat ze quartzcrisis nog beroerder doorgekomen zijn dan mijn favoriete voetbalclub menig Europese voorronde.
Ik denk dat je deze UG wel als grail kan bestempelen. Mocht ik in de loop der jaren dermate liquide worden dat ik een Rolex Tru-beat in originele configuratie kan bemachtigen, dan twijfel ik hier geen seconde aan. Doordat mijn familie een bijzondere band met de zorg heeft en ik zelf wegens angst voor bloed nooit voor dit pad gekozen heb , zou ik het mooi vinden om met een dergelijk horloge eer te bewijzen aan mijn persoonlijke heritage.
Ik zal altijd de voorkeur blijven geven aan vintage boven modern, al zou ik uitzonderingen maken voor een Rolex Datejust of Omega Seamaster. Als een horloge een verhaal vertelt, dan heeft het mijn interesse. Hetzelfde geldt voor forumleden, dus vandaar dat ik graag op HF kom.
Zwarte plaat met tritium, GMT functie, hacking functie met het befaamde pinnetje en nog eens vietnam-war geschiedenis. Wat wil je nog meer 
.
