Wat laat op de rommelmarkt vanochtend (want Max gaat toch echt voór).
En dan ligt daar bij één van de kramen toch weer zo’n 5- je naar me te lonken.
Oppakken, bekijken, de “Seiko shake” en ja hoor hij komt onmiddelijk tot leven.
Gewoon een mainstream Seiko-tje maar wat straalt zo’n ding kwaliteit uit!
Je hebt echt wat gewicht in je handen , origineel bandje zit er ook nog aan.
Eigenlijk heb ik al zo veel in de kist(en), maar ik kán hem niet laten liggen.
Voor een klein prijsje mag ie mee en dan begint eenmaal thuisgekomen voor mij gelijk de pret:
DNA verwijderen, beetje Peek voor de kast en tja ook maar weer eens de strijd aangaan met het materiaal wat uniek is voor Seiko: Hardlex.
Wat is dat elke keer een strijd… maar opgeven doe ik niet.
Voorlopig ben ik even klaar met schuren en polijsten, maar ik zie zo al dat dat nog een keer over mag.
Leuk om te zien wat je er van gemaakt hebt.
Op zich ook een kunst om door de gebruikssporen heen te kijken en op voorhand te concluderen dat er nog wat van te maken is.
