Soms zeggen mensen wel eens dat ze niet snappen waarom ik zoveel geld uitgeef aan een horloge. Een Casio van een paar tientjes geeft immers toch ook prima de tijd aan? En dan komt er een stortvloed met woorden als passie, magisch, zachtjes tikkend, langzaam glijdend, ambachtelijk, history, enz. over diegene heen.
Maar soms snap ik zelf iets niet. Waarom geeft bijvoorbeeld iemand zoveel geld uit aan een digitaal horloge, als een Breitling. Wat is het aan een super-quartz dat 't je zo aantrekt? Wie snapt 't wel?
Hebben jullie ook wel eens dat je horlogetik niet helemaal snapt?
Nog mooier is hoe weinig merken de gemiddelde mens kent. Heb je een voor ons liefhebbers bekend merk om maar niet uit het rijtje sieko/omega/breitling/rolex etc dan is het gelijk van “oh… ken ik niet” dus niet mooi horloge. Right…
Ik krijg nooit commentaar vanuit mijn omgeving; niet positief, niet negatief. Blijkbaar bemoeien mijn collega’s etc zich niet met de keuzes van anderen. En het boeit ze ook niet, denk ik. Ik doe dat ook niet; ik geef ook geen commentaar op hun nieuwste iPad, iPhone, Samson Tablet, auto etc. Eigenlijk wel een prettig aspect van mijn collega’s.
Ach, zo is het met bijna alles waar passie bij komt kijken. Of het nou gaat om horloges, auto’s of hifi-aparatuur. Het is bij de gelijkgstemden altijd goed troost zoeken, de rest denk: “Wat?”
Mijn vader is bijv. helemaal gek van high end hifi-apparatuur en legt rustig € 10.000,- neer voor 1 luidspreker van een merk waar niemand ooit van gehoord heeft en wordt dan voor gek verklaart want “ik heb thuis boxen van Jamo, gewedlig geluid en voor slechts € 299,-.” Om maar wat te noemen zonder iemand voor het hoofd te willen stoten.
Daarom ben ik zo blij dat jullie er zijn, waar ik mijn troost kan zoeken…
Ik vind het gewoon mooi en ik heb plezier van een dik horloge. Daarnaast heb ik tientallen (en online nog veel meer) aardige mensen ontmoet die dezelfde tik hebben. Hierdoor kan ik ruilen, kopen en verkopen en blijkt m’n collectie geen verloren geld.
@ Bosnialove; voor de pats doe ik (en met mij vele anderen) het zeker niet. Ik ben een liefhebber van Tudor en betaal daar regelmatig de jackpot voor. Niemand herkent het en de Rolex liefhebber vindt het over het algemeen maar een reserve, een zusje, wannabe… ik blijf het echter kicken vinden.
Ach, zo is het met bijna alles waar passie bij
komt kijken. Of het nou gaat om horloges, auto’s
of hifi-aparatuur. Het is bij de gelijkgstemden
altijd goed troost zoeken, de rest denk: “Wat?”
Mijn vader is bijv. helemaal gek van high end
hifi-apparatuur en legt rustig € 10.000,- neer
voor 1 luidspreker van een merk waar niemand ooit
van gehoord heeft en wordt dan voor gek verklaart
want “ik heb thuis boxen van Jamo, gewedlig geluid
en voor slechts € 299,-.” Om maar wat te noemen
zonder iemand voor het hoofd te willen stoten.
Daarom ben ik zo blij dat jullie er zijn, waar ik
mijn troost kan zoeken…
Eric
+1!
Ik wilde precies hetzelfde schrijven. Vervang “vader” door “vriend” en verder blijft de tekst eender hahaha!
Daarom is het ook zo leuk mensen van het forum IRL te spreken, die hebben vaak aan een half woord voldoende en je hoeft dan verder niets uit te leggen.
Leuke praatgroep voor gestoorden is dit…
Okay, ik zal eerlijk zijn: ik heb 3 Breitlings, waarvan 1 superquartz, 1 automaat en 1 handopwinder. In alle 3 de categorieën zijn goedkopere horloges te vinden, maar het feit dat het een Breitling is speelt bij mij ook zeker een rol. Het is een merk dat dat ik als kind al kende en wat (enorm) tot de verbeelding spreekt. Het gaat niet zo ver dat ik met een - naar mijn ogen - lelijke Breitling zal gaan lopen alleen maar omdat het een Breitling is. Ik zoek wel degelijk binnen dat merk naar een horloge dat ik ook optisch mooi vind, maar ik kan niet ontkennen dat het feit dat het een Breitling is ook een rol speelt. Je mag dat betitelen als ijdelheid, patserigheid, trots het maakt mij niet uit. Ik kan er niet om heen dat het feit dat ik een Breitling draag, mij ook een speciaal gevoel geeft. Misschien ben ik de enige of mischien ben ik de enige die daar voor durft uit te komen.
Iemand maakte de vergelijking met een auto: waarom zou je een Bugatti kopen als een Skoda je ook van A naar B brengt? Maar nu geef ik er even een andere twist aan: stel dat je mag kiezen, wie zou er dan een Skoda kiezen i.p.v. de Bugatti?
M.a.w.: het één is gewoon mooier en specialer, maar pas als je ervoor moet betalen, is het blijkbaar dom of ongepast dat je dat doet. Raar toch?
Nu heb ik zelf ook wat leuke sportauto’s gehad en ik zit ook daadwerkelijk met een ander gevoel in zo’n auto. Ze zijn nu weer weg en ik mis ze niet (nou ja soms dan) en ik zit nu ook net zo lekker in de Renault Kangoo van mijn vrouw, maar natuurlijk voelde ik me wel lekker / speciaal toen ik in die sportauto’s reed.
Er is echter ook nog een ander argument wat een rol speelt. Ik ben ondernemer en dus heb ik geen vaste inkomsten. Ook dat maakt dat ik liever een iets waardervastere Breitling koop, omdat ik die (naar mijn idee) weer iets makkelijker kan verkopen mocht het zakelijk wat tegen zitten.
Ik ben trots op het feit dat ik nu in de situatie verkeer dat ik me een Breitling kan veroorloven, maar ik zal heus niet ongelukkig worden als ze weer weg moeten. Zo is het ook.
Altijd… Ik vergelijk 't dan maar met het kopen van andere soorten kunst; waarom is het ene schilderij 5 tientjes waard en het andere vele duizenden euro’s ?!
Ik snap mezelf regelmatig niet, en dat blijft dan niet beperkt tot enkel de horlogehobby.
Een tijd geleden ook een leuke Quartz gekocht, de Omega Seamaster multifunction.
Is ook gebruik nog stevig aan de prijs, en voor die centen willen de meeste toch echt een automaatje.
Ik snap best dat iemand geld wil uitgeven aan een leuke quartz, het gaat tenslotte om het totaalplaatje. Bij sommige klokken past juist een quartzuurwerk prima. Soms wanneer ik in een luie bui ben, en een andere klok om wil die dag, is het heerlijk dat er altijd een paar quartzen ter beschikking staan die je zo om doet.
Wanneer je alles puur rationeel op prijs zou gaan "afrekenen"
kunnen we al onze hobbys wel het raam uit bonjouren
hebben. Hierdoor kan ik ruilen, kopen en verkopen en blijkt m’n collectie geen verloren geld.
