Een paar weken terug heb ik mijn blinkende Regattare mogen ontvangen. Erg spannend was dat, want het was m’n eerste kennismaking met het model en het merk. Het leek me leuk om van zo een bijzonder klokje mijn impressie met jullie te delen. De foto’s zijn van het net.
Poging 1 van de postbezorger (ze heten toch geen postbodes meer?) was helaas mislukt. Ik was net niet thuis toen ie langskwam. Dus voor de zekerheid een briefje opgehangen dat ik wel in de buurt was of dat iemand het voor me kan aannemen. En de 2e keer ging het gelukkig wel goed.
Na het openen van de postdoos kwam ik allemaal schuimstukjes tegen om de horlogedoos met inhoud te beschermen. Die zat ook nog eens een keer in schuim verpakt. Je weet immers maar nooit hoe grof er met ’t pakketje wordt omgegaan.
Na het verwijderen van al ’t verpakkingsmateriaal hou je een houten doosje over. Hierop is mooi de merknaam en het logo ingebrand. Even was ik in de waan dat ik van een lekker wijntje zou gaan genieten 
Maar nee, naar het opschuiven van de deksel kwam ik geen flesje in sto tegen, maar een brief. Althans, ik dacht dat het een brief was, maar het blijkt de gebruiksaanwijzing te zijn. Vervolgens kwam ik de Owner’s details tegen. Erg leuk om zo een gepersonifieerde kaartje bij te krijgen, welke ondertekend is door de oprichter van ’t merk. Naast de persoonlijke gegevens staat er nog een verhaaltje over het merk en puntjes over de garantie. Nog een visitekaartje van de Europese dealer om het geheel van papierwerk compleet te maken.
Het horloge zelf zit netjes opgeborgen in een canvas rol etui. Hierin zitten 3 vakjes om naast het horloge nog extra bandjes te kunnen stoppen. Leuk gedaan en nog praktisch ook!
Dan nu het horloge zelf. Wat een vreemde eend in de bijt! Het brons ziet er niet uit als brons. Het lijkt haast wel geelgoud. Zo mooi blinkt ie bij mij. Niet gepolijst natuurlijk, zoals de stalenuitvoering, maar ik had bij brons een ander beeld in gedachte.
Komt natuurlijk door de nieuwigheid, want na de eerste paar dagen begon ie al langzamerhand bijna onmerkbaar doffer te worden. En de eerste vlekjes waren ook al ontstaan. De onderzijde van het klokje gaat harder dan de bovenzijde. Waarschijnlijk door het dichtere contact met mijn huid. Ik heb bewust ervoor gekozen om de patina op een natuurlijke manier te laten ontstaan. Ik heb verschillende horloges voor verschillende gelegenheden. Dit is in de loop der jaren tot ’t extreme gediversifieerd. Om het natuurlijke verloop van de patina wel een beetje te laten vlotten is de Regattare nu mijn “slaap-horloge”. Zo krijgt ie elke dag zeker zo een 7 uur draagtijd. Pas als ik ’t patina mooi genoeg vind, ga ik em de buitenwereld in brengen. Verder overweeg ik om em bij een bijzondere gelegenheid weer helemaal op te poetsen, om vervolgens te gaan experimenteren met het creëren van patina mbv kunstmatige foefjes. De effecten die ik heb gezien vind ik verbluffend. Deze lijkt wel een ouwe roestbak.
Een wereld van verschil. Ervoor.
Erna.
De kastvorm zelf komt menig lid wel bekend voor. Op een beugeltje na zeg maar. Ik vind het beetje tussen een Luminor en een 1950 zitten. De zijkant van de kast is niet recht/hoekig, maar ook niet zo sterk gecurved als bij een 1950.
Hoewel de lugs in eerste oogopslag er hetzelfde uitzien, zijn ze wat scherper naar binnen afgesneden dan bij een Panerai. Hierdoor past het klokje naar mijn mening makkelijker bij een kleinere pols. Ik vind het namelijk niet mooi als de lugs ‘over de pols uit steken’.
De wijzers lijken ook op die van Panerai, maar zijn iets eleganter uitgevoerd, door de lichte knik bij de aanzet. Vanwege de vintage uitstraling hebben ze waarschijnlijk de secondewijzer weggelaten. Alhoewel… het is een secondeschijfje geworden. Erg netjes vind ik dat ze hier aan gedacht hebben. Het geheel ziet er beter afgewerkt door.
Ik kan er zelf niet goed tegen als een horloge geen secondewijzer heeft. Lijkt ie net stil te staan. Ik overweeg daarom om een hele subtiele inkeping of gaatje in te laten maken.
De wijzers zijn goudkleurig en flink gepolijst, waardoor ze duidelijk opvallen. Ook als het wat minder licht is. Maar niet getreurd, het klokje heeft ook lume. De wijzers lichten beter op dan de lume op de wijzerplaat. Na een korte tijd is dit goed merkbaar. De wijzers zijn nog redelijk te zien door de nacht heen, maar de wijzerplaat geeft nog maar een hele zachte gloed. Ik heb zo snel alleen een plaatje van een Diver gevonden, maar het verschil in lume sterkte is wel zichtbaar. Volgens mij is ie hier net onder een halogeenlamp ofzo geweest.
De wijzerplaat zelf heeft een leuke en passende bruine kleur gekregen. Dit draagt naar mijn mening ook bij aan de vintage look. Sommige foto’s geeft een bijna zwarte kleur, maar bij mij blijft ie in elke hoek bruin. OK, soms met een blauwe gloed door de AR coating van ’t saffierglas, maar verder…
Apart is ook de het ‘nulletje’ voor de 3, 6 en 9. Net weer een beetje anders dan de rest. Alleen lijkt de 12 nu een stuk kleiner. Ben juist gewend dat de 12 uurs positie groter/prominenter is. Verder vind ik de wijzerplaat ook wat druk met de kleine lettertjes voor de 24 uurs aanduiding. Het geeft het geheel wel een beetje een toolwatch look, maar persoonlijk had ik liever een meer rustigere uitstraling gehad.
Achter de wijzerplaat verschuilt zich het uurwerk. Magrette gebruikt 2 typen uurwerken, namelijk de ETA 2824-2 en de Miyota 8215. Beide zijn bewezen automatische werkpaardjes die prima hun werk doen. In de Regattare Bronze tikt een Miyota op 21.600 BPH. Het uurwerkje heeft een gangreserve van 45 uur, dus je kunt em gerust een dagje laten staan. Ik denk dat voor behoud van de vintage uitstraling er geen gebruik is gemaakt van de datumfunctie van het uurwerk.
Op klokjes met een mechanisch uurwerkje zie ik graag een see-through caseback zitten. Dat is hier ook het geval, alleen… is het uurwerk niet te zien. En voor 1 keer vind ik ’t niet erg. Ik vind namelijk dat Magrette iets aparts heeft gedaan met de achterzijde. Je kijkt namelijk niet tegen het uurwerkje aan, maar krijgt een authentiek stukje eeuwenoud Kauri hout te zien. Hierop is onder andere het gelimiteerde nummer van je klokje te zien. Vraag me eigenlijk af hoe het erin is gemaakt.
Het merk doet z’n best om niet eentonig te worden. Soms zijn de casebacks bijvoorbeeld van staal of soms zijn ze gedecoreerd. Wat ik jammer vind bij de bronze is dat ze het logo niet met Paua parelmoer hebben ingelegd.
Aan de andere kant ook wel begrijpelijk, zonder parelmoer past wel bij de vintage style. Maar het zou ook goed erop hebben gekund door de stalen deksel. Over de achterdeksel gesproken. Deze is relatief wat dik, waardoor het horloge best hoog op je pols zit. Begrijpelijk, want ’t stukje hout moet er ook nog tussen passen. Persoonlijk vind ik dat niet mooi staan, maar met bronze is het juist wel prettig. Hiermee voorkom je dat de bronzen delen van ’t horloge met de huid in aanraking kan komen en irritaties kan veroorzaken.
Tot zo ver zijn de keuzes voor het ontwerp van ’t horloge me duidelijk. Maar 1 ding snap ik absoluut niet… de keuze voor een zwart/rode bandje!?!
Het bandje zelf is erg soepel en draagt comfortabel. Maar de zwarte kleur vind ik niet passen bij de bronzen kast. Het kan ook aan mij liggen, want ik ben niet zo spannend op kleurengebied. Maar persoonlijk zou ik een bruine band beter vinden staan bij dit klokje. Heb ’t vermoeden dat ik niet de enige ben die er zo over denk.
Over dingen die ik ook anders gezien had… wat te denken van de stalen gesp?
Dus wat dacht Magrette Europe? Wat als we er eentje van brons laten maken? En als we dan toch bezig zijn… waarom dan niet een ander bandje erbij?
En dat geeft geen onaangename resultaten. 
Al met al ben ik erg tevreden met ’t klokje. En straks nog meer als m’n bronzen gespen en bandjes binnen zijn. X(
Persoonlijk zit ik nog aan 1 ding te denken: de stalen kroon. Hij is mooi gepolijst, voorzien van een gestraalde logo en nog eens geschroefd ook. Maar ook hier weer die afwijkende kleur.
Ik overweeg om em van een coating laten voorzien in dezelfde geelgouden kleur als de wijzers. Kunnen jullie hier advies over geven? Hoe dit aan te pakken? Wat voor soort coating het best te gebruiken (goud, PVD, etc)? En natuurlijk, waar dit te doen?
