Waarom zou je op de kast gejaagd worden als iemand lol heeft aan een Invicta ?
Ik gun iedereen z’n horlogeplezier, Invicta of AP.
Apart dat mensen gaan zeiken over andermans lol.
Daar moet inderdaad iets achter zitten. Gebrek aan zelfvertrouwen ? Calvinistisch schuldgevoel over de eigen uitgaven ? Geen idee.
Echt he ?
Ik heb het eigenlijk andersom :
Beleef net zoveel lol aan mn kringloopvondst €4,- als aan mn duurste van +1K.
Maar in mn achterhoofd blijf ik toch steeds nadenken over hoeveel horloges ik aan had kunnen schaffen voor die 1K !
Als ik dat zou kunnen, was ik al binnen. Wel vreemd dat mijn naam geassocieerd word met die van een Profeet. Mijn avatar naam is trouwens mijn echte voornaam.
Ik lees wat posts hierboven dat deze Invicta er helemaal niet op lijkt.
Wat is het nou ? Wel of niet ?
Kunnen de zure sloten een eenduidig antwoord formuleren zodat we weten waaròm deze gekocht wordt ?
Mensen proberen altijd zichzelf en anderen te overtuigen van het feit dat hun beslissingen beter zijn dan die van anderen. Dat geeft onszelf de ‘tooling’ om blij te zijn met die gemaakte keuzes.
Goedkopere horloges zoals Invicta kunnen erg fijn zijn; leuke ontwerpen, bank niet breken, fijn voor op vakantie, en je kan zonder zorgen es tegen een boom haken.
Maar het gaat natuurlijk nooit het gevoel van kwaliteit evenaren van een duurder horloge; naast afwerking, heritage, en puur het gevoel iets om de pols te hebben dat uitzonderlijk is en ook zo gewaardeerd wordt door anderen.
De visies van beide groepen doen elkaar’s wereldbeeld wankelen, bij het zien van een horloge met in grote lijnen dezelfde looks als vroege Subs maar dan aan een fractie van de prijs gaat een vintage Rolex liefhebber achter z’n oren krabben. Net als een Invicta liefhebber’s mond gaat openvallen bij macrobeelden op youtube van ‘the real deal’. Dus gaan we elkaar proberen overtuigen van het grote gelijk.
Maar het blijven allemaal horloges. En dezelfde liefhebberij. En het blijft een hobby. En beide kampen hebben gelijk.