Vandaag draag ik een oude chronograaf in roze goud. De wijzerplaat heeft een mooie patina. Helaas is daardoor het merk en dergelijke slecht leesbaar. Graag verneem ik jullie mening of ik dit zo moet laten, zodat alles origineel blijft, of dat de wijzerplaat toch beter schoongemaakt kan worden.
Ik vind het niks, maar er zijn ook mensen die zweren erbij.
Het is jouw horloge, doe ermee wat je zelf vind
De algemene stemming hier is: altijd zo laten, nooit aan een wijzerplaat kloten of knutselen.
De vraag in de titel is een andere: hierover verschillen de meningen. Sommige verzamelaars zoeken juist alleen mint conditie vintage horloges en vinden die zoektocht het leuke aan de hobby. Andere verzamelaars vinden patina karakter geven en zoeken juist naar dit unieke of vinden het op zân minst geen bezwaar.
Zo, deze kan dicht
Wat vuil (stof, aanslag) op een plaat kan enigszins schoongemaakt worden, daar zijn wat (zeer milde) middelen voor.
Verder nooit knoeien aan een wijzerplaat. Het resultaat wordt nooit fijn.
Redials zijn helemaal een drama, tenzij je daarmee een familie-stuk draagbaar kunt houden. Het is eigenlijk nooit mooi, altijd net niet qua typografie, uitlijning et cetera.
Een mooi verkleurde chocolate plaat kan de waarde flink laten stijgen, net als een productiefout zoals bij de spider dials. Er is ook ronduit lelijke patina, die voor mij een horloge onacceptabel zou maken.
Ik vind een mooie patina wel ok, het horloge mag zijn leeftijd wel laten zien. Dat bv dots een mooie vanille kleur krijgen.
Jammer dat soms waterschade wordt vertaald naar patina.
Lekker zo laten. Ook al vind ik teveel patina niet echt mooi.
En in jouw geval zit er wellicht radiumverf op de wijzerplaat dus dan is open maken en opknappen helemaal uit den boze!
Vind deze nog enorm meevallen. Niks aan doen. Schoonmaken lukt niet, niet hier maar eigenlijk ook echt nooit. Wat je ziet is nl. geen vuil maar verwering/oxidatie, dat krijg je niet weg zonder meer schade aan te richten dan er in eerste instantie was.
Het enige dat ik heel soms doe is een wattenstaafje nemen met gedemineraliseerd water, maar dan moet het al heel erg zijn hoor.
Nee dit zijn reflecterende cijfers, geen radium. Wijzers hebben ook geen lume. (zou uiteraard geswapt kunnen zijn, maar lijkt me in dit geval origineel).
Verder eens; niet mee liggen rommelen, wordt zelden beter, en meestal zelfs een drama.
Bij sommige vervuilingen schijnt spuug, door de enzymen erin, beter te werken (wel i.c.m. het wattenstaafje). Let wel: gehoord van echte professionals en ik heb absoluut niet de impressie dat ik daaronder val.
Ik blijf van wijzerplaten gewoon af.
Dat is echt âabove my paygradeâ. Ken je beperkingen.
Disclaimer: puur van horen zeggen en ik accepteer 0,0 aansprakelijkheid voor experimenten.
Ik ken mijn vaardigheden EN mijn beperkingen. Heb 1 keer een wijzerplaat volkomen verziekt en heb daar gelukkig veel van opgestoken. Is sindsdien niet meer voorgekomen. Was nog een moeilijk verhaal want het horloge was destijds van een collega. In geval van twijfel, inderdaad gewoon afblijven - hooguit subtiel Rodico voor stofjes.
Sowieso een tovermiddel om allerlei spul schoon te krijgenâŚ
Deze ga je alleen verzieken.
Kan je beter een horloge kopen dat beter afleesbaar voor je is.
Perfect leesbaar voor mij. Zie ook niet echt wat om schoon te maken.
Beetje patina vind ik wel leuk.
Anders kocht ik wel nieuwe horloges.
Als het schoongemaakt kan worden is het vuil en geen patina.
Een âchronographe suisseâ is toch eigenlijk een merkloos horloge? Van mij mag je daar een nieuwere/betere wijzerplaat in zetten
Absoluut. Niet aanraken. Prachtige verkleuring.
Afbreuk. Althans, op de wijzerplaat. Niks tegen op wabi-sabi aan de kast, maar wijzerplaten kalven voor mij af wanneer ze afkalven. Niet dat het niet mooi kan zijn, maar ik heb ze liever in goede staat.
Schoonmaken is in mijn beleving dan wel weer risicovol, want eerlijk gezegd denk ik dat je een beschadigde wijzerplaat snel erger maakt als je niet heel goed weet wat je doet.
Ik zou deze dus zo laten.
Ook moet ik kwijt dat alle patina van de wereld niet opweegt tegen een brakke rotfoto waar niks in focus is. Als je nou een foto van je horloge wilt maken, leg 'm dan gewoon op zân zij op een plaats waar je indirect daglicht hebt, houd je camera / telefoon met twee handen vast tijdens het maken van de foto, en maak je een paar shots tot je er eentje hebt die scherp is.
Want hier zien we haar (wat we niet willen zien) in razendscherpe fotoâs met een bewogen en wazig horloge er naast. Zo kan ik niet fatsoenlijk beoordelen of die plaat mooi is of niet.
Heel mooi platina, maar wel erg zwaar.
Eerlijk gezegd denk ik dat deze wijzerplaat oorspronkelijk al een koperkleur had. Is door oxidatie wel iets donkerder geworden, maar dit is echt geen crème wijzerplaat geweest
Dat denk ik ook. Ik vind m helemaal niet zo gepatineerd.
Ik zou het persoonlijk niet dragen maar ik ben sowieso geen fan van vintage.