Aan de hand van een discussie(ook niet echt) met @domega vraag ik mij dit af.
Doorstaan Japanse merken de tands der tijd beter dan Swiss vintage?
Ik kijk de laatste tijd af en toe naar Zwitserse vintage en mij valt op dat echt heel vaak ik iets vind van een plekje op de wijzerplaat of wijzers waar de lume bijna uitvalt en vind ik dan wel een Zwitser die perfect is dan is de prijs ook gelijk de hoofdprijs. Tuurlijk komt het bij allebei de merken voor maar het viel mij gewoon veel op bij Swiss vintage.
Ik heb het idee dat de wijzerplaten van de Japanners in de jaren 70 érg goed zijn gemaakt, vooral die blauwe platen blijven heel goed als je ze vergelijkt met het blauw van de zwitsers. Die hebben toch meer last van die loslatende stukken lak, bijvoorbeeld rond de indices.
Mijn vader heeft een Seiko met een diepblauwe, bijna zwarte plaat, nieuw gekocht in 1970. Het ding is aan de buitenkant flink gebruikt, maar de plaat en het uurwerk zien er nog steeds prima uit.
Qua uurwerken heeft b.v. Seiko veel uurwerken gebruikt die relatief langzaam tikken, waardoor ze volgens mij qua (niet) onderhouden wat vergevingsgezinder zijn dan een sneller tikkende zwitser.
Misschien een gekke suggestie, maar kan het niet zijn dat veel Zwitserse horloges bewaard zijn gebleven ondanks de slechte staat omdat het Zwitsers (dus wellicht van waarde) was terwijl lelijke Japanse horloges gewoon werden weggeknikkerd?
Ik zie heel veel Japanse horloges met bekraste of kapotte glaasjes en als ik dan de wijzerplaat en de rest bekijk zijn die heel vaak in een prachtige staat…en zou een nieuw glaasje gewoon prachtig staan.
Zou kunnen, maar ik kom mooie Zwitserse horloges tegen met versleten platen, en afgeragd versleten Japans spul met de mooiste wijzerplaten. Ik denk dat er in die tijd in Zwitserland iets mis is gegaan met de chemische formules van de lak.
Wellicht heeft het iets met de aansluiting van de kast delen te maken?
Kan me voorstellen dat een wijzerplaat in een kast met 10atm bestendigheid, beter bewaard blijft dan in een vergiet
Hey @koekoek …een vraagje…Hoe is Seiko daarmee begonnen(waterdichtheid) Ik weet dat Citizen de eerste was in Japan die spatwaterdichte horloges had getest en gemaakt in 1958 geloof ik
Daar zijn zelfs filmpjes van testen van…Parawater noemde ze dat toen …Heeft Seiko dit van Citizen overgenomen (ik weet niet of ze in die tijd al patent erop hadden) …het zou betekenen dat ze toch ook samenwerkten…of Seiko moest daar voor betalen ofzo …
Zelfs de wijzerplaten van een budget merk als Timex zien er nog vaak verrassend goed uit na al die jaren. Terwijl veel vintage Zwitserse wijzerplaten vaak veel patina hebben.
Is niet echt mijn ervaring. Heb de nodige 60-70’s Tissot’s en die zijn naar mijn ervaring over het algemeen nog heel netjes. De zilverkleurige exemplaren hebben wel het vaakst wat vlekjes opgelopen, dus ik denk ook wel dat het met de kleur te maken heeft, transparante lakken zijn poreuzer.
Mijn Seiko uit 1956 heeft inderdaad meer plekjes op de plaat, maar voor zo’n oud horloge vind ik het erg mee vallen. Deze komt van een Japanse verkoper, misschien leefde de oorspronkelijke eigenaar in een regio met een droog klimaat.
Ik denk dat de 1960’s en 1970’s Seiko (‘5’) modellen gewoon van een betere kwaliteit waren vwb bouw en afwerking (even los van de uurwerken, al neig ik daar ook naar Japans als het aankomt op kwaliteit en betrouwbaarheid)
Het grootste verschil werd gemaakt rond de introductie vd Japanse Seiko ‘5’ modellen en de vergelijkbare Citizen’s, in mijn ogen. Dit was de opmaat naar een standaard die (ook voor niet ‘5’ modellen) gewoon superieur was aan het meeste niet-Japanees in (iets meer of minder) dezelfde prijsklasse.
Volgens mij begon seiko daar ook meer rond 1960. Er zijn zoveel verschillende systemen, Seiko had vast een heel andere constructie dan Citizen/ Seiko nog destijds nog wel een kleine speler.
Dat is volgens mij ook het grote verschil dat vanaf eind 60s en 70s de meeste horloges ook waterdicht waren en de elementen buiten hielden waardoor ze minder of geen patina opbouwde.
Denk dat dat inderdaad ook een grote rol speelt, veel schade aan wijzerplaten is ontstaan door vocht. Je ziet dat horloges uit de jaren 40 en 50 veel vaker flink aangetast zijn.
Ook radium, wat eind jaren 50, begin jaren 60 uitgefaseerd is speelt denk ik wel een rol, dat veroorzaakt volgens mij wel bruine brandplekken.
Vroeg mij gelijk af wie de eerste daarbij was en gelijk een advertentie van Rolex op google dat zij in 1926 de eerste duiker hadden ofzo … en vervolgens kom ik bij dit stukje…interessant
…
… en vervolgens kom ik bij dit stukje…interessant 
Ze zijn er dus wel …