Xpost van gisteren!
27 likes
Deze quartz zit op ongeveer 15 seconden afwijking per jaar, Flyback actie en ratrapant. Mooi stuk techniek. Jammer dat er geen 39mm Chronos meer zijn met dit uurwerk.
14 likes
Die is zo mooi.
1 like
ik blijf het altijd lastig vinden, die verhoudingen tussen dail/subdails, en de plaatsing van de subdails. volgens mij heeft de originele speedmaster dat in 1 x perfect gedaan, en daarom is hij zo gewild. deze Roue TPS komt er aardig dicht bij in de buurt echter, wat mij betreft.
13 likes
Samen met de speedmaster de mooiste chrono die er is!
2 likes
Wow! Dankjewel! Ben er echt superblij mee! 
Echt zeer zeer mooi 
1 like
Oh snap! Ik was op zoek naar een zouthoudertje tot ik een 2ehandse maen skymaster mct op de kop kan tikken. Here we go!
1 like
Iemand ervaring met het Franse merk Depancel? Zit namelijk sterk te overwegen onderstaand (blauwe) model aan te schaffen, maar ik ben niet bekend met het merk.
(Plaatje van het web)
8 likes
Ik heb echt teveel chronographs.
Ik vind de Sinn stiekem heel erg mooi, omdat 'ie waanzinnig robuust is. Niet kapot te krijgen. De Oris vind ik heel mooi door z’n applied indices, het polijstwerk, en de scherpe randjes van de kroon en pushers.
De Damasko is het broertje van de Sinn. Damasko heeft voor Sinn kasten gemaakt, en veel van Sinn’s filosofie zit ook in Damasko. Ook gehard (staal versus titanium), ook center chrono minute hand. Maar toch een totaal andere benadering. Maar echt “sexy”? nee.
Ik denk dat dit echt een van de mooiste is die ik heb. Een limited edition van Citizen. Deze foto heb ik bijna drie jaar geleden genomen in het zuiden van Mexico. Midden in de pandemie heb ik mijn vrouw leren kennen; balen. Ze is Mexicaanse. Dus midden tijdens een pandemie vond ik mijn weg heen en weer naar Mexico, en dit horloge gaf ze mij als verlovingsgeschenk. Zij kreeg van mij een ring, ik een horloge.
Mijn persoonlijke afwijking is het maken van gitaren, en met name Star Trek is een thema dat ik graag op mijn gitaren doe. De Omega die op deze fretboards ligt is de HB-Sia, een bizar geval. Het is een Speedmaster, ja, met de speedmaster pro (style) kast en band, maar intern is het een raar ding. Het is de caliber 3603, wat een afgeleide is van een Frederic Piguet caliber, en heeft een GMT, column wheel, én coaxial. Een ‘traveller’s’ GMT, niet de office (verspringende uurwijzer). Exclusief de crown guard is deze maar 41mm, wat 'm een van de kleinste, meest slanke horloges maakt in mijn collectie.
Chrono GMT is een trend die je vaker bij mij gaat tegenkomen.
De Montblanc Nicolas Rieussec is een van mijn all-time favorieten, ware het niet dat deze al bijna 2 jaar in de doos ligt, kapot te zijn. De jumping hour hand is kapot (het hele GMT gedeelte doet 't niet meer goed), en daar baal ik flink van. Maar goed. Ik heb 'm, hij is door MB nog niet uit de lineup gehaald, dus ik kan 'm vast wel laten servicen. Dit is een chrono GMT column wheel met een day-night indicator. Oh, en een monopusher. Alles is raar aan deze, en daarom vind ik 'm helemaal te gek.
De Zenith El Primero Stratos Flyback is waanzinnig. Ik vind dit een van de mooiste ooit. Alles is gewoon precies goed hier. De sluiting is eigenwijs en uniek, de lug-to-lug is breed, wat de look balanceert, en de door velen zo gehaatte date-window is zo gemaakt dat 'ie visueel mooi in lijn valt met de andere applied markers.
Ball staat bekend om zijn lompe, logge uurwerken, maar soms doen ze iets heel elegants, zoals deze Trainmaster Moonlight. Tritiumbuisjes blijft toch een hallmark van Ball, maar verder is dit toch wel een klassiek ontwerp. Toch? Vooral de chrono seconds hand vind ik heel erg mooi. Ik moet wel er nog eens een stalen bracelet voor scoren.
Ik vond, toen ik een jaar of 14 was, de Navitimer het gaafste horloge op de markt. Het moment dat ik ouder was geworden en echt into automatics was, begon ik de Navitimer minder interessant te vinden, omdat ik Breitling te duur vind. Toen kwam Hamilton uit met deze Converter. Ik heb 'm gehouden naast de vorige generatie Navitimers, met de 7750 erin, en deze komt echt heel erg in de buurt. De bezel zit bij de Breitling iets anders in elkaar dan hier, maar voor wat ik voor deze betaald heb, moet ik echt niet zeuren. (met box&papers, onder de 1000). Applied logo & markers, 7750 met silicon balance spring en chronometer grade (volgens Hamilton’s eigen schrijven; chrono grade uurwerk, geen COSC certification), mooi frame rond de day/date. En GEEN crown guard! Ik vind dat bij deze toch wel echt heel mooi hoor…
Hamilton Conserver chronograph. De coin edge bezel, de cathedral hands, de simpele bicompax layout, de diamond knurled crown & pushers… Ik vind 'm prachtig. Echt, schitterend.
Ik zei het eerder al… a) ik heb teveel chronographs (maar ik vind die gewoon het gaafst om te hebben), en ik heb iets voor de chrono GMT.
De Bell&Ross is een chronograph GMT met center chrono minute hand (zoals de Sinn en Damasko), én een flyback. Longines had een prachtig uurwerk ooit, de 13ZN12, en die was ook een center minute chrono hand mét flyback (zonder GMT of datum; je kan de datum niet zien op deze foto, hij zit heel stealthy verscholen, maar hij zit er echt), en dit is de poor mans’ version van die Longines. Gouden wijzers en markers en logo, ETA/DuboisDuprez mechaniek, en ik heb er een stalen band bij. Is niet standaard, heb 'm zelf aan moeten passen (de band, niet de kast), maar… het werkt. Een van mijn favoriete allrounders.
De Hanhart is een beest. Het is een monopusher, bicompax. Geen flyback, geen datum, geen hour counter, niks. Gewoon heel klassiek. Automaat, dat dan weer wel, maar visueel wel echt ouderwets en dat ligt mij wel. Vroeger waren chronographs ook monopushers, tot Breitling de 2-knop layout ontwikkelde, en dat was een reden voor mij om voor deze te kiezen. De rode appointments, de grote kroon, de diameter (45mm)., en dan die wijzerplaat. Niet egaal zwart, maar met heel subtiele structuren.
De Hamilton rechts is één van mijn favorieten. Ruim 46mm breed (onderhand met nieuwe wijzers, gepolijste kast en band), met een cyclopse die visueel helemaal op gaat in de arte deco-style kast in plaats van als een mentale nageboorte op het glas geplakt (* kuch kuch * Rolex * kuch kuch *). Markers én numerals (applied), met de tachymeter als een slakkenhuis rond het midden. Modern, klassiek, in een interessante mix. Ik draag deze graag, en vaak.
Ik begon mijn reis met horloges ooit met Seiko, een titanium Seiko chronograph. Quartz. Nou wil ik nog steeds een titanium Seiko chrono hebben, maar dan automatic. En wat ik wil, is lastig te vinden. Okay, dan deze als zoethoudertje? Ik vind de ceramic bezel echt supercool. Niet ceramic insert, nee, de hele bezel is ceramic. Blauwe plaat, waanzinnig veel lume, en geintegreerde kast & band. Jammer dat de Caliber 8R48 onzichtbaar is.
Ik heb een thing for Hamilton lijkt het?! Niet perse omdat ik nou het merk zo super-fantastisch vind, maar omdat je soms echt heel erg gave dingen kan vinden van Hamilton voor een zacht prijsje. Ik heb 5 Hamilton Chrono’s, meer dan van welk merk ook, en allemaal gemiddeld 800 euri, inclusief doos, papieren, verzending, en importkosten. Belachelijk. Deze X-Landing is denk ik wel het sluitstuk van de groep. Op de foto’s van de verkoper leek het alsof íe helemaal verfomfaaid was (dit is een foto van de verkoper, niet van mij), maar het waren gewoon vingerafdrukken. Heb de fijnste krasjes eruit gehaald, en meer was er niet. Geen deuken of putten of whatever. Deze ChronoGMT was voor de Japanse markt, en heeft een wijzerplaat met perlage. Had ik nog niet. De syringe hands passen bij het thema (om een of andere reden hadden pilot’s chronos vaak dit soort wijzers), en het gebrek aan crown guards maakt dat deze 44mm joekel toch makkelijk draagt. Er zit een automatische bracelet-extender in de clasp, wat het draagcomfort echt vergroot.
ik heb nog wat meer chrono’s naast deze, zoals een Tutima M2, een Longines Admiral Chrono GMT, Tissot V8 Automatic Chrono, en nog wat meer, maar die zijn echt te lelijk om te delen in een ‘mooiste chrono’ topic.
Mijn mooiste, mijn favoriet?
De Citizen, de Omega Speedmaster HB-Sia, de Ball Spacemaster I (niet gepost), en de Hamilton Jazzmaster (niet gepost, heb 'm nog niet binnen). De automatics heb ik van mijn oma gekregen, en de Citizen van mijn vrouw. Al het andere is overbodig, maar die vier zijn mij heilig.
De Zenith scoort bij mij ook waanzinnig hoog, omdat ik die om had naar een trip naar Playa del Carmen en Cozumel, in Mexico. Was een verrassing van mijn vrouw. Ze zei: “pak een tas voor een weekend, draag 1 horloge, en kom mee”. We werden door een vriend van ons naar het vliegveld gereden, terwijl ik dacht dat ze naar een resort in de buurt gingen. Die trip was speciaal en bijzonder, en de Zenith toonde mij dat de Stratos perfect is voor op het strand, in een taco-bar, maar ook onder een tuxedo.
En toch… De Omega blijft favoriet, ondanks alle gekke quirks, zoals die gekke oranje print, de carbon fiber dial, een ‘raar’ uurwerk dat schijnbaar geen relatie heeft tot Omega’s eigen verleden (behalve dan de link met Frederic Piguet).
41 likes
Wel aan de prijs gezien het Chinese uurwerkje.
1 like
