Junghans Chronometer met J85/10

Vintage Horlogeforum
1

Junghans Chronometer met J85/10 – uurwerk (685.70)

In mijn kistje ligt geruime tijd deze drieling.
Regelmatig draag ik ze ook en ze zijn in gebruik om andere horloges op tijd
te zetten en/of de accuratesse van andere horloges te checken.

Ik ben trouwens nog steeds op zoek naar een hieronder afgebeeld exemplaar, maar
die zijn dus heel lastig te vinden voor een schappelijke prijs. Ach, ik heb de tijd.

Ik heb dan ook wel wat met die Mega-klokken van Junghans. Pas vond ik op ibee
een Mega-wekker. Het ding gekocht, hij arriveerde, het was niet de juiste,
dus geretourneerd, en nu is het al twee weken stil. Benieuwd of dat nog goed
gaat komen.
Het is deze:

Maar daar gaat het in deze post eigenlijk niet zo om. Het gaat om mijn laatste
aanschaf: een… inderdaad Junghans, maar dan mechanisch en niet elektronisch,
handopwinder en niks met batterijen of rotors , analoog en niet digitaal.
En een jaartje of 40 oud alweer.
Wel eentje die mooi zuiver zou moeten kunnen lopen: het is een chronometer
van duitse huize: dat moet dus wel gründlich lopen!
Dit is ‘m:

J85-10Junghans640x480.jpg480x640

Het uurwerk is een Junghans J85/10 (ofwel een 685.70) chronometeruurwerk.
Ranfft zegt over het uurwerk: bouwperiode 1960-1967, chronometer, 11,25 lijns,
diameter 25 mm en 4 mm hoog. Met “Kif-Duofix setting”voor het escapewiel
(geen idee wat dat is). Handopwinder met een glijdende secondewijzer en een
hackfunctie. 17 steens en een tempo van 18.000 A/h. De powerreseve moet rond
de 44 uur liggen. Het uurwerk heeft een fijnreguleringsmechaniek met een leuke
zwanenhals.

En een stukje detail (foto van een soortgelijk exemplaar van het net geplukt):

Waarom koop je nou zoiets?
Nou: dat is ook een beetje de schuld van Dreski, en dus dit forum.
André startte een topic over “waar heb je spijt van” en ergens anders had hij het
over de Junghans Meister. Dat samen maakte dat ik bij het zoeken naar een
vervanger van een van hem overgenomen (en nu bij mijn zoon verblijvende) dresswatch op zoek ging en
uitkwam bij het merk Junghans.
Helaas: de nieuwe modellen vinden geen draagvlak in mijn portemonnaie, de Chronoscope is me echt veel te duur.
En daarbij vind ik vintage horloges zó charmant.
En al helemaal als het dan ook nog eens om chronometers gaat.
Hier ga ik een boel plezier aan beleven. Forum en André: bedankt.

3 likes
2

Mooi horloge.

Het kif duofixsysteem is het extra steentje met veertje op het ankerwiel.

3

Mooi!

4

Heel mooie klok.(tu)
Er zijn heel veel liefhebbers voor zo’n Junghans chronometer.

5

Erg mooie aanwinst; dus gepast jaloers;)

Veel plezier ermee!

6

Ook een liefhebber van de Junghans chronometer! (tu) +1

Ik heb ook een vintage Junghans maar dat is helaas geen chronometer…

7

Ik wist dat er iemand naar opzoek was, ik kwam deze tegen en moest aan je oproep van destijds denken. De je topic weer even opgezocht.
Wie weet heb je er wat aan?
http://uhrforum.de/junghans-mega-1-top-zustand-t94097

Groet,
Martin

8

Vind het leuk van dit forum dat iedereen zo z’n ‘eigen’ merk heeft. Junghans nooit zo op het netvlies gehad, maar dit is dan toch wel weer een eyeopener. Fraaie klok, de chronometer!(tu)

9

Vind Junghans een prachtig merk en kijk er op ebay ook regelmatig naar.
Kan er alleen niet zo goed tegen dat je bij veel advertenties -onterecht- de term max bill op ziet duiken en daarmee de prijs onredelijk opstuwd.

10

Max bill? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Wat is dat?

11

jantje.vlaam Schreef:

Max bill? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Wat
is dat?

Meen je dat nou?
Ok: hier wat gegoogel:

Van de site van Amsterdam Watch Company:
In de vroege jaren 50 ontwierp Max Bill een klok voor het Duitse Junghans. Max Bill was afkomsitig uit de Bauhaus-school en hij stond bovenal bekend als architect, maar ook was bij begenadigd schilder, beeldhouwer en ontwerper.

De Bauhaus-stroming staat natuurlijk bekend om de heldere lijnen, de doelgerichtheid en de zorgvuldig gekozen verhoudingen. De eerste klok die Max Bill ontwierp was hier geen uitzondering op: een wijzerplaat met eenvoudige markeringen en kaarsrechte wijzers, gevat in een strakke stalen behuizing. Na deze serie klokken volgde een horlogecollectie, welke eveneens de ‘form follows function’-benadering van de klokken volgde. Bovendien werd het ontwerp zó baanbrekend bevonden dat de klok een plaats kreeg in de permanente collectie van het Museum Of Modern Art New York.

Nu is de Max Bill serie helemaal terug! Meer dan 100 jaar na de geboortedag van Max Bill staat de collectie meer dan ooit in de schijnwerpers. De afgelopen jaren hebben we gezien hoe horloges almaar groter, opvallender en extremer werden, terwijl lang niet iedereen daarop zat te wachten. Het is dan ook een verademing om weer eens een horloge te zien wat iets discreter is, wat minder opvallend en wat ‘rustiger’. Een horloge met een klassieke maatvoering en ouderwets mechanische uurwerken.

De huidige Max Bill serie komt in vier varianten: een handopwinder, een automaat, een automaat met datum en de chronograaf, allen voorzien van mechanische uurwerken. De handopwinders meten 34mm, de automaten 38mm en de chronograaf 40mm. Er zijn verschillende wijzerplaten leverbaar. De kasten zijn van staal, op verzoek zijn ook goldplated versies leverbaar.

Wikipedia:
Max Bill (Winterthur, 22 december 1908 - Berlijn, 9 december 1994) was een Zwitserse architect, schilder, graficus, beeldhouwer en schrijver.
Bill volgde van 1924 tot 1927 een opleiding als zilversmid aan de Kunstgewerbeschule in Zürich en studeerde van 1927 tot 1929 aan de Hochschule für Gestaltung Bauhaus in Dessau. In 1929 keerde hij weer terug naar Zürich, waar hij werkte als architect, schilder, beeldhouwer (vanaf 1933), publicist (vanaf 1936) en industrieel vormgever (vanaf 1944). In 1931 huwde hij de celliste en fotografe Binia Spoerri en bouwde in Zürich-Höngg zijn eigen woonhuis/atelier. In 1932 sloot hij zich aan bij de in 1931 door Georges Vantongerloo opgerichte Parijse kunstenaarsgroep Abstraction-Création. Van 1944 tot 1945 was hij docent vormgeving aan de Kunstgewerbeschule in Zürich. Met Georges Vantongerloo en Antoine Pevsner had hij in 1949 een expositie in het Kunsthaus Zürich en in hetzelfde jaar ontving hij in Parijs de Prix Kandinsky. In 1951 nam hij deel aan de Biënnale van São Paulo in de Braziliaanse stad São Paulo en won de Grand Prix voor beeldhouwkunst. Eveneens was hij in dat jaar medeoprichter van de für Gestaltung in de Duitse stad Ulm. Van 1952 tot 1956 was hij de eerste rector. Bill werd uitgenodigd voor deelname aan de documenta in de stad Kassel in 1955 (documenta I), 1959 (documenta II) en 1964 (documenta III). Bill was van 1961 tot 1968 gemeenteraadslid van Zürich. Van 1967 tot 1968 bouwde hij in Zumikon een nieuw woonhuis/atelier, waar hij zich in 1968 vestigde. Van 1967 tot 1974 was hij hoogleraar aan de Staatliche Hochschule für Bildenden Künste in Hamburg. Hij was van 1967 tot 1971 lid van het Zwitserse parlement. Na het overlijden van Binia Bill-Spoerri in 1988 hertrouwde Bill in 1991 de kunsthistorica Angela Thomas. De kunstenaar overleed op 9 december 1994. Zijn zoon Jakob Bill is sinds 1996 voorzitter van de Max, Binia + Jakob Bill Stiftung.

12

Lol, het gaat over een persoon! Niet dat ik die kende, maar ik dacht dat je Ebay bedoelde met een term max bill als in maximale rekening. Een manier om de prijs of de rekening op te drijven (zoals het opgeld bij een veiling).

grootmokum Schreef:

jantje.vlaam Schreef:

Max bill? Daar heb ik nog nooit van gehoord.
Wat
is dat?

Meen je dat nou?
Ok: hier wat gegoogel:

Van de site van Amsterdam Watch Company:
In de vroege jaren 50 ontwierp Max Bill een klok
voor het Duitse Junghans. Max Bill was afkomsitig
uit de Bauhaus-school en hij stond bovenal bekend
als architect, maar ook was bij begenadigd
schilder, beeldhouwer en ontwerper.

De Bauhaus-stroming staat natuurlijk bekend om de
heldere lijnen, de doelgerichtheid en de
zorgvuldig gekozen verhoudingen. De eerste klok
die Max Bill ontwierp was hier geen uitzondering
op: een wijzerplaat met eenvoudige markeringen en
kaarsrechte wijzers, gevat in een strakke stalen
behuizing. Na deze serie klokken volgde een
horlogecollectie, welke eveneens de ‘form follows
function’-benadering van de klokken volgde.
Bovendien werd het ontwerp zó baanbrekend bevonden
dat de klok een plaats kreeg in de permanente
collectie van het Museum Of Modern Art New York.

Nu is de Max Bill serie helemaal terug! Meer dan
100 jaar na de geboortedag van Max Bill staat de
collectie meer dan ooit in de schijnwerpers. De
afgelopen jaren hebben we gezien hoe horloges
almaar groter, opvallender en extremer werden,
terwijl lang niet iedereen daarop zat te wachten.
Het is dan ook een verademing om weer eens een
horloge te zien wat iets discreter is, wat minder
opvallend en wat ‘rustiger’. Een horloge met een
klassieke maatvoering en ouderwets mechanische
uurwerken.

De huidige Max Bill serie komt in vier varianten:
een handopwinder, een automaat, een automaat met
datum en de chronograaf, allen voorzien van
mechanische uurwerken. De handopwinders meten
34mm, de automaten 38mm en de chronograaf 40mm. Er
zijn verschillende wijzerplaten leverbaar. De
kasten zijn van staal, op verzoek zijn ook
goldplated versies leverbaar.

Wikipedia:
Max Bill (Winterthur, 22 december 1908 - Berlijn,
9 december 1994) was een Zwitserse architect,
schilder, graficus, beeldhouwer en schrijver.
Bill volgde van 1924 tot 1927 een opleiding als
zilversmid aan de Kunstgewerbeschule in Zürich en
studeerde van 1927 tot 1929 aan de Hochschule für
Gestaltung Bauhaus in Dessau. In 1929 keerde hij
weer terug naar Zürich, waar hij werkte als
architect, schilder, beeldhouwer (vanaf 1933),
publicist (vanaf 1936) en industrieel vormgever
(vanaf 1944). In 1931 huwde hij de celliste en
fotografe Binia Spoerri en bouwde in Zürich-Höngg
zijn eigen woonhuis/atelier. In 1932 sloot hij
zich aan bij de in 1931 door Georges Vantongerloo
opgerichte Parijse kunstenaarsgroep
Abstraction-Création. Van 1944 tot 1945 was hij
docent vormgeving aan de Kunstgewerbeschule in
Zürich. Met Georges Vantongerloo en Antoine
Pevsner had hij in 1949 een expositie in het
Kunsthaus Zürich en in hetzelfde jaar ontving hij
in Parijs de Prix Kandinsky. In 1951 nam hij deel
aan de Biënnale van São Paulo in de Braziliaanse
stad São Paulo en won de Grand Prix voor
beeldhouwkunst. Eveneens was hij in dat jaar
medeoprichter van de für Gestaltung in de Duitse
stad Ulm. Van 1952 tot 1956 was hij de eerste
rector. Bill werd uitgenodigd voor deelname aan de
documenta in de stad Kassel in 1955 (documenta I),
1959 (documenta II) en 1964 (documenta III). Bill
was van 1961 tot 1968 gemeenteraadslid van Zürich.
Van 1967 tot 1968 bouwde hij in Zumikon een nieuw
woonhuis/atelier, waar hij zich in 1968 vestigde.
Van 1967 tot 1974 was hij hoogleraar aan de
Staatliche Hochschule für Bildenden Künste in
Hamburg. Hij was van 1967 tot 1971 lid van het
Zwitserse parlement. Na het overlijden van Binia
Bill-Spoerri in 1988 hertrouwde Bill in 1991 de
kunsthistorica Angela Thomas. De kunstenaar
overleed op 9 december 1994. Zijn zoon Jakob Bill
is sinds 1996 voorzitter van de Max, Binia + Jakob
Bill Stiftung.

13

@ grootmokum: heb je de Junghans die bij onze Oosterburen te koop staat en waar jij naar op zoek was nog gekocht ?

14

WVE Schreef:

@ grootmokum: heb je de Junghans die bij onze
Oosterburen te koop staat en waar jij naar op zoek
was nog gekocht ?

Nee. Er zitten een paar krasjes op en bij de glanzende uitvoering van de Mega 1 vind ik dat toch te storend.
Dus laten lopen. Ik heb zelf de bronsachtige met krasjes en telkens als ik die draag prikt me dat.

15

Vijf jaar later blijkt dat geduld inderdaad een schone zaak is: ik heb er een gevonden, volgende week zou 'ie moeten aankomen, pakje uit zuideuropa :smile:

IMG_1320.PNG742x1186 724 KB

Spannend wel :smile:

3 likes
16

Cool! Qua Junghans Mega moet ik het met een wat modernere doen:

IMG_20150828_192731.jpg1872x3328 1.36 MB