Sinds m’n jeugd heb ik altijd wel iets met horloges gehad. Eerst als speelgoed (lichtjes, transformeerbare robots), op de basisschool als hulpmiddel wanneer buitenspelen afgelopen was, sinds de middelbare als tijdmeter voor de SO’s en proefwerken, en vanaf de studietijd meer en meer gaan waarderen als stukjes vakmanschap. De interesse in mechanische klokjes was aan het eind van de middelbare school begonnen en is alleen maar gegroeid. Vaker deed het klokje om de pols “tikke-tikke-tikke-tikke” dan “shoq… shoq… shoq”.
Maar de laatste tijd prefereer ik toch vaker een ana-digi horloge om de pols tijdens werkzaamheden. De digitale functies komen me daarbij goed van te pas. M’n ‘liefde’ voor mechanische klokjes is daarmee niet verdwenen. Elke avond en vrije tijd pak ik weer een horloge wat opgewonden moet worden. Maar het merendeel van de dag doet 't nu dus “shoq… shoq… shoq”.
Wat (waren/) was voor jullie de grote verandering in je horlogehobby?
Het moment waarop ik een Aeromatic nooit meer om deed (ondanks de leuke complicaties) nadat ik mijn eerste ETA uurwerk kreeg met zichtbodem. Het verschil in afwerking en elegance van dat horloge (een Frederique Constant) leerde mij dat alle waar nu eenmaal naar zijn geld is.
Neemt niet weg dat ik hetzelfde gevoel heb bij de betere kwartshorloges…
Interessant onderwerp, maar moeilijk om daar een echt goed antwoord op te geven.
Maar goed, 4 omslagpunten voor mij:
De realisatie dat er buiten Zwitserland zeker even mooie horloges worden gemaakt dan daar. Denk bijvoorbeeld aan de grote Glashütter merken maar ook aan al het moois in Japan (zeker de “Japanese Domestic Market” horloges).
Tijdens mijn “werkzame” leven kocht ik alleen “geklede” horloges. Nu, daarna, heb ik meer tijd voor andere zaken zoals: de tuin, paardrijden, fietsen etc. Dat heeft geresulteerd in 2 degelijke chronografen van gehard metaal voor door de week, Sinn & Damasko.
Dat in het donker horloges met gasgevulde buisjes een geweldige oplossing zijn. Ik draag 's avonds vaak een Traser 5900 quartz horloge.
Ik heb naast de importeur van Breitling gewoond in een appartementengebouw. De beste man heeft circa 1 jaar verbouwd. Dit heeft mij doen besluiten (zeker) nooit een Breitling te kopen :X
Mijn eerste horloge waar ik flink de poeplap voor moest trekken was een TAG Heuer Kirium - de quartz versie. Ik heb 'm nog steeds en draag 'm regelmatig, maar daarna was 't allemaal mechanisch. Ik zie mezelf niet zo snel meer een quartz klokje kopen.
Ik kocht altijd horloges om hun uiterlijk, wel waterdicht en titanium.
Of het nu een IWC of een klokje van de hema was scheelde mij weinig
Maar als ik langere tijd in het buitenland was waren altijd mijn batterijen leeg (meerdere horloges tegelijkertijd) en ik durfde deze in het buitenland niet te laten verwisselen ivm met verblijftijd daar, en waterdichtheid.
Daarom werd Kinetic, automaat, en later solar interssant.
Het is moeilijk om de juiste mix van specs te vinden.
Gelukkig kan ik ook genieten van andermans horloges, ik hoef ze niet persé te bezitten om ervan te genieten.
En ik werk gelukkig met een grote groep collega’s die soms mijn hulp vragen bij de koop van een nieuw horloge
De laatste tijd raak ik juist meer en meer gefascineerd door bepaalde quartz modellen.
De dikke Seiko quartz duikers, de Oysterquartz etc.
De “edel” quartzen zeg maar. Ook het digitale/led denk aan de Braun Prestige, de Hamilton puslsomatic moeten er een keer komen…wellicht ten koste van wat mechanisch werk.
Ik heb verschillende omslagpunten in de hobby. Voor dat ik op het forum zat was ik een redelijk rustige hobbyist. Dit sloeg om in een maniakale vorm van verzamelen. (waar ik overigens erg van genoot) Door internet ging er een hele nieuwe werled open en met de toen lage dollarkoers was het een feest om koopjes te scoren.
Ik kan wel zeggen dat ik in 5 jaar forum van alles heb gehad en geprobeerd.
De tweede omslag kwam toen ik Casio G-shock ontdekte. Op het forum toen nog niet zo populair maar ik heb denk ik mijn enthousiasme aardig over gedragen want ik denk dat bijna iedereen er wel een in de collectie heeft.
Ik zit nu ook weer in een omslag. Ik heb een heerlijke collectie van ca 30 horloges. Ook mechanische exemplaren. Voorlopig heb ik even andere prioriteiten maar heb eindelijk een beetje rust gevonden.
Ik koop nu veel meer “goedkopere” horloges welke veel value for money bieden. Ik weet nog dat mijn doel op het forum was om een grail te bezitten. Dat was eigenlijk al mijn jongensdroom. De behoefte hier aan is echter 0 geworden. Dat voelt echt een beetje of er een last van mijn schouders is gevallen.
Of het een echte kentering is weet ik niet. Net als eerder geschreven heb ik een periode gehad van veel aankopen, snel verkopen en weer aankopen. Een erg leuk gedeelte van de hobby en bovendien heeft het me geholpen mijn smaak te bepalen. Dat is een beetje tot rust gekomen.
Nu bezit ik een vaste basis van 3 horloges die ik wil houden. Deze basis is aangevuld met een vierde horloge wat ik op dit moment gewoon erg leuk vind (de Heritage), maar die net zo gemakkelijk weer verkocht of ingeruild kan worden op een ander exemplaar. Verder ga ik het steeds leuker vinden om “oud spul” aan de horlogedoos toe te voegen.
Van een echte ‘kentering’ is bij mij geen sprake!!
Doch ervaar ik wel een verschuiving in de liefde voor horloges.
Welliswaar miniem, maar toch.
Voorop gesteld dat de circa 20 horloges die ik nu heb,
ik die allemaal nog even veel koester.
Ze hebben dan ook allemaal een weloverwogen (aankoop) geschiedenis.
Zodoende heb nog nooit een horloge van de hand gedaan.
Maar enfin,
De verschuiving die ik merk richt zich meer naar die fachinerende wereld der ‘Vintage’ horloges.
De geschiedenis van zo’n horloge, de tijdgeest van de productie en de wetenschap dat zo’n vintage horloge al een heel leven achter zich heeft, dat boeit mij steeds meer!!
De grootste kentering, voor mij, kwam op het moment dat ik een vintage Omega Seamaster DeVille (bouwjaar 1966) overnam en daarna heb ik afscheid genomen van mijn quartz tijdperk.
Alle horloges die ik daarna heb gekocht zijn mechanisch en heb ik om een bepaalde reden gekocht, voor mij zit er dus een “verhaal” aan vast en zal ze dus ook niet verkopen.
k heb vorig jaar wel een aardige verschuiving doorgemaakt, dankzij het forum. Na mijn eerste horloges, een quartz en een Seiko 5-je ben ik hier terecht gekomen. Twee dingen waren me meteen duidelijk: ik hield niet van duikers en ik hield niet van stalen banden. Maar nu ben ik opeens in het bezit van een aantal fraaie duikers en mijn laatste, de Seiko FFF, vind ik toch wel erg fijn op staal…
Leuk om de veranderingen te zien, waarvan sommige heel herkenbaar. Nog een kentering is de waardering voor Chinese klokjes en uurwerkjes door een oud-collega, die mij tevens mij dit prachtige forum heeft geïntroduceerd.
Ook een kentering, want voorheen hield ik me op horlogegebied weinig met fora bezig.
Ik draag zolang ik me kan herinneren al een horloge , al deze horloges waren quarts , en het belangrijkste was t uiterlijk.
5 jaar terug ongeveer ben ik op zoek gegaan naar mijn ultieme horloge , en na lang zoeken op i-net en langs etalageruiten kwam ik uit bij de Tag-Heuer Link , omdat deze na bij de plaatselijke juwelier gepast te hebben toch te grof was voor mijn polsjes , ben ik verder gaan zoeken en uitgekomen bij de Citizen eco-drive.
Loopt op zonlicht en indirect (kunst)licht en was hier erg door gefacineerd , gewoon t idee dat het uurwerk altijd blijft lopen , door wat licht vind ik geweldig.
Vorig jaar toch maar weer verder gaan kijken , en kwam er tevens achter dat mijn Citizen ook niet het eeuwige leven had doordat de cel of accu uitgeput raakt , zo kwam ik bij de mechanische uurwerken uit , en dan vooral de automaten met kloppend hart. Hoe meer ik leer over de mechanische uurwerken hoe meer waardering ik er voor krijg. Uiteindelijk is mijn keuze dus gevallen op de Certina First day/date. Zeg nooit nooit , maar denk niet dat ik ooit nog terug ga naar quarts , op zich niets mis mee , maar alleen al de zwevende secondewijzer is een genot om naar te kijken , ook de balans kan ik minutenlang bekijken.:~
