Zo lang het maar een gesp is maakt het mij niet uit. Driekwart van de tijd zitten er allerlei aftermarket banden, nato’s en probeersels op mijn horloges, en ik kijk nooit naar die sluitingen.
Grappig hoe men dingen anders kan beleven.
Dit vind ik dan wel weer één van de beste ideeën ooit. Zowel die band als die sluiting zijn echt, echt briljant gedaan. Simpel, comfortabel, plat, onverwoestbaar en praktisch.
Meestal gooi ik er inderdaad een prima aftermarket band op. In het geval van de Omega, de parel van mijn bescheiden collectie, wilde ik uitpakken. Vandaar.
Ik heb laatst een pan pie constellation in handen gehad, en inderdaad. Tering, wat een mooie horloges.
Haha, ik heb nu uitgerekend een C-case. En ik weet dat je geen groot Genta fan bent - wij kunnen het ook nooit eens zijn hé? 
De pie pan (uiteraard met dog legs) staat verder #1 op mijn haalbare grails lijstje.
Hehe - dat vind ik nu echt weer eens 'n leuk topic!!! Jaren gedacht de enige te zijn met een tic voor biijzondere sluitinguhren 
Deze is van mijn Paul Picot met gebruikssporen.
De volgende vijf zijn los en helaas niet meer voorzien van de bijbehorende horloges. 
Ebel, Minerva 2x, GP, en Claude Meylan (nog wel witgouden CM horloge in bezit
)
Ik vind het mooi als de sluiting nauwelijks zichtbaar is en gewoon onderdeel van de band is.
Zoals bij de foto’s van @BMWX6M, @chung888, enkele uit de collectie van @EricPP en die van @Steef.
Die deployant van Tag Heuer, zoals die van @Michel.s, vind ik ook mooi, heb ik ook zelf, maar heb nooit begrepen waarom deze op zijn kop zit. In mijn ogen een ontwerpfout. Voordeel van die op mijn foto, die zit nooit op zijn kop.
Gesp op mijn '45-er Tissot chronograaf. Zat er niet op toen ik hem kocht maar kort daarna op ebay gevonden. Nog steeds verbaasd over. Originele pre-1960 Tissot gespen zijn schaars en worden bij mijn weten ook niet nagemaakt. Heel blij mee, net als met de chrono natuurlijk. 
