Na wat topics over GDR horloges te hebben doorgelezen komt er een koerskorrektie.
Kontakt gezocht met Peter, de UMF M24 guru binnen ons eerbiedwaardige forum ( @Scudo ) en een afspraak met hem gemaakt voor komende week.
Voor schoonmaak, een nieuwe balans en wat afregelwerk.
M’n Ruhla zal nooit de nauwkeurigheid van m’n mechanische 6139 Seiko benaderen, maar dat hoeft ook niet.
Want voor de exacte tijd vertrouw ik op de Instinct2 welke ik 24/7 draag.
Het kan verkeren.
Alle ervaren horloges welke ik lief heb gaan, na het in bezit komen, standaard naar een uurwerkspecialist voor een rondje onderhoud & afregelen en waar nodig reparatie. En krijgen daarna periodiek het reguliere onderhoud wat ze verdienen. Dat is met m’n recent verworven Ruhla natuurlijk niet anders.
Wat wel anders was was het gegeven dat de uurwerkspecialist van mijn keuze ditmaal niet uit Rogstaekersstad kwam maar de reis ging naar het fraaie Brabantse land ergens tussen Kruikenstad en Lampegat.
Waarom tweemaal zo’n reis maken kan je je genoeglijk afvragen, er zijn tenslotte pakjesboeren genoeg op deze wereld . Eigenlijk simpel: allereerst is Peter [ @Scudo ] de gekende specialist als het om UMF M24 penanker uurwerken gaat. En ten tweede, ik ben nog van de oude stempel [zal wel aan m’n leeftijd liggen] “buy the seller” en daarom handel ik de overdracht van horloges persoonlijk af.
Tweemaal, onder het genot van een verfrissing, gezellig met Peter kunnen praten over het wel en wee van de Oost Duitse horloge industrie in het algemeen en Ruhla in het bijzonder.
Bij m’n Ruhla hoefde er geen onderdelen vervangen te worden, rondje onderhoud en afregelen volstond. Ben weer helemaal gelukkig met m’n ‘kernisklokkie’ wat in 1980 gedurende week 26 productieband in Ruhla verliet.
En zo zie je maar: waar ik in de jaren zeventig van de vorige eeuw op de kermis tevergeefs vele kwubbeltjes spendeerde om zo’n fraai Ossi horloge te bemachtigen loop ik er pakweg vijf decennia later zomaar tegenaan. Alleen al daarom zal ik haar koesteren.
Magic
@Scudo weet niet hoe Peter het voor elkaar krijgt
Wanneer ik de specs op het wereldwijde web mag geloven is de nauwkeurigheid van het M24-33 uurwerk in m’n Ruhla acceptabel in de bandbreedte tussen de plus 240 seconden en min 120 seconden per 24 uur.
Ze heeft nu een 48 uur continue mijn rechter pols gesierd en we zitten op min 26 seconden (referentie de Atoomklok app op m’n beetje slimme Appel mobieltje)
Dus ik neem mijn hoed diep af voor Peter
Ruhla revisited
Zal je altijd zien: waarschijnlijk heb ik op enigerlei wijze haar toorn opgewekt want op een bepaald moment gooide m’n GDR timekeeper haar kont dusdanig tegen de krib dat ze nog maar 2x per 24 uur de juiste tijd aangaf.
Geen idee wat ik misdaan had dus maar hulp uit Middelbeers ingeroepen. Nader onderzoek wees uit dat er wel erg veel speling op diverse asjes te bespeuren viel …
Met als direct gevolg dat de vervanging van het oude vermoeide penankertje door een “NOS” exemplaar noodzakelijk bleek.
En zo kon ik vanmiddag m’n Ruhla weer ophalen.
Dank voor je goede zorgen Peter, ze gaat de komende weken weer heel wat polstijd krijgen.
Zeer handige bewegende beelden voor het weer ‘op 12 uur zetten’ van de wijzers van m’n Seiko 7T92 Quartz Chronograaf
Sympathiek
Zoals zo vaak weet je pas wat je zoekt wanneer je het gevonden hebt.
Deze tegeltjeswijsheid werd gisteren [07 Juli] maar weer eens bevestigd.
Elke maand trekken m’n Lief en ik op de zondagochtend naar een snuffelmarkt, net over de grens bij Budel. Deze maal gingen wat vroeger als gewoonlijk omdat we 's middags nog naar Flevoland zouden gaan en een korte ‘splash & go’ @Home voor onze EV wel handig zou zijn om voor de terugweg wat minder lang aan een publieke laadpaal te hoeven ‘hangen’ . Onze EV heeft tenslotte een theoretische range van 300 km & moet het zonder het CCS laadprotocol doen. En zo ontkom je er op een roundtrip van een 340 km niet aan om bij te laden en dat duurt dan wat minder kort dankzij het CHAdeMO laadprotocol.
Anyway, de snuffelmarkt was vanwege de zomervakantie en het aardige weer wat groter dan gewoonlijk. En zo viel bij het speuren langs de vele kraampjes uiteindelijk m’n oog op een ‘Pontiac Simpatico’ welke me zo op het eerste gezicht wel sympathiek leek.
Na wat opwinden tikte de secondenwijzer min of meer vloeiend de tijd weg. Na het rondje langs de overige kramen weer terug naar de kraam waar de Pontiac te koop aangeboden werd. En gelukkig, er was nog geen koper gevonden en de secondenwijzer deed nog steeds trouw haar werk net zoals de wijzers.
Had op dat moment voor mezelf uitgemaakt wat ik bereid was om voor dit horloge aan kwubbeltjes stuk te slaan. Dus aan de verkoper de onvermijdelijke vraag: wat moet dit horloge opbrengen? Zijn antwoord: Tja, er moet eigenlijk een nieuw batterijtje in, dan loopt t’ie weer perfect. Geef daarom maar ‘een Appel en een Ei’. Voorwaar een sympathieke vraagprijs, welke ik zonder dralen betaalde.
En zo heb ik nu een Pontiac Simpatico 24xxx met 3*** uurwerk aan mijn bescheiden verzameling toegevoegd. Ben er erg verguld mee.
Nu eerst maar eens een paar dagen dragen om te ervaren hoe nauwkeurig ze de seconden wegtikt.
De revisie van m’n SEIKO 6139 is bijna afgerond [was toch meer aan versleten dan eerder verwacht], John moet nog wat testen en ik hoop haar volgende week, na lange afwezigheid, weer polstijd te kunnen gunnen.
Trowens de Seiko 7T92 is alweer een tijdje terug naar haar oude nest, een van onze kleinzonen mag verder op haar passen.
Blijft er 1 prangende vraag over: Wat ga ik met m’n Ruhla doen? Doneren aan een liefhebber of hier naar het blauwe gedeelte?
Komt tijd, komt raad.
Seiko 6139-7070 - Nog even wat geduld betrachten, waarschijnlijk deze week;
Pontiac Sympatico - zit dus een ETA 2461 uurwerk [jaren 60 vorige eeuw] onder de motorkap, mag blijven;
Ruhla - mag het nest verlaten. Wie o wie heeft er interesse? Conditie? zie o.a. post #76 in dit draadje.
Zo,
Moest vandaag toch in het Rotterdamse wezen, dus….
Koffietje bij @BroederBill gedaan en m’n Ruhla aan zijn zorgen toevertrouwd
Was wel grappig, iemand uit Limburg zonder de zachte ‘g’.
Was weer leuk om een gezicht te zien bij een naam die je weleens voorbij ziet komen.
Tja Bill,
60 jaar Randstad (Rotterdam / Hellevoetsluis) poets je, qua tongval, in 8 jaar Limburg nu eenmaal niet echt weg.
Nieuw jaar, nieuwe kansen.
Het is rustig aan ons horloge front, hoewel…
Kreeg toch wat kriebels zo rond de jaarwisseling en van het een komt het ander.
Eind van dit liedje: een voornemen om dit jaar terug te gaan naar een kwartet horloges.
Daarom mogen er vier het nest verlaten en staat dit kwarter getrouwen nu in het blauwe gedeelte
Welke blijven er dan?
M’n Movado; m’n Seiko 6139; m’n Garmin Instinct en binnenkort een vergulde Pontiac Gulfstream.
mmmmm,
Dat gaat sneller dan verwacht
Inmiddels
Verkocht - de Citizen
Gereserveerd - de Jaques Richal
Blijven over: de Seiko & de Pontiac.
Wie slaat toe ?
Mooi verhaal. Misschien ligt het aan mij, maar ik begrijp niet helemaal wat hier voorviel. Jij wel?
Hoe dat mogelijk was weet ik ook niet.
Maar het gebeurde gewoon.
Het is echter allemaal geschiedenis en een ervaring met een toenmalig forumfavoriet.
Toenmalig?
Update ‘kwartet nestvlieders’. In het blauwe gedeelte.
Er zijn er twee uitgevlogen, dus nu rest een duo nestvlieders:
- de Pontiac &
- de Seiko.
Wie o wie maakt me los?
Ook de Seiko heeft het nest verlaten.
Blijft alleen nog de Pontiac over.
[Anyone?
Huidige line-up
Het heeft er alle schijn van dat m’n bescheiden verzameling polsuurwerkjes in haar definitieve plooi gevallen is.
Aan de ene kant wisten m’n vier nestvlieders niet hoe snel ze naar het groene gras bij de buren moesten vertrekken.
Aan de andere kant was het even wachten op het moment dat m’n Pontiac 2.0 polstijd kon krijgen.
Maar 26 Januari was het dan zo ver.
Voorafgaand aan familiebezoek in Rotterdam gingen we bij Erik in Spijkenisse langs. Ik had m’n zinnen gezet op een meer dan fraaie vergulde Pontiac Gulfstream handopwinder welke hij te koop aanbood.
De deal was snel gesloten, de ontvangst meer dan hartelijk en de Gulfstream zag er in het echie nog fraaier uit dan de foto’s deden vermoeden. Dus helemaal happy.
Mijn ‘ultieme’ kwartet
daily
1] Pontiac *** Gulfstream [monocoque – double] no date handwinder – uurwerk: ETA 2390 uit de jaren 60, waarschijnlijk 1965 [aanschaf Januari 2025 – gebruikt];
dresser
2) Movado - kast: Francois Borgel [stainless steel gold capped] ‘UFO’ - uurwerk: Zenith automatic [cal. 431A]) uit de periode 1956 - 1960, waarschijnlijk 1956 [aanschaf Mei 2021 - gebruikt] – Juli 2021 reparatie en grote onderhoudsbeurt [+ nwe tijdcorrecte wijzers & secondenwijzer] @ Beelen Uurwerkreparaties, Weert; Januari 2024 reparatie 2 [+vervanging glaasje door een tijdcorrect glaasje (minder bol)] @ Beelen Uurwerkreparaties, Weert [ivm landing op plavuizen vloer]
sport
3) Garmin Instinct 2 uit 2022 [aanschaf September 2023 – gebruikt]
In onderhoud/reparatie
- Seiko 6139-7070 automatic day date chronograaf caliber 6139 uit Juli 1975 [september 2023 – gebruikt] Sinds Januari 2024 voor groot onderhoud bij Beelen Uurwerkreparaties, Weert;
Dankzij dit fabeltastische Forum weer wat wijzer geworden als het om m’n Gulfstream gaat:
Kast - fabrikant: EPSA materiaal: koper verguld met een dun laagje goud (20 micron)
EPSA: - Ervin Gustave Piquerez SA, la Neuvevile, Zwitserland (1886-midden ‘70)
Met name bekend om haar Monobloc, Compressor en Supercompressor kast ontwerpen.