Wanstaltig maar er zal een markt voor zijn
Als ik naar dat horloge kijk begin ik gelijk ‘Born to be wild’ te zingen
Zal in Dubai en Marbella wel uitverkopen, verder vind ik het maar spuuglelijk.
Spuuglelijk, maar knap gemaakt
man man man wat een gedrocht.
Een gimmicky horloge van een tassenmerk. Met de wansmaak van schedels en slangen. Ik weet niet wie de doelgroep is, maar ik wil het ook niet weten. En dan carpe diem op een thema zetten wat eerder een memento mori zou verdienen… Ik wou dat ik iets positiefs te zeggen had, maar nee. Al zou het het laatste horloge op aarde zijn, dan kocht ik wel zo’n leren armbandje.
Als geld in je leven geen enkele rol speelt kun je hier natuurlijk wel een statement mee maken.
Én je kunt er imo gerust mee in hartje Amsterdam of waar dan ook rondlopen. Niemand zal dat ding van je arm trekken. Dan gaan ze zelf wel naar de kermis, naar de holy cranes.
Het filmpje is in elk geval bijzonder mooi.
Ik heb hem nog eens goed bekeken en…ik vind het nog steeds niks
Ben ik de enige die dit meer doet denken aan een Ed Hardy horloge dan aan een Louis Vuitton?
Persoonlijk denk ik dat dit zeker niet misstaat mits je hier de juiste Louis Vuitton outfit draagt.
Het gaat er uiteindelijk om dat je jezelf wilt onderscheiden.
Een beetje van alles; gaaf, anders, idee mooi uitgevoerd/goed doorgevoerd, mooi misschien zelfs? Maar compleet niet mijn idee van een mooi horloge of iets wat ik zou kopen (buiten de prijs alleen al).
Leuk voor Christiano Ronaldo. Die kan m betalen en hij heeft qua horloges genoeg wansmaak om m te kunnen dragen.
Neen, idd een EH cloon 🫣🤣
Het is een monsterlijk ding, maar ik maak me er eerder vrolijk dan boos over. Er zijn vast mensen die hier blij van worden en dan gun ik ze dat van harte.
En waar kun je dit veilig dragen - in een gated community of (feitelijk hetzelfde) Monaco. De meesten gaan ongetwijfeld de kluis in.
Voor wie er niet genoeg van kan krijgen: ik kwam net in het Franse blad “Montres” een artikeltje tegen over de opvolger van de Carpe Diem, de Tambour Opera Automata. In de tekst wordt er vooral een cultureel sausje over het horloge gegoten. Het zou geïnspireerd zijn op de maskers van de opera van Sichuan. De techniek erachter is natuurlijk zeer ingenieus en er hebben niet de minste ambachtslieden/kunstenaars aan meegewerkt. De emailleuse Anita Porchet is in Frankrijk in elk geval heel bekend en heeft ook voor andere horlogemerken gewerkt.
De auteur houdt zich op de vlakte voor wat betreft zijn oordeel, maar zegt wel dat ‘dit stuk in zijn geheel een kunstwerk is’.
Zelf behoor ik niet tot degenen die hiervoor naar de winkel rent.