Dit is denk ik voor mij toch ook het meest bepalend van deze hobby. Het leukst iig.
…en ook wel een impulsief gehandeld mét spijt…
Dit is denk ik voor mij toch ook het meest bepalend van deze hobby. Het leukst iig.
…en ook wel een impulsief gehandeld mét spijt…
Ik vind “the hunt” het leukste, geen koopje dan hoeft het niet voor mij. Nou op een paar impuls koopjes na.
Mijn verlanglijstje veranderd constant.
O, daar heb ik nou geen last van…
Scooter “zong” het al ooit: The chase is better than the catch…
Maar ik probeer toch alleen te jagen op dat wat ik echt wil vangen.
Kwestie van niet met de “catch and release” aan de slag te moeten.
Grtz.
Ik heb een continue veranderende lijst van horloges die ik wil hebben. Als ik weer iets nieuws in m’n hoofd krijg, ga ik op zoek naar informatie en blijf ik het blauw obsessief volgen (https://blauwzoeken.nl maakt het makkelijker Maar de knoop doorhakken doe ik dan toch zelden. Als ik eindelijk dan toch iets koop, gaat het wel snel. Zo heb ik heel lang een Cartier Santos willen hebben en heb er genoeg voorbij zien komen. Toch nooit doorgepakt. Een IWC op Schiphol ging echter zo mee.
Het bezit van de saeck is toch vaak het einde van het vermaeck.
Goede samenvatting. Een en al herkenning