Toen ik begon met deze hobby dacht ik niet na als het ging om merken en techniek, de prijs en uiterlijk waren voor mij doorslaggevend. Dit resulteerde in aankopen als Diesel, G-Shock, Tommy Hilfiger etc etc.
Een half jaar geleden heb ik mijn collectie ( 40+ horloges) eens tegen het licht gehouden en mijzelf nieuwe guidelines gegeven. Ik koop nog steeds alleen wat ik mooi vind, techniek interesseert me weinig en ik wil max 750,- voor een nieuw horloge geven en max 500,- voor een gebruikte. Vintage laat ik liggen (huidige collectie wordt vanzelf Vintage hahaha) en mode merken laat ik ook liggen.
Ook de afweging gemaakt om het leeuwendeel te verkopen en 2 high end horloges weer te kopen, toch vanaf gezien omdat ik graag een uitgebreide collectie wil hebben en houden.
Verder ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een sterk voorkeur voor een merk heb dus ga ik me daar verder op toe leggen. De modemerken in mijn verzameling houdt ik gedeeltelijk aan om de sentimentele waarde en geef ik gedeeltelijk weg aan familie en kinderen.
Goed bedoelde opmerkingen van kennissen en vrienden over de grootte van mijn verzameling negeer ik maar en opmerkingen over beter een high end merk aanschaffen laat ik ook maar voor wat het is.
Ik realiseer me heel goed dat ik mijn eigen gedachten hier neerleg, dat wetende ga ik mij dus ook niet mengen in de merkendiscussie. Ik waardeer mijn eigen verzameling net zo als dat ik de verzameling / mening van een ieder waardeer. Uiteindelijk draait de hobby wat mij betreft om de emotie die de hobby bij de verzamelaar los maakt. Een puur persoonlijk gevoel dat niet met hand en tand verdedigd hoeft te worden.
