Toen ik begon met deze hobby dacht ik niet na als het ging om merken en techniek, de prijs en uiterlijk waren voor mij doorslaggevend. Dit resulteerde in aankopen als Diesel, G-Shock, Tommy Hilfiger etc etc.
Een half jaar geleden heb ik mijn collectie ( 40+ horloges) eens tegen het licht gehouden en mijzelf nieuwe guidelines gegeven. Ik koop nog steeds alleen wat ik mooi vind, techniek interesseert me weinig en ik wil max 750,- voor een nieuw horloge geven en max 500,- voor een gebruikte. Vintage laat ik liggen (huidige collectie wordt vanzelf Vintage hahaha) en mode merken laat ik ook liggen.
Ook de afweging gemaakt om het leeuwendeel te verkopen en 2 high end horloges weer te kopen, toch vanaf gezien omdat ik graag een uitgebreide collectie wil hebben en houden.
Verder ben ik tot de conclusie gekomen dat ik een sterk voorkeur voor een merk heb dus ga ik me daar verder op toe leggen. De modemerken in mijn verzameling houdt ik gedeeltelijk aan om de sentimentele waarde en geef ik gedeeltelijk weg aan familie en kinderen.
Goed bedoelde opmerkingen van kennissen en vrienden over de grootte van mijn verzameling negeer ik maar en opmerkingen over beter een high end merk aanschaffen laat ik ook maar voor wat het is.
Ik realiseer me heel goed dat ik mijn eigen gedachten hier neerleg, dat wetende ga ik mij dus ook niet mengen in de merkendiscussie. Ik waardeer mijn eigen verzameling net zo als dat ik de verzameling / mening van een ieder waardeer. Uiteindelijk draait de hobby wat mij betreft om de emotie die de hobby bij de verzamelaar los maakt. Een puur persoonlijk gevoel dat niet met hand en tand verdedigd hoeft te worden.
Al jaren ook een horlogefetish en sinds kort een rigoreuze beslissing genomen: ik leg me alleen nog toe op vintage handwinders, liefst met Breguetwijzers.
En een merk in het bijzonder dat mij zeer aanspreekt is HMT; gewoon geinige horloges uit India
Goed verhaal en zo hoort het te zijn. Ik heb zelf 3 richtlijnen: Mechanisch, mooi en het merk moet me aanspreken (stukje historie vind ik wel mooi en het beeld dat ik erbij heb). Verder maakt het me niet uit. Welke merk heeft jou voorkeur?
Voor mij is het historie zeker van belang. Dan hoeft het niet perce om het merk te gaan, maar bv de chronografen van Autodromo, die vind ik ook erg goed. Vintage style klopt perfect. De techniek van dat horloge komt er niet bij in de buurt, een hybride
En het grappige is dat wellicht deze beslissing / keuze / richting in je hobby ook slechts van tijdelijke aard is. Ik ben begonnen met vintage, totaal niet merkgebonden, toen werd het voornamelijk vintage Omega (maar ook heel divers) met hier en daar wat anders er tussen (wat ook heel divers was). In die tijd had ik niets met Rolex. Toen kwam er een Breitling bij, mijn eerste ‘moderne’ klok. Geen lijn in de collectie te ontdekken, boeide me ook niet. Ik kocht wat ik mooi, leuk of interessant vond. Het nadeel: er is geen eindpunt, je kunt blijven kopen (wat op zich natuurlijk ook hartstikke leuk kan zijn). De grens wat ik wilde betalen voor een horloge verschoof ook steeds ietsjes meer. Toen kwam toch de eerste Rolex een SND 114060. En wat gebeurde er: ik switchte niet meer. De andere horloge kregen geen polstijd meer en dat bevredigde me ook niet. Mijn tevredenheid c.q. het gevoel dat ik heb bij mijn Rolex in combinatie met het ontevreden gevoel dat ik de rest van de horloges niet meer droeg, maakte dat ik een deel verkocht heb t.b.v. de aanschaf van de 2de Rolex (een datejust). Ik draag ze om en om. Ik leg me nu dus toe op Rolex want dan heb ik horloges die ik fantastisch vind en ook draag! Impulsaankopen zijn tot een minimum beperkt want dat gaat ten koste van mijn spaarbedrag voor de volgende Rolex. Ook dat geeft me wel wat rust. Ik denk dat ik het dus nu voor mezelf echt wel weet…alhoewel…
