De glorieuze wederopstanding van een Hamerautomaat Omega 28.10 RA SC 
Enige tijd geleden bracht ik (in een opwelling van hebberigheid) een bod uit op een mooi ogende Omega Hamerautomaat 28.10 RA SC uit de jaren ‘40. (2375-2 H, nr 10806921)
Het leek mij een mooie aanvulling op de Omega-minicollectie van een Speedmaster cal 321 uit 1967 en een Broad Arrow van recentere datum.
Tot mijn niet geringe verbazing bleek dat ik (na verstrijken van de veilingtermijn) eigenaar werd voor € 317,- Daar zat ik dan: eigenaar van een Omega die ik nooit in handen had gehad.
Na prettig email contact met de leverancier (uit Nederland) en mijn betaling werd het horloge door mij ontvangen. Zag er (ik ben een beginner) goed uit dus heb direct getracht om het om te doen. Helaas, te dikke pols, maar er was nog 1 gaatje vrij in de sluiting. Dit gaf enige opluchting, horloge wat opgewonden en maar naar trots mijn pols kijken. Na een uur had ik de indruk dat het horloge onze tijd enigszins achter zich liet en na 7 uur had het een voorsprong van 48 minuten genomen…. Ben geen zeurkous, maar dat leek mij wat veel. Het contact met de leverancier verliep (en verloopt) soepel en openhartig. Naar zijn idee een kwestie van even laten afstellen, wat op zijn kosten mocht gebeuren.
Gelukkig zit er een, zo niet Dé Omega specialist (naam enkel via persoonlijke mail te verkrijgen) van Nederland vlak in de buurt en heb het horloge ter observatie bij hem gebracht.
Hij concludeerde een aantal zaken:
Het uurwerk stond stijf van het vet/olie waardoor de veer aan elkaar plakte en het vuurwerk daardoor niet zuiver kon lopen. Het moest volledig uit elkaar gehaald en gereinigd worden om dit probleem goed aan te pakken. Het vreemde was echter dat de oorspronkelijke foto van het uurwerk (zie hierboven) een volkomen droog uurwerk te zien gaf. Kennelijk heeft de te hoge temperatuur tijdens vervoer of opslag een eerder verborgen vetlading doen smelten en was het kwaad dus geschied. Op de foto zijn de vet/oliedruppels duidelijk zichtbaar.
Verdere bevindingen waren:
De kroon was niet origineel.
Het glas was niet origineel.
De schuringen op de kast waren niet origineel, alles was (overigens mooi) gepolijst.
De band was verkeerdom gemonteerd waardoor de sluiting verkeerd sloot en er was twijfel over de originaliteit van de fraaie band omdat er geen enkel referentienummer te vinden was. Kenners (ook via dit forum) hebben de mogelijkheid geopperd dat dit mogelijk een band is geweest die voor de export naar bijv. de VS bedoeld is geweest en ook waren er bronnen die aangaven dat niet in alle gevallen een Omega kroon uit de jaren ’40 het Omega teken draagt.
Na contact met de leverancier (die mij aantoonde dat hij zelf € 500,- voor het horloge had betaald), werd een voor beide partijen bevredigende oplossing gevonden. Overigens heb ik de leverancier enkel aangesproken op het feit dat het uurwerk onnauwkeurig liep, aangezien hij met betrekking tot de overige zaken geen verkeerde informatie had verstrekt. Ik hecht er daarom aan te benadrukken dat ik de leverancier niets verwijt en er zeker van ben dat ik de toekomst zonder bedenkingen zaken met hem zal doen. Als er een probleem mocht zijn, dan wordt het naar tevredenheid opgelost!
Inmiddels heeft ‘Hamertje’ zoals hij in de wandelgangen al wordt genoemd een grondige opknapbeurt (met kroon en glas en ook een nieuwe veer) gekregen en loopt hij nu (na enkele dagen actie) bijna net zo nauwkeurig als mijn Broad Arrow en good Old Speedy. De reparateur heeft mij verzekerd dat hij er geen quartz uurwerk in heeft verstopt, maar ik heb zo mij gedachten 
Hier dan het resultaat en een afbeelding van de drie familieleden (die mooi dezelfde tijd aangeven…):
Een gelukkig mens, hans cp
