En als je dan een tijdje met horloges bezig bent ga je experimenteren met bandjes. Net zoals met een auto waarop je eens een nieuwe velg legt die de auto een gans andere look geeft. Dit is herkenbaar in veel hobby’s zeker?
Ik wil hier even mijn ervaringen delen. Voor wat het waard is natuurlijk
Ik was dus op zoek naar een alternatief voor mijn stalen bracelets bij de Breitlings. De originele Breitling lederen bandjes zijn schandalig duur (5 à 600€) en dus absurd, voor mij althans, dit eraan te willen geven. Een aantal alternatieven zijn kwalitatief even goed of zelfs beter zoals er zijn Hirsch, Rios etc… Voor sommigen van mijn hobby genoten is dat maar niks, ze willen echte naam gebonden onderdelen met dan nog liefst het merklogo erop. Voor elk merk vind je dus wel het alternatief bandje. Maar vergis je niet, voor de betere kwaliteit en zeker als het in de richting van Alligator gaat zit je algauw rond de 150€. Maar daarvoor heb je wel de allerbesten.
En dat is nog niet alles, want dan is er het alternatief voor de sluiting: de vouwsluiting of de gespsluiting. Deze laatste vind ik persoonlijk niet zo comfortabel, eens je de andere kent, al is die gesp voor de meesten onder ons de eerst voor de hand liggende.
Vooral als je bandjes hebt met een aanzet vanaf 22mm, die dan ‘meestal’ eindigen op 20mm (bij TAG is dit soms maar 18mm) is zo’n gesp nogal groot en niet zo handig. En wanneer de band dan nog van goeie kwaliteit is bovendien een dikte aan de aanzet heeft van 6à7mm, uitlopend op ongeveer 2à3mm aan de sluiting, dan is het type gesp-sluiting nogal aan de lompe kant.
Beter is dan de vouwsluiting, maar de originele (Breitling) kost dan ook weer stukken van mensen (3 à 500€ in tweede hands is opnieuw geen uitzondering). Dus je zoekt dan maar een third party. Maar dan komt ook weer de kat op de koord. Ze zijn er wel in namaak, maar ze zijn verre van zo goed/comfortabel aan de pols als de originele. Het is dus zoeken en miskopen doen tot je de juiste hebt gevonden.
De combinatie dikte band en vouwsluiting is dus bepalend voor het comfort aan de pols bij die typische Breitling vouwsluitingen. Sommige van die vouwsluitingen die aan een te harde, te dikke band zitten, doen zelfs pijn aan de pols. Het is dus punt ervoor te zorgen dat je de juiste dikte en vooral soepele band koopt zodat hij niet te dik en niet te stug in de sluiting zit.
Die goeie vouwsluitingen in third party zijn volgens mijn ervaring van het “type” TAG (namaak TAG wel te verstaan, want de echte TAG’s zijn weer overdreven duur):
Het is vooral met de namaak Breitling vouwsluitingen (kliksluiting zonder drukknopjes, zie blauw bandje hierboven) samen met lederen bandjes van meer 2mm dikte bij de ingang van de sluiting, dat er pijn aan de pols ontstaat bij het dragen.
Op de foto hieronder wordt dergelijke sluiting dus gebruikt met een bandje van zeer soepel leder en minder dan 2mm op de plaats waar het doorheen de sluiting moet gaat en dat geeft dus geen abnormale druk op de pols.
Nog even aan toevoegen dat de vouwsluiting samen met lederen bandjes bij mij de voorkeur draagt gezien ik mijn horloge nogal een aantal keer per dag uitdoe. Een lichte druk op de knopjes of op de band voorbij de sluiting opent het bandje. Bovendien blijft het bandje rond de pols hangen en het horloge kan niet uit je handen glippen met desastreuse gevolgen.
Heel persoonlijke ervaringen, maar misschien voor de één of de andere toch nog nuttig.
