Ondanks dat ik vorige keer ook bescheiden op de Rikketik als verkoper aanwezig was (ik had de halve tafel van Jürgen) zag ik gisteren als eerste echte ervaring. Vorige keer kwam ik nogal slecht voorbereid, ik kwam laat en ging vroeg door allerlei omstandigheden. Nu was ik vroeg, redelijk voorbereid en bleef tot sluiten.
Ik was er iets na achten en kon wonder boven wonder nog een plekje vlak bij de “handelareningang” vinden, maar ik had geen kaartje wat je nodig hebt om als handelaar naar binnen te mogen. Die had Robbie. Dus ik mocht er eerst niet in tenzij ik 6 euro betaalde. Blijkbaar mag je er ook als bezoeker al vroeger in als je maar meer betaald…? Maar ik had mijn wisselgeld in de auto in een kluisje liggen en had alleen 50 euro. De meneer van de Rikketik die daar geen wisselgeld voor had was gelukkig voor rede vatbaar en ik mocht toch naar binnen om de kaart bij Robbie te gaan halen. Maar Robbie was er nog niet… Ik terug, de man geloofde me toch wel en als ik die kaart nou later maar zou inleveren was het allemaal ok. Erg vriendelijk.
Dus ik uitladen, ik had alleen geen karretje bij me en ik stond aan de andere kant van het gebouw met mijn tafel. Maar de mensen naast ons (Jürgen links, ik midden, Robbie rechts) waren zo vriendelijk mij hun kar te lenen. Toen ik met mijn spullen aankwam was Jürgen inmiddels ook gearriveerd en we gingen uitpakken. Ik had, buiten horloges, wat tijdschriften en boeken die ik niet meer lees en wat klokken en prullaria die overal door het huis (stil) stonden, bij me. 1 klok in het bijzonder wilde ik graag kwijt die was groot en niet meer helemaal goed en stond thuis in de weg. Die zette ik voor mijn tafel neer. Toen kwam Robbie. Hij was aan het uitpakken en ineens… BENG! De klok was voorover op de grond gevallen. Ik had 'm erg onhandig neergezet en toen Robbie iets met z’n tafel deed lag hij op de grond. Gelukkig was er niets aan de hand.
Toen we (half) uitgepakt waren begonnen de eerste mensen al op te duiken. Handelaren en even later de eerste bezoekers kwamen bij ons achter in het zaaltje kijken. En ik mocht niet klagen over interesse en ook niet over verkopen. Ik had een paar bakjes met vooral overblijfselen uit lots (de horloges die je er bij krijgt maar niet wilt hebben) en nog wat impulsaankopen van MP staan die veel mensen trokken. Ook de horloges waarop ik ben uitgekeken of die voor een goede prijs wegmogen kregen behoorlijke aandacht. Alleen de boeken e.d. en de klokken niet.
Ik heb gedurende de dag enkele tientallen horloges verkocht, meestal “voor weinig” uit de bakjes (o.a. aan de meneer van de Rikketik die die kaart kwam halen) maar ook enkele “duurdere” horloges. Op een gegeven moment is zelf de grote klok verkocht (voor € 25,- - als ik er maar vanaf was!) en een kleinere klok in de laatste minuten voor € 5,- (hoefde ik die niet meer mee terug te nemen en als je die kolk had gezien…).
Ik ben al met al een hoop “overstock” kwijt geraakt voor tevredenstellende bedragen, op het meeste heb ik wat verdient of mijn geld weer terug gekregen, op sommige dingen verlies genomen. Maar als ik al deze dingen op ebay of MP had gezet was ik dagen bezig geweest met invoeren, fotograferen, reageren, wachten op geld en verzenden. Dan is dit toch een veel snellere en goedkopere manier van doen en nog leuk ook, ik kan het iedereen met een flinke overstock aanraden!
Ik heb zelf eigenlijk amper over de beurs kunnen lopen. Op weg naar de koffiestand of op de terugweg van het roken keek ik snel links en rechts en tegen het einde van de beurs heb ik een rondje gedraaid binnen de kleine zaal maar dat was het. Toch heb ik nog 4 aanwinsten weten te “scoren”. Ten eerste de Red Monster die Robbie voor me had weten te bestellen (Robbie bedankt!), ten tweede een soort van “space age” horloge in de vorm van een helm die ik via MP had gekocht en daar werd afgegeven, dan een Hy Moser die ik ook via MP had gekocht en daar kon afhalen bij Scorpione (dank je John) en een Omega Seamaster Türler (wie/wat is dat?) voor dames van een meneer die met (tegen) Jürgen en mij een heel verhaal had over vreemde en elektrische horloges. Hij vroeg of ik er interesse in had. En ondanks dat ik dat eigenlijk niet had heb ik het toch gekocht omdat het € 35,- moest kosten. Het was een aardige man en dat krijg ik er vast wel weer voor terug op de volgende Rikketik (?). Helaas even geen foto’s, wie weet maak ik die binnenkort nog even.
Daarnaast was het erg leuk om zo veel mensen van het forum (weer) eens de hand te schudden en te spreken. Ik moet wel zeggen dat ik het jammer vind dat ik zelf niet kon rondlopen maar aan de andere kant was het tussen Jürgen en Robbie in erg gezellig en een hele leuke ervaring!
Ook wil ik nog opmerken dat het “handelaar zijn” heel frustrerend kan zijn. Kopers (jij en ik!) kunnen vreselijk irritant zijn! Mensen die alles oppakken, van alles de prijs willen weten, dan uitgebreid gaan staan passen, onderhandelen, je bent er vrijwel uit en dan… toch weglopen! Of iemand die een horloge na flink onderhandelen koopt maar voordat hij betaald graag wil dat je het goudkleurige gespje vervangt voor een zilverkleurige en nadat je dat hebt gedaan en hij moet betalen toch vind dat het horloge te klein is… Dat is natuurlijk het goede recht van elke koper (je kunt je geld maar één keer uitgeven) maar als handelaar is het soms wel een beetje irritant. Daarnaast moet je oppassen dat men niets van je jat, zie Robbies ervaring. Ik dacht ook dat er bij mij wat gestolen was maar dat bleek gelukkig niet zo, ik was vergeten dat ik het had verkocht (duh…). Ik heb hierdoor voor de professionele handelaren (die je nog wel eens hoort klagen) meer begrip gekregen.
Misschien sta ik er volgende keer (januari) weer!
