Laatste tijd dat er een reclame van Timex voorbij kwam trokken de designs steeds meer mijn aandacht.
Maar ja, Timex dan denk je wat moet ik met die goedkope dingen.
Maar ik ben horloge liefhebber vanuit de esthetiek dus wat mij aanspreekt, wat ik mooi vind is mooi.
Kort geleden kocht ik dan ook de Timex Marlin Chronograph en ben tot op de dag van vandaag helemaal weg van het design (daar komt die dan toch ook) maar zeker ook de kwaliteit in verhouding tot de prijs is mooi.
Het duurde niet lang of Timex nummer 2 trok ongelofelijk mijn aandacht.
De Timex reissue 1975.
Nog leukere prijs en man ohh man bijna nog meer plezier!
Da’s echt zo! Ik heb tot op heden 3 timex’en (met de nadruk op ex’en) in bezit mogen hebben. Ondanks het feit dat er een tijd is geweest van komen en gaan, waren dit horloges die veel meer uitstraalden dan je zou verwachten op basis van het prijskaartje.
Eind januari 1990 stond ik aan de bedrijfspoort van TMX Cebu, Philippines. Jonge vrouwen die de fabriek verlieten giechelden om mij, de “Americano”. Elke blanke werd als “Americano” bestempeld.