de stand is 1-0 voor Seiko, diafix veertje is weggesprongen.
en dat is zo’n klein kloteding, kannik niet meer terugvinden.
heeft iemand tips hoe om te gaan met die kleine diafix en diashock veertjes (diashock is een gesloten driehoek, daar kan ik nog een houtje inprutsen bij het vastklikken, diashock is een u-vorm veertje)
kan ik zo’n diafix combi ook reinigen zonder 'm open te maken?
want aan het wegspringen ging 1.5 uur friemelen vooraf zonder resultaat.
Het beste is wel om het veertje na het schoonmaken eruit te halen om het shocksysteem olie te geven. Wat ik altijd doe is een penhoutje in een punt snijden. Deze zet ik in het midden en draai dan langzaam het veertje los. Hierdoor kan hij niet weg springen. Om hem erin te schuiven doe ik het op de zelfde manier. Het is niet het juiste antwoord op je vraag maar het is wel belangrijk dat het schoongemaakt word en olie krijgt.
Als het een troost kan wezen: dit gebeurt bij iedereen wel eens. (het aantal uren dat ik op handen en knieën heb rondgekropen om weggesprongen veertjes, vijsjes en ander micro-mechanisch fraais met een magneet van de vloer te “vangen” -soms onder hilarisch gelach van m’n familieleden- zijn echt niet te tellen…
Wat ik meestal doe bij dergelijke spanveertjes is ze eerst met een klein eindje Rodico vastmaken aan de houder (het uiteinde, kant scharnier).
Zo is de kans op “wild” springen al wat kleiner en als ze toch wegspringen dan is het totaalgewicht van veer + Rodico zodanig dat ze meestal ergens naast het werkje belanden.
De “moeilijkste” gevallen doe ik overigens onder de stereo-microscoop, omdat je dan veel beter je handelingen kan beheersen…
ja, zo’n diashock kun je nog controleren met een “sateprikker”
voor zo’n diafix moet ik denk ik toch maar een tooltje gaan verzinnen.
misschien een soort wasknijpertje om de steen vanaf de zijkant op zijn plek te houden, en dan de diafix veer met een soort pushpintool achtig tooltje opzij schuiven en dan naar beneden duwen. moet dan symmetrisch om het middenlipje kunnen aanduwen.
en dan maar afschermen tegen wegspringen…
Als het een troost kan wezen: dit gebeurt bij
iedereen wel eens. (het aantal uren dat ik op
handen en knieën heb rondgekropen om weggesprongen
veertjes, vijsjes en ander micro-mechanisch fraais
met een magneet van de vloer te “vangen” -soms
onder hilarisch gelach van m’n familieleden- zijn
echt niet te tellen…
ah, familie, zo meevoelend
ik vergeet nooit meer de instructies die ik vond op het net voor het repareren van een luidspreker:
“make sure you are home alone”
Wat ik meestal doe bij dergelijke spanveertjes is
ze eerst met een klein eindje Rodico vastmaken aan
de houder (het uiteinde, kant scharnier).
Zo is de kans op “wild” springen al wat kleiner en
als ze toch wegspringen dan is het totaalgewicht
van veer + Rodico zodanig dat ze meestal ergens
naast het werkje belanden.
De “moeilijkste” gevallen doe ik overigens onder
de stereo-microscoop, omdat je dan veel beter je
handelingen kan beheersen…
Rodico, da’s een goeie suggestie!
en de stereo microscoop zet ik op mijn verlanglijstje