Mijn collectie begon groter en groter te worden. Ruim 20 stuks begin dit jaar, een combinatie van vintage en modern. Allemaal erg mooi, maar ik droeg ze lang niet allemaal. Een groot deel lag bijna permanent in de externe kluis.
Tegelijkertijd zat ik al lange tijd verliefd te kijken naar de Saxonia lijn van A. Lange & Söhne. Vooral het Moonphase model met zwarte wijzerplaat in witgoud. Deze dus:
Toen ontstond het plan om flink “op te ruimen” en (met extra geld) dit ene droomhorloge te kopen.
Eerst maar eens flink verkopen dus. Deze 8 zijn al verkocht:
Deze JLC Geophysic True Second gaat ook nog de deur uit, na een full service:
En misschien gaat er nog 1 uit (de IWC Portugieser?).
Waarom dan precies deze Lange? Allereerst omdat het werkelijk een prachtig horloge is, volledig in balans door de fraaie symmetrie. Met perfecte afmetingen (40mm met korte lugs en een kleine 10mm dun). En een fantastisch uurwerk met een lange gangreserve (72 uur), zodat die niet stilvalt tijdens het weekend. Door de maanfase en grote datum valt er zeker genoeg te beleven; een “simpele dresser” is het niet. Tenslotte is het voor mij ook fijn dat ‘ie onder de radar is (geen roségoud, geen glimmende band, geen bij iedereen bekend hype-merk). Ik verwacht ‘m daarom vaak te gaan dragen.
De maanfase, dat is natuurlijk de ster van de show (althans, van de voorkant). De volledige schijf voor die maanfase is gemaakt van witgoud. De blauwe kleur is vervolgens gerealiseerd door een bijzondere, gepatenteerde, coating. De sterretjes zijn er daarna met een laser in gemaakt en het schijnen er 852 (!) te zijn. Geteld heb ik ze niet 
. Het bijzondere is dat de schijf vaak zwart lijkt, het blauw zie je alleen bij een bepaalde lichtval.
De maanfase schijnt zo nauwkeurig te zijn dat er 122 jaar geen aanpassing nodig is 
. Lijkt mij vrij nutteloos, want tot die tijd zullen er al veel servicebeurten nodig zijn. Maar knap gedaan!
De grote datum vind ik zowel mooi als functioneel. Die kun je verzetten door de pusher aan de linkerzijde in te duwen en dat is een mooie “ervaring”, het voelt erg plezierig. Je kunt het vergelijken met de bezel van een mooi duikhorloge, die een mooi geluid en gevoel geeft bij het draaien; ongemerkt wil je het vaker doen dan nodig 
. De JLC master ultra thin Moonphase vind ik ook erg mooi, maar daar vind ik de datum dan weer bijna onleesbaar.
De wijzerplaat is gemaakt van zilver en heeft (bij flink inzoomen) een lichte korrelstructuur.
De achterzijde is een kunstwerk. De “main plate” is gemaakt van “German silver”. Dit heeft een bepaald kopergehalte waardoor het een beetje een rood/bruine gloed krijgt. De afwerking is werkelijk fantastisch. Helemaal goed krijg ik het niet op de foto’s.
De gesp, ook van witgoud natuurlijk, is flink van formaat en erg fraai.
Dan nu meer foto’s. Een top fotograaf ben ik zeker niet, maar ik heb m’n best gedaan… Ja, de stickers zitten er nog op. Die ga ik er binnenkort eens rustig afhalen.
Meer informatie van Lange zelf:
En een leuke review met veel mooiere foto’s vind je hier:
)
. Gefeliciteerd, die kom ik graag een keer bekijken!