Laat me je meenemen naar één van de eerste indrukken die ik opdeed hier op het forum: ik las een post over een anOrdain horloge, ging me verdiepen in dit merk en de technieken die bij het maken van de wijzerplaat worden gebruikt. Ik was monder de indruk door de schoonheid en visuele veelzijdigheid van deze horloges. Vooral de fumé wijzerplaat fascineerde me meteen. Zozeer zelfs, dat ik al spoedig een plekje op de wachtlijst van de maker heb ingenomen. Er afstand van doen kan altijd nog en op voorhand tot niets verplicht. Aangezien een paar weken later de digitale deur daarvan werd gesloten, een actie waar ik zeker geen spijt van heb.
Eén van mijn eerste berichten op dit forum gaan over de anOrdain Model 1 met fumé wijzerplaat. Daarop kreeg ik meteen van twee HF-leden het aanbod om hun exemplaar een keer ‘in the metal’ - of misschien is ‘in the enamel’ beter - te bekijken. Blij verrast met dit aanbod. En dankbaar gebruik gemaakt van de dichtst bij huis zijnde optie (niettemin minstens zoveel dank aan @colnago, ware het niet dat ik pas in het vroege voorjaar van 2023 weer in Vlaamse contreien ben). Zo volgde een ontmoeting met @TikTakTic en mocht ik zijn anOrdain bewonderen. Als extraatje zijn we vervolgens door zijn verzameling gelopen. Veel indrukken opgedaan en veel geleerd in relatief korte tijd. En nog verheugder met mijn plekje op de wachtlijst (al die destijds nog niet gesloten).
Eén van de grootse verrassing was wel dat exact hetzelfde anOrdain model, dat ik als eerste zag, op het punt stond om de verzameling van de eigenaar te verlaten. Een buitenkansje. Kort nagedacht over wat te doen: deze kans grijpen? Wachten op m’n productie slot op de wachtlijst? Of kiezen voor de ‘dubbel’? In elk geval heb ik mijn kans gegrepen en de deal rond gemaakt.
Niet lang daarna volgde een tweede ontmoeting met @TikTakTic en voelde ik dezelfde fladder-vlinders als bij de eerste bezichtiging. Nee, sterker nog. Zo fascinerend, zo mooi. Na een gezellig, leuk en qua gespreksonderwerpen gevarieerd samenzijn, huiswaarts gekeerd. Aldaar de anOrdain om de pols gedaan en alleen tijdens het koken een veilig plekje gegeven. De eerstvolgende werkdag wederom de anOrdain om. En trof me zelf in de vroege ochtenduren als een blind paard met oogkleppen op (quote van mijn wiskundeleraar) door de gangen van mijn werklocatie lopend, enkel turend naar de wijzerplaat en het continu veranderlijke lichtspel. Wat gaaf. Als een kind zo blij. Wat een feest om te dragen!
Een paar plaatjes om op te warmen. Later eens wat meer werk maken van fotografische vastlegging.
veel plezier met dit prachtige horloge. Nu je eentje hebt blijft mijn aanbod natuurlijk lopen. 
… genieten van de Fumé die ik nu reeds mijn bezit mag noemen