Een paar maanden terug kwam ik op dit verschrikkelijke forum terecht en toen begon de ellende. Uren bladeren, discussiëren en zoeken naar het perfecte horloge begon z’n tol te eisen en heb toen vol enthousiasme en heel eerlijk, vol ongeduld het mooiste horloge gekocht wat ik ooit heb gezien. De Breitling Avenger II Seawolf. Ik was op slag verliefd. En heel eerlijk. Af en toe mis ik 'm.
Maar het was uiteindelijk niet mijn horloge. Op dat moment. Mijn doel was simpel. Een knaller van een Breitling, voor iedere dag. En laten we eerlijk wezen, de Avenger is een flinke klatser die qua formaat best kan met mijn dikke polsen, maar één nadeel heeft; en dat hij voor dagelijks gebruik simpelweg te dik is. M’n overhemden, m’n truien, m’n jas, eigenlijk alles bleef er wel achter steken. En dat ging me tegenstaan. Zo erg dat hij vrij snel het veld moest ruimen en ben dan ook erg blij dat ik er hier iemand op het forum weer blij mee heb kunnen maken. Lucky bastard.
Maar toen ging de zoektocht verder. Met een snelheid van flipperen waar een bepaald persoon hier (we weten volgens mij allemaal wie ik hier bedoel) jaloers van wordt, heb ik de afgelopen weken horloges gekocht, verkocht, gepast en geruild. En toen kwam ik toch terug op het horloge dat ik vaker voorbij heb zien komen, maar nooit echt ervaren heb.
De Breitling Colt. 44. Moet natuurlijk wel op mijn polsen passen hè… En woei. Dit is 'm hoor. Nu echt dan. Tenminste. Voor nu.
Plaatjes maar dan. Het zonnetje scheen immers.