Na een jaar vol NA’s, aangewakkerd door het beruchte flipperitus-virus, ben ik eindelijk tot een prachtige collectie gekomen. Aan het begin van het jaar had ik een paar Seiko’s en twee horloges die ik van mijn vrouw cadeau kreeg bij de geboorte van onze kinderen.
Nu, aan het einde van 2024, mag ik met trots zeggen dat mijn collectie bestaat uit een Tag Heuer (waarover zo meteen meer), een Omega en een Breitling (en nog wat ander leuk spul).
De Omega en Breitling zijn nét iets te chic om dagelijks te dragen, dus een daily beater was wel nodig. En daar kwam de Tag Heuer Formula 1 in beeld. Modern, strak afgewerkt en quartz. Lekker praktisch als hij in het weekend even aan de kant blijft liggen.
Ik wilde geen al te dure daily, omdat die meestal minder aandacht krijgt, maar het moest wel een kwalitatief horloge zijn dat goed bij de rest van mijn collectie past. Een vriend van mij (die hier ook actief is, dag @nasty_joe89) stuurde me een berichtje over een Tag die hij had gescoord. Helaas was die net iets te groot voor zijn pols. Vervolgens kwam de vraag of ik interesse had. Ze zouden hem beter Sneaky_Joe kunnen noemen, want hij weet dondersgoed dat ik een zwak heb voor horloges (en zeker goede dealtjes) 
en dat ik niet kon weigeren.
De deal was snel gemaakt. Bij thuiskomst, in daglicht, zag ik natuurlijk de gebruikssporen (de prijs reflecteerde dat ook). Maar niets wat een beetje zeep, Scotch-Brite, een schuursponsje en Cape Cod niet kunnen fixen! Sommigen van jullie kennen me al en hebben misschien een idee wat er nu gaat komen. Eerst wat foto’s van de staat vóór de beroemde “Chelms-behandeling”:
De sluiting:
De kast (viel nog mee hoor):
Natuurlijk volgt nu de volgende stap: het horloge schoonmaken zodat we een werkbaar canvas hebben. Aangezien het een modern horloge betreft met een waterdichtheid van 20 ATM, kan de band er gewoon aan blijven terwijl het een welverdiend bad krijgt.
Niemand houdt van de huidvetjes van de vorige eigenaar, toch?
Ik begon met de rode Scotch-Brite voor de sluiting, wat het volgende resultaat opleverde:
Al een stuk beter, maar nog niet helemaal naar mijn zin. Dus pakte ik mijn vertrouwde keukensponsje erbij om het nog even na te buffen:
Dat is voldoende, deze jongen is tevreden! Nu zijn de gepolijste delen van de kast aan de beurt. Gelukkig is dat snel opgelost met een beetje Cape Cod. Al heeft dat doekje flink wat te verduren gehad:
Maar het resultaat mag er wel zijn:
Ik ben nu een tevreden man. Nog snel een andere sluiting en een ander horloge afgewerkt met Cape Cod, en mijn zondag is weer meer dan geslaagd!
Voor degenen die het geduld hebben opgebracht om tot hier te lezen: chapeau en bedankt! Zeker in deze tijden waarin alles snel, snel, snel moet gaan, waardeer ik dat enorm.
Voorlopig ligt hij lekker op rust, samen met zijn twee broertjes op staal:
Ik ga nu even genieten van mijn Breitling, zodat ik vanaf morgen de daily om de pols kan zwieren.
Tot slot, zoals ze in Belgisch Limburg zeggen: Haddig!
P.S. Hier nog een foto van de meest recente NA:
Chelmswood out
