Dit is een topic over een Cortébert, maar eigenlijk ook weer niet. Om moverende redenen ben ik al sinds mijn zevende fan van een zeker Zwitsers topmerk van de grote drie. Vacheron Constantin. Inmiddels ben ik ouder, kaler en van veel jongensdromen verlost - maar nog niet van de wens om ooit nog eens een keer een VC te bezitten.
Zeg je VC, dan zeg je dressers. Op de tweedehandsmarkt zijn er dan ook veel Vacheron & Constantin (nog met de &) te vinden: ultraplatte dressers, twee handjes, met een flink opgepimpt JLC-uurwerk. Prachtig, en met 2-3 euro nog redelijk binnen de grenzen van het redelijke.
Het enige probleem van deze klokkies is dat ze met 33 mm wel erg op het randje zijn, naar moderne maatstaven. Toch draagt vintage goud met zeer weinig bezel aanmerkelijk groter dan de pure omvang doet vermoeden… Tijd om maar eens te kijken of zo’n ultraflach van 33mm een beetje past. Toen ik op een bekende veilingsite dan ook een leuke Cortébert tegenkwam met een unitaswerkje in hetzelfde genre (klein, goud, twee handjes, 33mm) sloeg ik maar meteen toe.
Inmiddels is het horloge binnen en heb ik al wat proefuurtjes gemaakt. De maat valt zeker niet tegen en het kleedt toch bijzonder keurig af, zo’n net dun dressertje onder een overhemd. Doorsparen naar de V&C dus! !
En een vergulde kast in plaats van goud, dat is ook een verschil. En die VC is dus ook niet inhouse, maar de hele inhouse-rage is niet superrelevant bij horloges van voor zeg einde jaren '90.
Dank! Cortébert heeft inderdaad genoeg moois verder, toch echt een beetje een vergeten powerhouse. Heb een beetje het idee dat ze voor dit soort dressers naar ebauché moesten uitwijken omdat hun reguliere calibers te groot waren…
Dat is inderdaad het plan voorlopig, Elmar! Twijfel nog even over de kleur. Diepdonkerblauw als bij GS is natuurlijk heel erg chic, donkergroen persoonlijk favoriet.
