Nee nee, dit topic gaat niet over diversity equity and inclusion. Maar ik wilde gewoon je aandacht grijpen met de titel. is dat gelukt?
Oh, trouwens, als je een flat-earther bent, dan zou ik mezelf ook niet verdiepen in de historie van dit horloge en de werking van magnetische velden. Je zal dan enorm worden teleurgesteld. 
Muziekje voor de sfeer…
In 1947 fuseerden drie Scandinavische luchtvaartmaatschappijen tot Overseas Scandinavian Airlines System (OSAS), later verkort tot SAS (Scandinavian Airline System). SAS was verantwoordelijk voor veel primeurs in de luchtvaartgeschiedenis. In 1952 was SAS de eerste luchtvaartmaatschappij die een trans-arktische route vloog met een commercieel vliegtuig.
Maar vliegen over de Noordpool bracht een nieuw en serieus probleem met zich mee, namelijk magnetisme. De SAS moest een geheel nieuw navigatiesysteem ontwikkelen om de extreme magnetische velden op de polen te overwinnen. Een ander probleem was tijdwaarneming. Vliegen over de Noordpool veroorzaakte grote problemen voor tijdinstrumenten, waaronder de polshorloges die door de piloten en bemanning werden gedragen.
Universal Genève was de officiële leverancier van horloges voor SAS, en het bedrijf werd specifiek gekozen vanwege hun werk met antimagnetische uurwerken. Om de historische vlucht van Kopenhagen naar Los Angeles te herdenken, bracht Universal Genève Gerald Genta, destijds een relatief onbekende, binnen om een horloge te ontwerpen dat aan SAS zou worden gegeven als het officiële pilotenhorloge van de luchtvaartmaatschappij. Genta’s inzending kreeg de toepasselijke naam Polarouter, later hernoemd naar Polerouter. De eerste exemplaren hiervan werden bij aankomst in Los Angeles aan de bemanning gegeven en hadden het SAS-logo op de wijzerplaat.
Met een formaat van 38mm (41mm met kroon), bij 46.75mm van lug naar lug en 12.3mm dik inclusief saffier is die groter dan het origineel wat in 1954 uit kwam. Het horloge draagt erg comfortabel en voelt deze niet topzwaar. Je merkt dat het horloge goed in elkaar is gezet en en voelt erg solide aan. Niks rammelt of voelt goedkoop aan bij het dragen van het horloge en het enige wat je natuurlijk wel kan horen is de rotor van het uurwerk. Maar dat stoort zeker niet.
De bandenaanzet is 20mm, wat hem dus geschikt maakt voor een arsenaal aan banden. Iets zegt me ook dat dit horloge een enorm bandenmonster gaat zijn. Ik heb nu even niet de moeite gedaan om het horloge op andere banden te proberen om twee redenen. Eén, ik had er geen zin in en twee ik vind de Beats of Rice-band er goed bij passen, dus die mag voorlopig wel even blijven zitten. Over Beats of Rice gesproken, de band is gemaakt van roestvrij staal en is voorzien van solide end links. De clasp is voorzien van micro adjustments en heeft twee pushers om de clasp te openen. Ik ga niet verder in op de clasp of band, aangezien mensen daar blijkbaar altijd wel wat over te zeiken hebben. Mijn conclusie over de band is dan ook simpel: Prima band, zit lekker en voor de prijs kan je er niks van zeggen!
Voordat we onder de motorkap gaan kijken, kijken we eerst even snel naar het saffierglas heen wat zich aan de bovenzijde van het horloge bevindt. Aan de onderzijde van het saffierglas is een AR-coating aangebracht om weerspiegeling te voorkomen. Niks wereldschokkends.
Het eerste wat we aantreffen onder het glas, voordat we bij die verrukkelijke wijzerplaat van Aventurijn aankomen, zijn natuurlijk de wijzers en indexen. Laten we even beginnen bij de Dauphine stijl-wijzers. Het is een stijl die in de jaren 40 ontworpen is en al op tal van horloges gebruikt is. En zo ook bij de Trans-Global van Smiths. De gekozen wijzers voor dit horloge passen goed bij de stijl die nagebootst is. De eerste Polerouter die door Universal Genève op de markt werd gebracht was ook voorzien van Dauphine stijl-wijzers, het moge dus duidelijk wezen dat de knipoog naar het ontwerp van Gérald Genta vrij aanwezig is.
De wijzerplaat is omringt met een gekartelde index ring, waarop de baton-stijl indexen liggen die volledig gepolijst zijn, met op twaalf uur natuurlijk een dubbele index. Ook hiervoor geldt dat dit regelrecht van het originele ontwerp is afgeleid. Net als de wijzers zijn de indexes ook volledig gepolijst, een prima keuze wat mij betreft!
En dan nu, het Aventurijn glas. Het glas dat ‘per ongeluk’ in Venetië geboren is, toen een ambachtsman koperschaafsels in zijn gesmolten glas liet vallen. Ik vraag me af in hoeverre het een ‘happy little accident’ is geweest of dat het gewoon opzettelijk is geweest laten we maar even achterwege. Maar linksom of rechtsom, het resultaat is erg cool!
Aventurijn is al door diverse horlogemakers gebruikt, denk hierbij bijvoorbeeld aan Piaget en A. Lange & Söhne.
Voor velen zal het iets zijn wat ze wellicht al eens gezien hebben, maar voor mij is het de eerste keer dat ik het in het echt zie. En ik moet zeggen dat ik positief onder de indruk ben. Het lijkt vanuit diverse hoeken net alsof je een miniatuur versie van de sterrenhemel om je pols hebt en het is echt een genot om naar te kijken. Bij beperkt licht lijkt het horloge al gauw donkerblauw of zwart. Het logo op twaalf uur is geprint en alle overige markering op de plaat zijn met dezelfde witte inkt toegepast. De print is goed uitgevoerd en ik kan zo op het blote oog, op een normale afstand geen bijzonderheden aantreffen. Het is met een smartphone helaas blaartrekkend slecht op de foto te zetten. En geloof me dan ook maar als ik zeg, dat de foto’s de wijzerplaat geen eer aan doen. Het is echt een genot om naar te kijken!
Dan komen we nu aan bij het uurwerk. Hier ga ik niet al te veel woorden aan vuil maken, aangezien hier voor een gangbare Miyota 9039 is gekozen die rustig weg tikt op 28.800 BPH. Om het uurwerk resistent(er) te maken tegen magnetisme is hier wel een kooi omheen gebouwd. Het horloge is voorzien van een magere 20.000 A/M rating. Wat er voor zorgt dat het horloge inderdaad anti-magnetisch is, maar het is wel de laagste eis om te kunnen zeggen dat het horloge anti-magnetisch is.
Een Rolex Milgaus of Omega Seamaster Aqua Terra doet dat beter, maar daar is de prijs dan ook naar. Ik heb het horloge dat ook niet voor zijn technische specificaties gekocht, dus alles wat-ie als extra heeft aan technische vernuften is in mijn ogen bonus.
Wat ik in het grote incoming topic al aangaf, ik stond al enige tijd bij Time Factors op de mailinglist, en deze kwam voorbij en ik dacht direct ‘deze moet ik hebben’. Het heeft me wel even tijdelijk afgeleid van één van mijn grail watches, maar voor nu mag dat de pret niet drukken.
Al met al denk ik dat deze het erg goed gaat doen naast de Yema, Grand Seiko en Excelsior Park. Ik ben in m’n nopjes met deze Britse Banger!
