Aangezien ik in de jaarlijkse diarree van nieuwe horloges niets van mijn gading rook dit jaar, uitgezonderd het trés exclusive spul zoals Raul Pages,
de Reverso chronograph
en de Lederer natuurlijk,
kreeg ik acute klusdrang want het beetje geld dat er wel is zoekt toch zijn weg helaas, net als water…
Bovendien is het plezier van iets kopen, ram op die knop en laat de CC maar schuiven, geen waarborg voor blijvend geluk zo is mij gebleken en kijk ik juist wel met liefde terug naar de brouwsels uit mijn eigen keuken. En dan die prijsstijgingen nog van de laatste jaren…… …. Recycle dus.
Als voorbeeld van eerdere noeste arbeid deze Speedy, men neme een Mark II, scheidt de kast en uurwerk, klopt een Speedmaster Professional kast op en fuseert die met uurwerk op lage temperatuur tot dit smakelijke polshapje. Racing stijl zoals hij ooit bedacht is. Mijn private Speedy en die pleziert nog bij iedere aanblik.
Speedmasters zijn redelijk eenvoudig om aan te sleutelen en er is nog van alles voor te krijgen al heeft Omega voor losse onderdelen de kraan al een paar jaar dichtgedraaid inmiddels, en is het “inruil only” als je een bijzondere plaat wilt o.i.d. Met als gevolg exorbitante vraagprijzen voor spullen die nog her en der liggen. Fuck you very much Omega.
Ik wil geen standaard Speedy en het was ook hoog tijd om die tekortkoming in het ontwerp van de Moonwatch eens aan te pakken want ; WTF moet je met een Tachymeter in Space als je rondtoert met +20.000 Km/u en er geen kilometerpaaltjes zijn om op te timen ?? . Dus aan de slag.
Dat gaan we fixen met een minutenbezel ( radialproject.com ) die door Omega wel degelijk gepusht is destijds, samen met de Alaska III radial, en o.a. getest is door deze vriendelijke Al Worden ( r.i.p.)

Onbegrijpelijk dat er niet voor is gekozen want het is vrij logisch om bij een stopwatch functie een goed afleesbare minutenring te hebben lijkt me , en zeker met mijn +2,75 bril, en het ziet er ook nog retecool uit. Daarnaast ben ik gek op die langere uurmarkeringen en het opgelegde logo uit eerdere modellen en had ik ook nog graag de stap in de wijzerplaat gezien, maar je kunt niet alles hebben . Een 145.012 zou dus ideaal zijn geweest - met de co-axial 3861 is het vooralsnog slecht onderdelen wisselen - maar om het origineel met cal 321 nu te gaan pimpen gaat zelfs mij te ver. En die is ook veeeeeeeel te duur
Dus na wat wikken en wegen heb ik gekozen om een Broad Arrow aan te pakken. Sommige vinden dit het stiefkind uit de collectie maar ik zeg ; het is een echte Speedy en nog betaalbaar ook. Wel limited production én discontinued dus de liefhebber weet dat het zaak is om haast te maken. The only way is
De rhodium plated 1861 staat met deze glaspui aan de achterzijde lekker te shinen en de moderne Luminova wijzers ( met dank aan uurwerkmaker Hans van Belle Heure ) van voren maken hem ook geschikt voor nachtdienst. En dat opgelegde logo dus, is mooi !! en de glaspers klikte de minutenring er netjes op. In stijlvol zwart/wit dit keer zodat er een mooi duet ontstaat met mijn Racing. Is variatie niet de spijs van het leven ?
En wat nu met dat Mannetje op de Maan ?
Welnu, dat is een kleine stap voor mij, maar nog een flinke sprong voor jullie TLDR- ers , maar hou vol ! Het gaat om deze kanjer ;
En ja die ligt nu op de maan………gebracht door mijn astroheld Dave Scott, u weet wel die van Gemini 8, Apollo 9 en Apollo 15. Niet ???
Die met de moon buggy , sorry Lunar Roving Vehicle , op de maan rondscheurde , ahhhhhhhh die ja. Een held, want om een deur open te doen naar het totale niets, waar geen zuurstof is maar wel veel dodelijke zonnestraling, en waar het ook nog kan vriezen tot – 270 graden ? Why ??? Omdat je een held bent denk ik dan.
Een beetje een boefje ook die Dave – en dat is samen met die rode helm van hem juist weer leuk - want hij nam ook het Bulova Lunar Pilot horloge mee en dat kwam nog goed van pas zoals u weet. En geheel zonder toestemming ook dit beeldje dus, gemaakt door de Belgische kunstenaar Paul van Hoeydonck, en die samen met een plaquette met daarop de namen van omgekomen astro- en kosmonauten op de maan heeft gelegd. Ook Russen dus ! Een geweldig eerbetoon vind ik en absoluut verdiend ook, maar dat gaf me toch een rel en hommeles in de burelen van de NASA niet te zuinig.
The real thing op de maan ;
En over dit alles is weer een prachtige documentaire gemaakt die u echt moet gaan zien, ruimtevaart meets kunstdrama x overheidstegenwerking ;
The Fallen Astronaut The Fallen Astronaut | Trailer | Available Now - YouTube
En hierin ziet u dit beeldje en zijn ontstaansgeschiedenis ook weer terug. Gelukkig leeft Paul van Hoeydonck nog net met zijn bijna 100 jaar en heeft hij een aantal replica`s gemaakt van deze kleine man in 15 cm blauw plexi waar ik er nu een van heb.
Een Belgisch kunstwerk voor eeuwig op de Maan, een eigenwijze Speedmaster, en Helden. Bon appetit !