Ik had al lange tijd zitten dubben over de aanschaf van een wat aparte, bruine Duitser. Het horloge viel bij m’n partner zeer goed in de smaak, maar ik wist niet zeker hoe de kleur het zou gaan doen in het echte leven. Evengoed bleef het maar jeuken en jeuken dat ding.
Aangezien ik in dit opzicht niet over ruggegraat of zelfdiscipline beschik heb ik laatst de trekker overgehaald en begon het wachten. Vandaag was het dan zover: The postman rang twice, terwijl ik al in de startblokken zat dankzij track en trace.
Het snijden, karton en bubbelgebeuren zal ik jullie besparen:
Archimede pakt de spullen goed in, maar de dozen zijn sober te noemen. Daar gaat het geld niet in zitten. 
Eénmaal open is ie daar dan: De Archimede Klassik 39 Braun met Lederband. Het is een horloge waar je met een camera maar mondjesmaat recht aan doet.
De bruine wijzerplaat zal absoluut niet voor iedereen zijn, maar de sunburst is prachtig romig chocoladebruin tot goudbruin, en de opgelegde cijfers en bollekes leiden het oog naar de rehaut waar een iets meer casual minute-track op staat afgedrukt.
Excuses voor de stofjes, ik was veel te enthousiast om met photoshop of glassex en een theedoek bezig te gaan.
De kast is minimalistisch Duits, bijna discreet: Met 39mm breedte, een dikte van net onder de 10mm en een 20mm lugwijdte is het wat mij betreft perfect geproportioneerd als moderne dress watch.
Het is allemaal goed afgewerkt, de gesigneerde kroon ligt goed in de hand, de gepolijste bezel steekt mooi af tegen de gesatineerde kast en het geheel is goed in balans.
Ik had verwacht de band dodelijk saai te gaan vinden, maar in levenden lijve doet ie het verbazingwekkend goed. De gesp is gesigneerd, en de band draagt comfortabel. Je wilt dit horloge niet bestellen als je polsen hebt die meer dan 19cm dik zijn, want zo lang is de bijgeleverde band nu ook weer niet.
Het uurwerkje is een bog-standard Sellita SW-200. Ik had niet gekozen voor gesigneerde rotors en dergelijke, dus de decoratie is echt nul: Geen geblauwde schroeven, geen spechthalsregulering, geen fratsen die ik uit Glashütte zou verwachten, Pforzheim doet het gewoon au naturel.
Diverse lichtinvallen hebben zeer grote invloed op hoe dit horloge oogt. Los van de kleurschakeringen vind ik wel dat de gekozen materialen en het relief van de indices en cijfers, gecombineerd met de vlakke minuten-track en dan de rehaut een verrassend levendige aanblik bieden voor een brownie.
Nogmaals, let niet op de stofjes. En ja, het zijn stofjes op het glas. Wat mij dan weer wel erg bevalt is dat Archimede hier een horloge levert waarvan de wijzers weliswaar simpel zijn, maar waarvan de lengte precies goed is:
De secondenwijzer tikt de rehaut aan, de minutenwijzer tikt de indices en minutentrack op de wijzerplaat aan, en de urenwijzer tikt de nummers net aan.
Ook de datum en de opdruk zijn voor mijn gevoel mooi in balans en sober.
I approve.
