Al sinds ik serieuzer geïnteresseerd ben in horloges wil ik een Flieger type A. Zo’n echte Duitser, ondanks de misschien negatieve associaties die erbij horen. Want het is een geniaal ontwerp, meesterlijk in zijn eenvoud. Daar houd ik van.
Een tipje van de sluier: dit is het geworden:
Als het gaat om Fliegers is reuze, maar mijn budget vooralsnog beperkt. Lang heb ik daarom getwijfeld om misschien overzees te gaan shoppen, bij gerenommeerde Aziaten als Tissel of San Martin, die ondanks een zacht prijsje prima kwaliteit schijnen te leveren.
Maar hoe vaak ik de renders daarvan ook bekeek, ik werd er nooit warm van. Er was altijd wel iets: de wijzers tikten niet precies goed de indices aan, de kroon was te plat, of het font te rommelig. Niet dat ik iets wil afdoen aan de Fliegers van Tissel en San Martin, maar ze bereikten in mijn optiek net niet wat een Flieger moet zijn: simpel, maar wél perfect.
Terug naar het Europese dus, naar onze oosterburen met hun Stowa, Dekla, Archimede en… Laco. Want daar stond me toch een prachtige Flieger in de catalogus, met een blauwe wijzerplaat en matzwarte wijzers (precies het tegenovergestelde van een ‘klassieke’ Flieger-look, dat vond ik wel grappig): de Augsburg Blaue Stunde.
Ik twijfelde even kort over de afwerking en kwaliteit, de prijs was wel erg voordelig. Te mooi om waar te zijn? Blijkbaar niet, las ik in dit duidelijke WUS-topic.
Dus toen ik twee weken geleden het contract tekenende van mijn nieuwe baan, besloot ik mezelf te verwennen en die Augsburg het winkelmandje in te slingeren. Anderhalve week later plofte dit op de mat (netjes verpakt, natuurlijk):
Eerste indruk? Wow, die optionele tienvoudige AR-coating is fantastisch! Je moet goed kijken, want bij 9 van de 10 invalshoeken lijkt er serieus geen glas in te zitten. Heerlijk!
De oplettende lezer ziet dat mijn Augsburg niet geleverd is met het standaard NATO-bandje. Gelukkig maar, want daar houd ik niet van. Tijdens het aankopen heb ik daarom beleefd gevraagd of Laco ook een grijs leren bandje kan leveren. Daar hoorde ik niets van, maar bij het openen zag ik dat ze het er netjes hebben opgezet. Dat is service!
De kast is in tegenstelling tot de meeste Fliegers niet brushed, maar sandblasted. Dat geeft het geheel nog meer de indruk van een toolwatch. Lekker stoer dus. En toch, ik zou er niet over twijfelen om de Laco bij mijn pak te dragen (dan misschien wel met een chiquer bandje).
Alles is top top afgewerkt. Ik kan serieus geen productiefoutje opsporen. De kast is helemaal gaaf, het glas steekt amper een millimeter uit en de kroon steekt zo recht als maar zijn kan. Wat ik ook kan waarderen, is dat de bezel helemaal overgaat in de vorm van de kast. Dat is natuurlijk een stukje persoonlijke voorkeur, maar ik vind dat mooier dan wanneer de bezel op de kast ligt, zoals bijv. bij Stowa.
Daarmee komen we bij het enige mindere puntje van de Augsburg: het uurwerk. Dat is een Miyota 821A, door Laco zonder al te veel toeters en bellen in de kast gestoken. Je kunt er voor kiezen om het te laten versieren met blauwe schroeven, maar ik kijk toch niet graag naar automatische uurwerken, dus daar koos ik niet voor.
En ja, er is rotor noise. Geef je pols een kwinkslag en de rotor tiert als een dolle. Ergens wel grappig dus. Maar dat is gelijk ook het enige wat ik kan aanmerken op het uurwerk. Van te voren had ik namelijk al gelezen dat Laco vaak de moeite neemt om de Miyota af te regelen en ik vermoed dat dat bij mij ook is gedaan. Want check dit:
Daar kun je mee thuis komen! En waarschijnlijk nooit te laat.
Terug naar de voorkant. Bij een Flieger hoort dikke lume, toch? Hoe is het daarmee? Nou, zo:
Het is een waardeloze telefoonfoto, maar laat ik het zo zeggen: deze gaat niet mee de slaapkamer in. Er komt echt een bak licht uit het C3 superluminova lume vallen.
Op de lume-foto zie je trouwens ook goed waarom ik helemaal blij ben: de wijzers zijn perfect op lengte! Zie je? De secondenwijzer gaat helemaal tot het einde van de indices, de uurwijzer tikt ze ook helemaal aan, maar de lume komt precies tot het onderste stuk van de indice. Duitse gründlichkeit dus, voor een schappelijk prijsje van 404 euro.
Om deze lange NA af te sluiten: de sunburst dial. Die is echt fantastisch. Ik weet niet hoe ze het doen voor deze prijs, maar hij is werkelijk schitterend. In elk licht is het weer een andere tint blauw. Van donker tot licht. Van korzelig tot glad. Van metallic tot mat. Er komt van alles naar boven, en daarom zal deze Laco me niet snel gaan vervelen.
Bedankt voor het lezen!