Al van jongs af aan ben ik helemaal fan van Omega. En dan met name de Seamaster. Mijn opa had een Seamaster uit 1969, waarvan ik het geluk had deze te erven. In de jaren 80/ 90 stond ik me te vergapen voor de etalage van de plaatselijke juwelier op de mooie blauwe wijzerplaten, die de Seamaster meekreeg.
De liefde voor horloges is altijd gebleven, een beetje weg geëbd en weer opgeleefd. Na vele Quartz horloges, kwam er een Navitimer, een Hysek en enkele andere horloges, waar ik blij mee ben. Een AP 15.500 staat nog op het lijstje, maar is nauwelijks verkrijgbaar. Een El Primero komt er vast ook nog ooit.
Sinds kort is ook de waardering voor de Seamaster weer opgelaaid en heb ik besloten om een Seamaster 300 te kopen. Toen nog kiezen tussen blauw en zwart, rubber of staal.
Vanmorgen kwam het gekozen model binnen en is deze verenigd met het erfstuk van opa.
Een heel verhaal, maar als het hier niet mag, waar dan wel?
Veel draagplezier!