Deze post gaat niet over een nieuwe aanwinst voor mezelf. Dit keer was het mijn zoon die in het zonnetje werd gezet. Vier jaar geleden begon zijn horloge-interesse te ontkiemen toen ik hem mijn “oude” Omega Constellation Manhattan Perpetual Calendar schonk. Sindsdien heeft het horlogevirus toegeslagen: twee MoonSwatches volgden, want blijkbaar is het Omega-logo i.c.m. Swatch-plastic magie voor een jonge verzamelaar.
Deze week is hij jarig. Omdat hij het -sinds hij uit huis is- best goed gedaan heeft en wij als ouders stiekem denken: “Misschien hebben we toch iets goed gedaan”, besloten mijn vrouw en ik hem een bijzonder cadeau te geven.
Criteria waarvan wij dachten te weten dat hij er waarde aan hecht:
- Formule 1 gerelateerd (check)
- Tag Heuer (check)
- Quartz (praktisch én secuur)
- Geschikt voor grote klauwen en stevige polsen (check)
Met dat profiel in ons achterhoofd togen mijn vrouw en ik eergisteren naar onze AD in de gekste stad van het land. Twee Tag Heuer Formula 1 quartz modellen kwamen in aanmerking:
- Zwarte wijzerplaat, zwarte monodirectionele bezel — stoer en ingetogen.
- Blauwe sunburst dial, blauwe bezel, oranje secondenwijzer — sportief en opvallend (43 mm, dus geschikt voor zijn polsen).
We besloten hem zelf te laten kiezen dus lokten we hem en zijn vriendin met een smoes naar de stad. Bij S&C was hij nog nooit binnen geweest.
Zijn gezicht toen de medewerker hem beide horloges op een tablet presenteerde en hij besefte dat één van die modellen voor hem was, was onbetaalbaar. De keuze viel op de blauwe sunburst met oranje secondewijzer.
We liepen samen de winkel uit — hij straalde, wij glunderden. Het werd een heerlijke zondagmiddag. En ergens, tussen de koffie en de horloges door, voelde het alsof we een klein trofeeënkastje mochten openen.