Tja, veel leden kennen het wel, al jaren kwijl je bij het zien van bepaalde horloges maar om bepaalde redenen blijven deze onbereikbaar, soms zijn ze veel te duur, buiten budget, zeldzaam of gewoon de combinatie van alle factoren.
Voor mij is de holy grail waar ik altijd al een zwak voor had de Rolex submariner 369. De verschillende modellen ervan zijn zowel schaars als exorbitant duur waardoor deze onbereikbaar zijn.
De afgelopen jaren keek ik dan ook eens rond welke homages er op de markt zijn maar altijd was er toch iets mee waardoor het mij niet kon bekoren. Ofwel een slechte afwerking, ofwel te veel faux patina ofwel het gebruikte uurwerk dat tegen viel. Tot een drietal jaar geleden ik op een forum een model zag waarvan ik wist dat deze het grootste deel van de wensen afvinkte. Sindsdien hield ik verschillende sites en forums in de gaten of er ergens een exemplaar te koop stond. Met momenten kreeg ik frustraties, door het beperkt geproduceerde aantal waren ze naar mijn mening te duur (ver boven list), heel snel verkocht, of had je een verkoper die weigerde buiten Amerika en/of Canada te verzenden.
Vorige week kwam ik per toeval op een advertentie van een exemplaar met een zwakke beschrijving in de titel. Snel contact gezocht met de verkoper en vlot tot een goede deal gekomen.
Vol ongeduld heb ik nog een week moeten wachten tot ik gisterenmorgen bericht kreeg dat het pakketje thuis was geleverd.
Blij als kind ben ik 's middags naar huis gereden. Na het uitpakken de band ingekort en om de pols geslingerd en ik kan nu al zeggen dat deze nog heel lange tijd in de collectie blijft 
Drumroll
Hier is hij dan, de MKII nassau 369
Ik ben echt wel onder de indruk ervan, deze is echt bang for buck. Voor een microbrand is MKII duur maar je krijgt er veel voor terug. De afwerking is echt top en kan concurreren met grote merken.
De kast is perfect geproportioneerd met 38,7mm en de 39mm bezel.
De afwerking van gebrushte kast en de beveled lugs is een eye-catcher.
Met een hoogte van 14,7mm volgens de specs lijkt het veel maar dit komt vooral door het gebolde saffier glas.
Maar wat het meeste in het oog springt is de glanzend gilt wijzerplaat in combinatie met de rhodium plated wijzers. Het perfectionisme van Bill Yao komt hier echt tot uiting in de diepte tussen het gestraalde witte zilver en de lakafwerking van de plaat.
De lume is ook verfrissend, gelukkig werd er voor de nassau 369 voor BGW9 gekozen ipv faux patina waardoor het horloge een moderne uitstraling krijgt.
De faux riveted stalen band zit op 20mm solid end links en 2.0mm pins en tapered naar 16mm wat weeral bijdraagt tot de algemene vintage uitstraling van het horloge. De band is wel het enige kleine minpunt die ik kan vinden. In vergelijking met de rest had ik hier een strakkere afwerking verwacht. De links en de sluiting voelen licht aan en rammelen toch wat. Op dit gebied heb ik al betere banden gehad op microbrands.
Het gebruikte uurwerk is het welbekende ETA 2836-2 Elabore grade/Rhodium plated welke ook onderhanden is genomen door Bill en afgeregeld op 6 posities terwijl de datum op klokslag middernacht verspringt.
