HF,
Ik maak niet vaak een NA. Simpelweg omdat ik te snel flipper, of het horloge wel hebt gekocht maar er niet echt een “gevoel” bij had.
Ken je het? Je gaat een horloge bezichtigen die je al 3x hebt gehad, koopt hem, slingert hem om de pols en je rijdt naar huis alsof het de normaalste zaak van de wereld is… Waarschijnlijk niet, maar dit is het leven van een flipperkast…
Dit was de ervaring van de laatste tig aankopen. Zoals je al kan vermoeden zit hier weinig romantiek in en is de beleving niet zoals ik hem zou willen. Ik miste dat - gevoel in de buik - als je onderweg bent naar een horloge.
Ik zit al jaren te zeiken en af te geven op 36mm horloges. Enerzijds omdat ik ze altijd zo klein vond, anderzijds omdat het zeiken gewoon leuk was. Ik heb al een keer een 4 digit gehad ergens aan het begin van de ellende. Nu ik dit typ besef ik mij dat een 4 digit Rolex, een 1601, mijn eerst Rolex betrof. Hmm, grappig detail.
Anyhoe, laten we meteen naar de NA gaan want ik heb geen zin in lange teksten.
Ik was zoekende na de blamage met de 116610. Wat zal mijn volgende aankoop worden? Ik had natuurlijk mijn sub verkocht die ik ruim een 2 jaar had gedragen en heb sindsdien aardig wat Rolex versleten in korte tijd. Ik kreeg een appje van een zeker lid dat hij een DJ te koop had. Dit was een model wat eindelijk buiten mijn comfortzone lag. Ik dacht mooi, maar dit zou alleen leuk zijn als geboortejaar horloge. En ja hoor, verdomd. Exact een L uitvoering, oftewel 1989. Laat de DJ die hij te koop had nou net een van de scherpste zijn die ik ooit heb gezien en je krijgt het gewenste effect: Kriebels!
Allen, zie hier mijn NA 16233 uit 1989. In eerste instantie met de champagne dial (die me stiekem ook heel erg bevalt):
Maar sinds vandaag heb ik de steeds zeldzamere blauwe wijzerplaat in laten zetten, geregeld door de wijzerplaatkoning. Ik vind zelf het resultaat heel mooi, maar dat is smaak:
Op de tattoo arm
De fotos kunnen beter, maar ik had geen zin om te wachten. Allen bedankt voor het lezen!
