Ik zat er al een paar weken op te wachten, maar vandaag kwam er dan eindelijk een pakketje vanuit Parijs aan. Nou ja, eigenlijk gewoon een padded envelope. Gewoon door de brievenbus, wat goed uitkwam aangezien ik op dat moment niet thuis was.
Een NA dus. Voor een bandje. Nooit gedacht dat ik daar nog eens zo’n verhaal over zou schrijven…
Maar bij het openen van de envelop werd al snel duidelijk dat het hier niet om een bandje ging van de kiloknaller. Zinloos verpakt in een zakje, maar toch geeft dat wel wat extra schwung aan het geheel.
En het bandje is inderdaad niet alledaags te noemen. Niet alleen is de maatvoering raar (daarover later meer, maar neem maar van mij aan dat de resale value waarschijnlijk nihil is), ook het materiaal kom je niet vaak tegen. Het is namelijk gemaakt van een nijlpaard. Zo’n beest dus.
Is dat niet zielig dan? Nee. Afgezien van het feit dat het allemaal heel verantwoord en legaal is gegaan, kun je natuurlijk ook gewoon een hele hoop bandjes maken van één zo’n exemplaar. Daar zal menig croc jaloers op zijn.
En hoe ziet dat er nou uit als bandje? Nou zo dus. Een mooie donkergrijze kleur (niet de natuurlijk kleur, dit leer is bij ABP in verschillende kleuren verkrijgbaar), maar vooral een erg mooi ‘levend’ uiterlijk. Het doet een beetje aan als zacht suede, met een mooie tekening die in een iets donkere kleur goed naar voren komt. Robust maar toch verfijnd zou ik willen zeggen, maar doe daarmee wat je wilt.
Een foto van wat dichterbij, waarbij je ook ziet dat kleine ‘beschadigingen’ op de huid gewoon worden meegenomen in het leer. Ik vind het verre van storend, dat hoort nou eenmaal bij een wild dier.
Natuurlijk ook met een onder/achterkant. Ik kan niet anders zeggen dan dat de afwerking erg mooi is.
En hier dan de reden van de rare maatvoering; de vouwsluiting van mijn GO is zo gemaakt, dat hij bij de combinatie van een smalle pols met een bandje met standaard verhoudingen, heel raar aan de zijkant van de pols valt. Niet fijn met zo’n hard stuk staal. Na vakwerk van Ko, weet ik dat dit probleem kan oplossen door de korte kant van het bandje extreem kort te maken en de lange kant navenant te verlengen. De sluiting valt dan mooi onder aan de pols en het zit als gegoten.
En nog één om het af te leren.
. Sommige croc leren zijn inderdaad een stuk duurder. En je betaalt voor elke extra optie. Vooral hand stitching tikt aan.
Nog nooit gezien en staat 'm goed! Leuk hoe die witte, cleane dial afsteekt tegen het ‘wilde’ bandje.
. Maar zonde is het wel. Ik vind het een mooie sluiting en het maakt het plaatje af. En ik moet zeggen dat het met de juiste band ook lekker comfortabel zit.