Vorig jaar juni/juli was ik op zoek naar een cadeautje voor mijzelf, omdat we na bijna 1,5 jaar Corona weer een beetje begonnen met werken (ik werk in de luchtvaart en heb daardoor bijna heel de tijd thuis gezeten). Mijn interesse gaat voornamelijk uit naar vintage Seiko en dan met name de chronografen, dus daar ben ik naar op zoek gegaan. Ik heb al een 6139 Pogue (zie een ouder topic van mij), dus deze keer zou het een 6138 worden. Maar welke, want er zijn er best veel. Een Panda? Erg gaaf, maar zó duur geworden, idem voor de Bullhead. Een Kakume is ook leuk, maar ik vind de kleurstelling niet heel mooi. Maar van de Kakume (Square Eyes in Japans, vanwege de vierkante subdials) is er ook een versie gemaakt met een champagne kleurige wijzerplaat en die is echt prachtig.
Deze versie is alleen in Japan uitgebracht, dus het was op naar Buyee e
n de Yahoo veilingen in Japan!Daar vond ik dit exemplaar:
Wat beschadigingen, maar niets wat een nieuw glaasje en een poetsbeurtje niet kan oplossen.
Totdat ik deze foto zag:
Ai, een afgebroken kroon. Dat betekent vaak vocht in het uurwerk en daarmee een roestige bende.
Echter, de prijs was goed en ik hou wel van een uitdaging/project, dus zo gezegd zo gedaan en een paar weken later kwam de patiënt bij mij thuis aan.
Snel opengemaakt en mijn vermoeden werd bevestigd, flink wat roest, met name bij de keyless works en de quickset van de kalender functie. Zo erg zelfs dat de afgebroken stem vastgeroest zat aan het clutchwheel en de winding pinion.
Met wat milde scheldwoorden heb ik ze er toch van kunnen overtuigen dat het toch echt 3 losse onderdelen horen te zijn en toen was het uurwerk helemaal ontmanteld.
Toen begon het feest past, want die roestige on
derdelen kunnen natuurlijk niet teruggezet worden. Dus werd Ebay uitgepluisd voor vervangende onderdelen. Voor zo’n oud uurwerk was gelukkig bijna alles nog te vinden en kon het opbouwen beginnen.Helaas (of eigenlijk gelukkig natuurlijk ) werd het op werk weer wat drukker en bleef het project een tijdje staan.
Tot een week of 2 geleden, toen had ik weer wat vrije dagen om rustig aan het uurwerk op te bouwen. Met behulp van veel foto’s die ik had gemaakt bij het uit elkaar halen en de technical guide van Seiko ging het eigenlijk best goed. Zeker voor zo’n complex uurwerk als een chronograaf. En toen zat ie weer in elkaar!
En alles deed het zowaar, chronograaf loopt mooi en de wijzers resetten netjes naar 0.
Gisteren de tijd gehad om hem af te maken en toen had ik ineens een erg mooie Kakume om de pols
Was dit een beetje gekkenwerk? Waarschijnlijk wel, zeker gezien mijn enige ervaring met horlogemaken een ETA 6497 en een Seiko 6119 is. Ongetwijfeld bezorgen sommige van mijn werkwijzes @Aad57 nachtmerries , maar aan de andere kant werkt hij nu wel mooi en ben ik best wel een beetje trots dat het me gelukt is om dit horloge te redden