Wat in het vat zit verzuurt niet. Zegt men. Dat gaat voor mij deze keer echt op.
Heel, heel lang geleden (internet was nog jong en onschuldig) surfde ik vaak naar een horlogeverkoop website van een bedrijfje in Den Haag. Het was gevestigd op het Noordeinde in Den Haag.
Daar stonden veel voor mij onbereikbare horloges op. Vintage, tweedehands, jong en nieuw…. Van alles.
Veel IWC, Rolex en meer topmerken.
Het was op die website dat ik het merk Sinn tegen kwam. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik zat op dat moment nog vol in de quartz horloges van allerlei pluimage. Niet noemenswaardig verder.
Anyways, ik zag daar de modellen van Sinn. 142, 144, 157 en ander moois. Ik was op slag verliefd. Wat een mooie modellen.
Vooral de 142. Die was mijn favoriet. Maar zoals ik al zei, onbereikbaar voor mij door de prijs.
Nu lachen we om deze prijzen, en ik had er natuurlijk gewoon 1 moeten kopen. Maar ja, achteraf kijk je een koe in de kont zei m’n moeder altijd.
Die 142 is altijd in mijn achterhoofd blijven hangen. Maar om allerlei verschillende redenen heb ik m nooit aangeschaft.
Totdat ik er van de week in het blauwe gedeelte één spotte van forumlid VV_ Die had m na 2 maanden weer omhoog gebumped.
En wat een prachtig exemplaar! Op de foto’s was het toestel spotless. Geen raar plekje te vinden. Tuurlijk, Photoshop kan veel.
Na wat heen en weer gehandel kwamen we uit op een voor ons beiden bevredigende prijs.
Het horloge kwam met de originele stalen band en 2 mooie Di Modell Chronissimo banden. Verder heeft het horloge in januari een volledige service gekregen en alle vervangen onderdelen zaten erbij.
Een afspraak gemaakt om op een plek tussen onze beider woonplaatsen in elkaar te ontmoeten.
En wat ik zei van Photoshop is wel waar, maar toen ik het horloge zag was het precies zoals op de foto’s. Geen Photoshop aan te pas gekomen.
Zonder zichtbare onvolkomenheden. Voor een horloge van ongeveer 20-25 jaar oud bijna perfect.
Ik had mezelf (en m’n vrouw) beloofd om voorlopig geen horloges meer te kopen. Dat is helaas niet gelukt 
. Maar ik kon m echt niet laten lopen.
Hier wat fotootjes:
