Ik ben wel van de kleurtjes, dus toen deze King Seiko in 2022 uitkwam was mijn interesse gewekt. Ook het feit dat het model een heropleving inluidde van het King Seiko label vond ik bijzonder. Nadeel was alleen dat hij uitsluitend beschikbaar was in de boutique. Nou kom ik wel eens in Amsterdam, dus toen ik daar toch was ben ik ook maar even op de Heiligeweg binnengewipt, het past naadloos in mijn vaste winkelroute, van Scheltema via Uniqlo naar Waterstones, ABC en Atheneum). En ja, een prachtig horloge! Alleen het dédain van de verkoper stond me zeer tegen (“ach, ja, leuk, een PRX”, over mijn ijsblauwe Tissot. De tóón alleen al…). Aan hem ging ik mijn geld mooi niet achterlaten. Aangezien het geen limited edition was zou ik hem vast nog wel eens ergens anders tegenkomen (op weg naar vakantie in Denemarken, stopover in Hamburg voor de Seiko boutique, waarom niet?).
En toen bleek het horloge na twee jaar al uit de collectie te zijn (geen idee hoeveel ervan geproduceerd zijn, maar veel kunnen het er niet zijn geweest). Van de nieuwere editie met vrijwel dezelfde kleurstelling vind ik de gestructureerde wijzerplaat niet mooi (en dat is zacht uitgedrukt) èn deze heeft helaas het bijna onvermijdelijke datumvenster (waaròm?), dus die valt daarmee af (daarbij komt ook nog eens dat 'ie bijna twee keer zo duur is voor vrijwel hetzelfde horloge 
).
Blijkbaar heb ik vorig jaar, vlak na mijn aantreden op het forum, de SPB291J1 die in het blauwe deel stond, geagendeerd, en die popte begin deze week dus naar boven. Toevallig had ik net mijn zwarte Seiko Alpinist en mijn Nivada Super Antarctic verkocht, dus er was weer ruimte in de horlogebox. Even een pb’tje gestuurd naar Maurice. Was 't ie nog te koop? Ja hoor! Een bod mijnerzijds werd ruimhartig geaccepteerd en, na wat schuiven met tijden en locaties, kwam gisteren een afspraak tot stand in Delft met Maurice (@ML_) en kwam, vrij onverwachts, deze schoonheid alsnog in mijn bezit.
De kast is lekker compact met 37mm doorsnee, 43mm lug-to-lug, 12mm hoog (incl. een flinke bolle saffier) en een onSeiko-achtig, mooie band. Totaal gewicht 118 gram. Niet te zwaar, en toch een bepaalde “heft” zoals de Engelsen dat noemen. Het inkorten van de 7-link band ging veel makkelijker dan het zich in eerste instantie liet aanzien (die téring kleine manchetten!; maar met een pincet, wat geduld en een vaste hand was het binnen een kwartier gepiept), dus die blijft er lekker om, ondanks dat ik wel van het leer op horloges ben. De meegeleverde leren band is bovendien spuuglelijk (de kleur en structuur van oud zaad, met paarse accenten; hoe kom je erop?) en de bandafstand 19mm. Daar heb ik er wel wat van, met dank aan de Seiko Laurels en de Cartier Tank, maar welke kleur zet je er bij dit lavendelkleurtje op? Dus the bracelet it is.
