Meistersinger Neo-Q
Om het wachten op een Tudor en -uiteraard- dè Invicta wat draaglijker te maken een vervanger besteld voor mijn ter ziele gegane Luch-Einzeiger.
Die liep inmiddels zò onvoorspelbaar dat het voor Einzeigers sowieso geldende “doe meer met ongeveer” wel àl te zeer op ging.
Het werd de Meistersinger Neo Q
Die wordt verkocht als “dameshorloge” maar is met zijn 36mm net zo groot als mijn Junghans J85/10 Chronometer, dat was in de jaren zestig een normale maat herenhorloge.
Ja: het is een quartz geworden, daarvan weet je vrij zeker dat ‘ie op tijd loopt.
En hoewel het voor een pensionado die veelal nu met dank aan Corona thuis zit niet zo heel precies hoeft te zijn en bijgevolg één wijzer en géén seconde wel volstaat, is het wel plezierig om te weten dat wàt je ziet ook wel klopt.
Tijd genoeg om de camera ter hand te nemen.
Macrolens en een iets gebold plexi glaasje staan er garant voor dat èlk stofje zichtbaar wordt, dat alles vrolijk spiegelt (je ziet op één van de fotoos de camera op satief in het plexi gespiegeld staan) en dat er rare vertekeningen te zien zijn (zie op de andere foto de nul op vier en vijf uur).
En duidelijk wordt dan ook dat de witte verf bij Meistersinger kennelijk schaars is, getuige de onderkant van die ene wijzer.
Afijn: leuk ding voor erbij, hopen dat de afwerking van de Tudor straks wel beter is.
…Ik schaar zo’n Neo ( zelf ) al niet eens onder een ‘échte’ MeisterSinger…
Ojee, wist niet dat sommige merken ook niet-echte (zijn dat dan bastaards??) modellen maken.
Goh, dan hoop ik maar dat straks mijn echte Tudor wèl een èchte echte zal zijn
Proficiat! Vind de lijnen ook erg mooi. Als t n ETA 2801, 7001 of ander dun handopwind uurwerk had, saffierglas én zonder datum, was ik destijds waarschijnlijk niet voor de 1Z gegaan.