Soms vind ik op het internet veiling gebeuren wel eens iets dat niet helemaal in mijn verzamel focus past, maar toch interessant genoeg lijkt om er een bod op te wagen. Het was niet echt een modern horloge, maar ook niet echt vintage. Een beetje er tussen in.
Daarom ook dit NA verslagje maar eens niet in het 
, maar in 
De wat grotere maat – 37,5 mm – sprak mij wel aan want nu eens niet zo’n klein 32mm jaren ’50 dingetje die ik normaal graag koop. Dat vind ik doorgaans geen probleem, ook niet om ze te dragen, maar af en toe een wat groter horloge van wat modernere afmetingen aan de pols is ook wel eens leuk. Verder vond ik de zwarte wijzerplaat met gouden markers en wijzers in combinatie met het witmetalen (stalen?) kastje wel aantrekkelijk en het was ook nog eens een automaat.
Ik bleek de hoogste bieder te zijn en zo kwam het horloge van het mij totaal onbekende merk ‘MITRON’ bij mij op tafel.
(foto’s van de verkoper)
De eerste indruk was een horloge dat erg zijn best deed om op een Seiko te lijken, maar dat beslist niet was. Het behoorlijk vuile kastje was flink gebruikt en leek van staal, maar bleek, onder het vuil vandaan, later toch van verchroomd messing. De niet goed passende en mishandelde stalen bracelet kon zo de kliko in. Het mineraalglas was flink gekrast en zou vervangen moeten worden. Het stalen achter dekseltje is van een eenvoudig klik type en kennelijk had iemand er al eens flink op zitten schuren en poetsen, want de tekst was nog nauwelijks leesbaar.
Aan de slag! Het dekseltje er af en daar kwam een zo te zien in China vervaardigd uurwerkje tevoorschijn. Geen idee welk kaliber, eenvoudig van constructie, vrijwel zeker niet Europees en ook niet mooi afgewerkt genoeg voor een Japans uurwerk.
De plastic spacerring deed ook wat Chinees aan. Maar niet getreurd, het ding liep en na enige dagen continu doorlopen bleek het ook nog behoorlijk nauwkeurig, minder dan 1 minuut per dag!
Er kan nog wel wat aan afgeregeld worden, maar dat gebeurt dan nog wel eens na een eventueel servicebeurtje.
Spacer ring er uit, kroontje met stift er uit en dan voorzichtig het glaasje er uit drukken. PATS! Het glaasje, met enkele diepe krassen brak in drie stukken op de krassen… Maar ja, die was toch niet meer te redden. Ik heb een hele beperkte voorraad vlakke mineraal glaasjes, maar daar was er geen een bij die paste. Ik had echter nog wel één vlak acryl plexi glaasje, dat slechts 1 of 2 tiende mm te groot bleek. Dat kon op een slijptolletje worden afgedraaid en passend gemaakt. Probleem opgelost en in feite een verbetering, want plexy is veel helderder dan mineraal glas. De krasgevoeligheid is wel groter, maar dan kan het ook weer makkelijker gepolijst worden.
In de tussentijd was ook de ultrasoon sopmachine opgewarmd en konden het vieze kastje en de achter deksel een poosje lekker schoon pruttelen. Nadat het er weer brandschoon uitkwam kon er wat gedaan worden aan de butsen en krassen. Uiteindelijk viel het mee. Helemaal als nieuw werd het niet meer maar wel aanvaardbaar. Bij het polijsten en poetsen bleek eigenlijk pas goed dat het kastje niet van staal was, maar zwaar verchroomd messing. Hier en daar schemert er dus een beetje geel door het chroom, maar niet opvallend. “Als je hard loopt, zie je het niet”, zei mijn goede moeder altijd…
De zwarte wijzerplaat kon ik voordat het uurwerkje uit de kast kwam niet echt goed beoordelen op beschadigingen, vanwege het vervuilde en gekraste glas. Eenmaal bloot bleek het volledig gaaf en glanzend zwart! Ook de wijzertjes en de markers waren nog helemaal intact en zonder oxidatie vlekken. Ook prettig: geen lume, dus ook geen plekjes of vlekjes of losgelaten stukjes. Alles helemaal heel.
Aan het uurwerkje, dat goed liep, maar op dat moment nog niet op de TG was geweest, besloot ik niets te doen. Service kan altijd nog eens, als ik een keertje iemand vind die dat zou willen doen voor me. Geen zorgen.
Alles schoon en droog? Dan kan het glaasje er weer in. Klik. Vast. Uurwerkje er in. Asje er in. Ook klik, want met drukpennetje en geen schroefje. Wel griezelig want met dit soort drukpennetjes wil er nogal eens wat scheef gaan zitten in het keyless work als je het asje er indrukt en dat wil je, zeker bij zo’n onbekend uurwerkje natuurlijk niet hebben. Maar hier: klik, en hij zit er weer in. De spacer ring er in. Alles zit nu weer netjes vast. Testen: Opwinden (handopwindbare automaat!). Uitrekken, klik, wijzers verzetten, klik terug. Alles werkt en loopt. Heerlijk als het ook eens een keer zo makkelijk gaat zonder rare complicaties. Dekseltje er op. Klik. Dicht.
Nu nog even een setje passende springbars en een passend 20mm bandje zoeken. Ik bleek nog een gloednieuw ongebruikt nylon ‘safetybelt’ style tweedelig nato bandje te hebben. Inclusief quick release springbars! Klik, bovenkant er op, klik, onderkant er op en…. Klaar! Het legergroene bandje stond ‘m goed en stoer. Het resultaat: Een wat Japans jaren ’90 aandoend, (maar ik denk toch Chinees) Seiko achtig horloge. Maar ook weer helemaal niet Seiko door de aparte gekartelde niet beweegbare bezelrand, die ik overigens helemaal niet gezien had toen ik het horloge op de veilingfoto zag en besloot er op te bieden. Een onverwacht design extraatje, zeg maar.
Hier wat foto’s:
Nu nog even wat over het merk
\
Na wat spitwerk n Google kwam ik hier uit:
Een Duits handelsmerk, dat ook nu nog actief is. Een soort groothandel die horloges (in eigen ontwerp?) laat vervaardigen (in China?) en die horloges, soms compleet met fraaie display opstellingen vervolgens levert aan winkels en bedrijven die in promotieartikelen doen. Reclamespul met eigen logo’s en teksten en zo. Voornamelijk quartz spul heden ten dage. Ik vermoed dat horloges zoals mijn exemplaar, met een mechanische uurwerkje wel niet meer in het assortiment te vinden zullen zijn. Tweedehands kwam ik een of twee exemplaren van dit merk op Ebay tegen. Geen hoogstaand spul dus maar op de site met wat voorbeelden van hun handel kwam ik wel aardige, maar niet zo spectaculaire dingen tegen.
De firma is gevestigd in Beieren in Zuid-Duitsland.
Reclame en promotie spul. Maakt mij niet uit. Ik heb nu een échte Vintage Mitron! 
Ter afsluiting nog een plaatje van het ding aan de pols:
Enjoy. Tot een volgend verhaaltje. Groeten. Lex
