Sinds September vorig jaar zit ik al de hele tijd door alles te grasduinen wat met Mühle Glashütte te maken heeft. In eerste instantie was mijn oog gevallen op de M29 Big of Zeigerdatum, maar de Teutonia Tag/Datum begon steeds meer te kriebelen. Maar ja, met een Balaur in aantocht en een nieuwe Hamilton big pilot in de collectie durfde ik het niet eens te opperen thuis.
Vlak na oud en nieuw heb ik m’n partner meegenomen voor “een leuk dagje Düsseldorf”, met als toevoeging dat het me “wel eens tof leek” om te zien wat Duitse juweliers zoal hebben liggen. Eenmaal daar aangekomen kwamen we [kuch kuch] geheel toevallig Mühle Glashütte horloges tegen. De witte Tag/Datum was in levende lijve minder indrukwekkend dan ik had gehoopt, maar m’n vriendin kwam opeens met de Blauwe aanzetten. Zij was helemaal verliefd geworden op de kleur, en stond zelf zomaar de blauwe Teutonia II medium te proberen. Ofschoon ze geen horlogemens is begon ze “it’s a thing of beauty” te roepen en schattig te glunderen.
Na terugkomst ben ik als een malle dealtjes gaan zoeken en kwam ik uiteindelijk in contact met WatchFever, een handelaar in Mülheim (Ruhr) die een uitstekende prijs kon bieden en ook zeer snel en correct reageerde op alles wat ik 'm vroeg.
Intussen heb ik als de wiederweerga m’n belastingaangifte gedaan, omdat ik wist dat zowel ik als m’n partner nog poen kregen van de Staat der Nederlanden. Toen heb ik met die resultaten in de hand voorgesteld dat het uur was aangebroken dat wij ons vooruitlopend op onze verjaardag eens fluks moesten trakteren.
Intussen was WatchFever al aan het bestellen, en ging m’n betere helft overstag. Vandaag was de dag dat we ze opgehaald hebben. Excuses voor de slechte foto’s, het licht was al tanende:
Doos en omdoos zijn keurig, ook de bijbehorende papierwinkel is erg netjes, handleiding zit er gewoon in het Engels bij.
Ik had het horloge al uit de stickers. Deze Teutonia is een 11.4mm hoog, en heeft een duidelijke nautische uitstraling. In geen van de foto’s die nu gaan volgen ga ik de wijzerplaat tot z’n recht laten komen. Die is erg mooi, met afwisselende texturen en een prachtige lichte sunburst.
De achterkant laat ons weten dat deze 40mm klok 10ATM waterdicht is en serienummer 2034 heeft. Wat je niet bij een gekleed horloge zou verwachten is dat de kroon een schroefkroon is. Het uurwerk is van ETA, maar ze hebben hem zwaar gepimpt bij ome Thilo in de fabriek: De Rotor is zwaar gewijzigd, de schroeven zijn blauw, er zit een zwanehals regulering op… Al met al een prachtige achterkant. Merk ook op dat ze zelfs de moeite hebben genomen om de vlindersluiting te decoreren.
Het grootste feestje is misschien nog wel de zijkant van de kast. De bezel en bovenkant van de lugs zijn straf gepolijst. Maar als je 'm dan op z’n zijkant legt, dan glimt je daar een brush-werk tegemoet waar ik toch wel heel erg blij van wordt. Niet alleen is het gewoon erg strak gedaan, maar de lijnen van het borstelen spelen zeer mooi met elk licht wat er op valt. Eigenlijk doen foto’s dit ding geen recht, zeker niet in afnemend licht.
Nogmaals excuses voor de slechte foto’s, maar ik probeer hier met de riemen die ik heb de plaat te laten zien in divers licht. Het horloge is onder alle omstandigheden eminent afleesbaar. Ook al lijken er reflecties mee te spelen, de indices en wijzers springen er op een of andere manier echt uit. De wijzers zijn strak gepolijst, maar weerkaatsten licht net alsof ze afgerond zijn. Ook het saffier is licht gebold, zeer subtiel, maar wel prachtig gedaan. De chapter ring is licht geborsteld, en ook de overgang van bezel naar saffier glooit op een of andere manier erg mooi.
Hier ben ik nou eens enorm blij mee. Dit horloge voelt echt alsof het in een andere klasse meedoet dan al het andere wat ik heb gehad. Ook m’n SDGM, die toch zeer tof is afgewerkt, kan hier in geen velden of wegen aan tippen qua uitstraling.
Ook de kleine is een pareltje. Ik zal in de loop van morgen een poging wagen om ook daar iets over te gaan zeggen, en ik zal proberen wat fatsoenlijke foto’s te maken van allebei.
