Geinig zeg 
En weer eens wat anders.
Die wijzerplaat is top 
2 likes
Gaaf ding! Weer eens wat anders.
1 like
Leuk verhaal en nog leuker horloge! De rode struisvogel staat hem goed. Heb ook al eens retro Raketa’s voorbij zien komen in deze kleurstelling. Knalt lekker van je arm!
Veel plezier ermee!
1 like
Leuk dit! goed gedaan. Dank je.
1 like
Mijn beste,
Leuk om te lezen en vooral ook om te zien,
hoe jou horlogepassie deze “Hindustan Machine Tools” bejubeld!!
Proficiat dan ook!!
Ik wens je er een “gezegende tijd” mee!!
Orologio Signaturis Temporis 
1 like
Leuk ding en heel exotisch met dat Hindi op de wijzerplaat
1 like
Interessante informatie. Dat ga ik even verder uitvissen. Heb je een link naar dat bedrijf? Ik deed vroeger nog wel eens wat, op vergelijkbare wijze, met kleine artisanale vulpenfabrikanten in India. Dat liep ook via een Indiase tussenpersoon. Ik ga eens zien of ik dat kan oprakelen.
Hieronder een voorbeeldje van wat Indiase vulpennen, die ik in de loop der jaren heb verzameld.
Diverse vintage Indiase vulpennen, vervaardigd van ca. 1925 - ca. 1960.
Het materiaal is bruin, oranje, zwart en groen gemarmerd eboniet (hardrubber), dat in deze vorm (nog steeds) slechts vrijwel uitsluitend in India wordt vervaardigd. De pennen zijn allemaal met de hand op primitieve hand/voet aangedreven draaibankjes gemaakt. De penpunten (nibs) zijn doorgaans van verguld staal. Van enkele pennen heb ik zelf de nibs vervangen door 14K goud.
Deze en de meeste bovenstaande pennen op de eerste foto zijn 60 tot 80 jaar oud. De meest rechtse is een geheel met de hand vervaardigd model zoals dat o.a. werd gemaakt voor Mahatma Ghandi.
Een groepje contemporain vervaardigde Indiase eboniet pennen. Zoals je ziet zien ze er nog steeds hetzelfde uit. Zelfde design, zelfde materiaal, zelfde stalen penpuntjes. Nog steeds handwerk. Ook het vulsysteem is nog steeds het zelfde, namelijk géén! De pen wordt gevuld door het huis open te draaien, en de hele schacht met behulp van een pipetje of een injectiespuitje te vullen met inkt. Daarna draai je 'm weer dicht en heb je voor twee weken inkt (als je veel schrijft). Met een beetje geluk lekt ie niet! Het zgn. eyedropper vulsysteem, zoals dat 100 jaar eerder al voor de eerste Amerikaanse Waterman en Parker vulpennen werd gebruikt. Enkele van de pennen hierboven zijn door mij gemodificeerd met moderne converter zuiger-vulsysteempjes. Werkt in de praktijk wat makkelijker en met minder risico op lekken. Mw. Lexaf wordt nog steeds niet blij van inkt op en in mijn kleding!
India is het enige land ter wereld waar dit soort hard rubber / ebonieten vulpennen nog op deze manier worden gemaakt. Het met de hand draaien van vulpennen en ander schrijfgerei is echter een uitstervend beroep, dus zijn dit soort pennen tegenwoordig steeds moeilijker te vinden en dus ook steeds duurder en schaarser. Antieke Indiase pennen zijn vrijwel nergens meer te vinden behalve in het die hard verzamelaars circuit.
Hierboven twee speciaal voor mij en een paar andere vulpenliefhebbers vervaardigde vulpennen. Totale editie: 5 stuks. Dat is nog eens limited! Beide pennen zijn gemaakt van gepolijst zwart eboniet en zijn zo nauwkeurig gedraaid en gepolijst dat als je de dop er op schroeft je met het blote niet kunt zien waar de dop begint en de schacht eindigt.
Een van de twee is geschikt voor twee kleuren inkt, je vult hem aan beide zijden met het eerder genoemde eyedropper systeem. De pen is inclusief de doppen 16,5 cm lang, dus er gaat een heleboel inkt in!
Sorry voor het nogal off topic verhaal, maar het is weer eens wat anders dan horloges. Het sluit echter wel aan bij de artisanaal kleinschalige industriële traditie waarin we ook de beroemde en beruchte Indiase ‘junk’ horloges terugvinden. Het geheel met de hand maken van gebruiksvoorwerpen, gereedschap en andere industriële producten is een traditie waar een niet onbelangrijk deel van de dagelijkse Indiase economie nog steeds op draait, ondanks alle en vaak mislukte pogingen van de Indiase overheid om mee te doen met de grote wereld industrieën en de oude tradities van handwerk te vervangen door grootschalige industriële projecten en processen. Die grote complexen zijn er wel, maar vaak in handen van zeer grote Chinese (?) en andere multinationale bedrijven.
Die deels met de hand vervaardigde kleine industriële producten die er nog zijn, zoals de horloges en de vulpennen ‘Indian Style’ zijn er nu nog wel, maar verdienen wat aandacht voordat ze straks helemaal verdwenen zijn
6 likes
Ik heb er hier een stukje over geschreven, inclusief de link.
Dank je wel Hans. Ik had wel gezocht op het forum, maar niet goed genoeg kennelijk. Deze dus gemist. Weer een stukje van de HMT puzzel ingevuld. Zo’n ‘White dial, blue hands’ is zeker mooi en het lijkt me een aardig avontuur om te proberen er een te bemachtigen. Mocht dat -ooit- gaan lukken laat ik het zeker weten.
In iedergeval leuk om te weten dat ik niet de enige HMT liefhebber ben hier op het forum. Het rode exemplaar waarover ik hierboven schreef is bij mij nummer tie en de collectie. Of eigenlijk nummer 11, maar er is er eentje die kuren heeft. Die staat af en toe ineens stil, dus mag ie (nog) niet meedoen. Zodra dat wel zo is hebben we een 11-tal… ook leuk! 
1 like
Ze maken tegenwoordig visueel heel interessante modellen, inclusief limited editions. Er eentje scoren is niet makkelijk.
2 likes
Wat Lex hier doet heet eenvoudig ’ exotisch’ uitpakken 
Apart ding, apart verhaal en weer uniek verwoord!
@Lexaf, je kunt het nog steeds 
2 likes
Bijzondere NA! Leuk verhaal heb je geschreven en ben meer te weten gekomen over de HMT, dank daarvoor🙂
Veel draagplezier gewenst!
1 like