Flauw… ik weet het, maar het is wel zo. In 1973 kwam Omega met het tot dan toe nauwkeurigste in-house uurwerk ooit gemaakt. De Megaquartz 32 Khz. Cal.1310 met referentie 196.0015.
Maximaal 5 seconden afwijking per maand. Voor die tijd een aanzienlijke prestatie. En nu de standaard voor de meeste quartz horloges, een pioneer zou je kunnen zeggen.
Omega was duidelijk nog niet toe aan platte kastjes voor de quartzen, zeker ook omdat de uurwerken in die tijd zeker niet dun genoemd konden worden. Getuige de ‘chunky’ kast en dito band. Mijn hemel, daar is niet op edelstaal bezuinigd. Het voelt ongelofelijk solide aan en je zou zweren dat er een automatisch uurwerk in moet zitten als je het voor het eerst ziet. Precies wat mij aansprak toen ik deze een aantal jaren geleden voor het eerst zag. Het zoeken naar een mooi exemplaar is niet makkelijk, al helemaal niet als je alles voor weinig wil hebben.
Maar geduld is een schone en frustrerende zaak en resulteerde in onderstaande schoonheid. Echt weer een horloge wat je moet voelen, zien, ruiken en omdoen. Elke foto is onzin vergeleken met de werkelijkheid…
Heb wel mijn best gedaan met mijn iPhone 7 die eergisteren nog in een toilet op zoek ging naar de vrijheid. Helaas voor hem was ik sneller dan het automatische doorspoelmechanisme. Er zat vocht achter de lens maar net voor dit NA-topic was alles weer keurig droog. Het leven kan soms zo mooi zijn.
Zie hier: (hardop zeggen als je het leest)
OMEGA CONSTELLATION MEGAQUARTZ THIRTY-TWO KILOHERZ
waar haal je ze toch iedere keer vandaan?
