NA: Panerai Radiomir “BLACK SEAL”
Ik heb een voorliefde voor toolwatches, en dan met name duikers. Toch is een Panerai nooit echt op mijn vizier gekomen. Tot vorig jaar! Tijdens een hele toffe GTG van Breitling bij S&C (georganiseerd door een zeer gewaardeerd HF-lid) paste ik enkele Panerai’s en sloeg de vonk over. Panerai is ook niet zomaar een tof horlogemerk, het is een merk met een interessante geschiedenis.
PAM00183
Ik heb het even laten rusten, maar vorige maand ben ik mij iets verder gaan verdiepen in Panerai en de honderden modellen die ze hebben uitgebracht. Via HF kwam ik in contact met Paneristi @Charlesb52 die één van zijn Panerai’s weg deed. Zo heb ik deze Radiomir “Black Seal”, referentie PAM00183 over kunnen nemen.
“Radiomir”
Deze Panerai is van de collectie “Radiomir”. De naam van deze serie komt voort vanuit het lichtgevende materiaal wat de lume geeft; radium. Dus het zwaar radioactieve materiaal. De Radiomir collectie is vanaf 1938 in serie geproduceerd voor de Italiaanse marine (Regia Marina). De uitstekende afleesbaarheid in extreme omstandigheden was een belangrijk criterium voor het duikhorloge. De diameter van 45mm lijkt groot, maar het oorspronkelijke model was zelfs nog iets groter met 47mm.
In 1949 introduceerde Panerai de “Luminor” met het minder radioactieve materiaal tritium, wat ook nog eens beter licht gaf. Vanzelfsprekend gebruikt Panerai tegenwoordig alleen nog LumiNova als lichtgevend materiaal.
Uit het boek “Vintage Panerai”
Black Seal
Mijn Radiomir heeft als extra toevoeging op de dial BLACK SEAL. De term “Black Seal” is een verwijzing naar de ‘slow running torpedos’ waar de Italiaanse frogmen elite-eenheid (Decima Flottiglia MAS) om bekend stonden. Dit waren een soort mini-onderzeeërs die werden bestuurd door 2 duikers om zo dicht bij vijandelijke scheppen te komen en een explosieve lading aan te brengen om ze te laten zinken. Die verhalen, die historie, maakt Panerai voor mij zo tof.
Uurwerk
In deze PAM huist het uurwerk “OP XI”, wat is gebaseerd op een (Unitas) ETA 6497-1 movement. Een handopwinder met 56 uur gangreserve. Als je naar het enorme uurwerk kijkt krijg je het gevoel naar een oud zakhorloge te kijken. En zo wind hij ook op. Het horloge heeft, zoals een echte duiker, een schroefkroon. Toch vind ik dat geen belemmering op deze handwinder omdat de kroon zo groot is en de schroefdraad erg robuust. Ik durf ook wel te zeggen dat dit horloge het makkelijkst op wind van al mijn horloges.
Het uurwerk lijkt overigens veel op de oude Rolex uurwerken die gebruikt zijn bij de eerste Panerai horloges eind jaren 30.
Populariteit
Panerai is de laatste 10 of 15 jaar niet echt een hip merk meer. Toch is dat eind jaren 90 en begin van deze eeuw wel anders geweest. Panerai was hét merk. Horloges vlogen de vitrines uit en gingen zelfs boven list. Rolex-taferelen! Mede dankzij wereldsterren als Sylvester Stallone en Arnold Schwarzenegger die de horloges in die tijd vaak droegen. Op de set maar ook daarbuiten.
Panerai heeft een geschiedenis als leverancier van horloges aan de marine eenheden in voornamelijk Italië tijdens het regime van Benito Mussolini maar later ook voor eenheden in Egypte. Toch is het pas sinds 1993 dat het merk beschikbaar is voor ‘de gewone man op straat’. Kort daarop is het overgenomen door de Richemont Group die Panerai in de markt heeft gezet als ‘luxe horloge’.
”History always leaves a trace”
Ik kan erg waarderen hoe trouw Panerai is gebleven aan de designs. Wellicht koppig, maar dat is ook niet perse een slechte eigenschap. Nog meer dan bij een Speedmaster of Submariner is het design van de Radiomir en Luminor uit de jaren 30 en 40 bijna identiek aan de horloges van nu. Het is oprecht een stukje geschiedenis aan je pols met hele specifieke design-elementen die je op geen ander horloge ziet. Al vanaf de overkant van de straat kan je als horlogeliefhebber herkennen dat iemand een Panerai draagt (of komt dat dan toch door het formaat…)
Wat mij, behalve de geschiedenis, zo aantrekt tot het horloge is de “cushion-style case” in combinatie met de brede leren band. Ook de hoog-gepolijste kast doet het enorm goed in het zonnetje. En deze PAM is nog in een erg goede staat voor een horloge van alweer bijna 20 jaar oud. Het horloge is natuurlijk groot en gepolijst, maar toch valt het op straat niet op zoals een Rolex dat bijvoorbeeld doet. Het gaat sowieso qua herkenbaarheid wat meer onder de radar, wat qua aandacht en associaties soms best prettig is.
Als je denkt dat een Speedmaster groot is
Sandwich dial
Een van de dingen waar Panerai al vanaf het begin om bekend staat zijn de sandwich dials. Dat betekent dat de dial is opgebouwd uit twee (en vroeger 3) lagen. De onderste plaat is opgevuld met lichtgevend materiaal (tegenwoordig Super-LumiNova) en de bovenste zwarte plaat heeft geperforeerde markers. Dat geeft een mooi mooi diep effect en een knaller van een lume.
SuperLumiNova on a sandwich dial
Toch is Panerai de laatste jaren een iets ander weg ingeslagen waardoor niet alle Pams dat meer hebben. Er zijn ook zogenaamde “sausage” dials en “painted” dials. Dat laatste spreekt voor zich, dat betekent gewoon dat de dial geprint is, zonder heel veel diepte. Maar sausage-dials kan ik wat verder uitleggen. Dat wil zeggen dat de luminova volledig is opgevuld op de dial, waardoor het diepte-effect ontbreekt en de markers een soort ronde worst vorm hebben.
Panerai met “sausage-dial”. Niet die van mij.
Ik moet zeggen dat de eerste dagen met dit Panerai horloge erg goed bevallen. En dat lonkt naar meer! De wereld van Panerai modellen is enorm groot en er valt zoveel te kiezen en zoeken. Inclusief heel veel limiteds and specials. Ik ga me daar dan ook eens verder in verdiepen. Wie weet dat ik later nog eens een Luminor toevoeg of een oude Submersible. En het liefst een model in “Titanium”.
Chrono24
Chrono24
Mocht je meer willen lezen over de geschiedenis van Panerai tijdens WW2 is dit artikel van Perezcope erg interessant.
van harte. Veel plezier ermee!
en geniet van je mooie horloge
Dank voor het optekenen van dit mooie topic met een mooie hoofdrolspeler 
!
