Sinds een paar jaar heeft het sleutelen aan horloges me aardig te pakken. Ooit begonnen met een horlogeclinic, georganiseerd door @vinwat , maar inmiddels ben ik al een stukje verder. In het begin nog met zeer wisselend resultaat, maar inmiddels ben ik wel in staat om de meest gangbare uurwerken te servicen en soms te repareren. Een prachtige uitbreiding van de horlogehobby en ik vind het heerlijk dat ik nu in staat ben de ooit aangeschafte kansloze vintage horloges toch weer werkend te krijgen.
Een tijd geleden heb ik een Chrono met een probleempje aangeschaft. Een prachtig jaren 70 chronograaf met een Valjoux 7734 uurwerk. Niet echt een uurwerk waar ik qua ervaring en kunde al aan toe was, dus heb ik hem netjes bewaard tot hét moment. Maar omdat ik dat uurwerk niet als oefenobject durfde te gebruiken, ben ik op zoek gegaan naar een alternatief, een Poljot 3133 uurwerk. Technisch gezien is de 3133 (grotendeels) gelijk aan een VJ 7734, maar gevoelsmatig leek het slopen van een 3133 mij minder erg.
Ik ben dus de bekende kanalen gaat afstruinen, op zoek naar een geschikt oefen 3133je, om daar mijn sleutelkunsten op te kunnen botvieren. Al gauw trof ik er twee, die geschikt waren, Ă©Ă©n in Nederland en Ă©Ă©n in Duitsland.
Die eerste is een Buran Poljot. Een chrono, waarvoor de Hanhart 417 model heeft gestaan (is gewoon een belabberde kopie dus).
Daarbij heeft Hanhart, een Duitse horlogebouwer, na de 2e wereldoorlog deze (echt prachtige) chrono voor het Franse leger onder de naam “Vixa” geproduceerd. Trouwens, Steve McQueen had niet alleen Heuer Monaco, maar hij droeg ook vaak een Hanhart 417.
Deze Buran Poljot liep nog keurig volgens de eigenaar, ondanks dat ie al 25 jaar in een laatje lag, Dat was mooi meegenomen. De kast en pushers waren alleen dringend aan een schoonmaak toe, het uurwerk trouwens ook. Leuk modelletje en eigenlijk ook zonde om als oefenobject te gebruiken 
De tweede is een Poljot Flieger, waarvan de kast en wijzerplaat een regelrechte kopie is van de Junghans J88 flieger chrono.
De Junghans Chronograph J88 is oorspronkelijk ontworpen voor de piloten van de Duitse luchtmacht en was van 1956 tot 1967 in productie. Na WWII was het Duitse leger geheel ontmanteld, maar in de jaren daarna, met name door de dreiging van de Russische overheersing in het oosten en de toetreding van Duitsland tot de NAVO, moest het Duitse leger weer bewapend worden. Voor de Duitse piloten is toen door Junghans een piloten chrono horloge ontworpen, met het J88 uurwerk. Junghans was en is, net als Hanhart trouwens, gevestigd in het Zwarte Woud in Duitsland.
Ik vind deze Junghans een van de mooiste militaire chrono’s die er bestaan. Een prachtig uurwerk en een heel bijzondere kast, met name door de karakteristieke 12-kantige bezel. Een originele J88 in een goede staat kom je nog wel eens tegen op Ebay, maar voor heel veel geld. Dus die gaat er waarschijnlijk nooit komen. Datzelfde geldt ook voor de eerder genoemde Hanhart.
https://fratellowatches.imgix.net/2017/02/junghans_bundeswehr-14.jpg
Maar deze, door Poljot gekopieerde Junghans, ziet er ook geweldig uit en gezien de prijs een prima vervanging voor de J88. Hij heeft dezelfde 12-kantige bezel en een redelijk strak zwarte wijzerplaat. De staat van het horloge is als nieuw, alleen loopt ie niet. Grappig. Dit horloge was vooraf al gepromoveerd van een oefenobject naar een mogelijke blijver.
Omdat het uurwerk niet liep (en ik deze Poljot de mooiste van de 2 vind, zeker qua staat) ben ik aan deze Junghans kloon begonnen. Het demonteren verliep prima, maar dat is vaak niet het moeilijkste deel van het sleutelen. Opvallend was de hoeveelheid onderdelen, schroefjes en veertjes in vergelijk met een standaard uurwerk en het feit dat er zo veel verschillende maten en soorten schroeven zijn gebruikt in zo’n uurwerk.
Na het verwijderen van de chrono en en het vastleggen van waar elk onderdeel hoort, was het “normale” uurwerkdeel aan de beurt. Toen bleek al snel wat het probleem was, waardoor het uurwerk niet liep. Het tapje van de as van het ankerrad was verbogen en een steentje van het ankerrad was los. Alle onderdelen schoongemaakt en weer aan de opbouw begonnen. Voor de kapotte onderdelen kon ik terecht bij de Buran Poljot donor en al snel liep het uurwerk weer prima. Fluitje van een cent. Het kan niet anders of het uurwerk moet behoorlijk op zijn donder hebben gehad, gezien de schade…
Na het opbouwen chrono deel, bleek het uurwerk niet meer te lopen als de chrono werd ingeschakeld. Wat een nachtmerrie leek, bleek een simpel probleempje. Ik had een schroef verwisseld en die zat op een verkeerde plek 
Het luistert nogal nauw.
Verder geen problemen meer tegengekomen. De wijzers netjes geplaatst, zodat ook alle wijzers netjes resetten en de boel in de schoongemaakte kast gedaan.
Ik draag hem nu een dag en ondanks dat het een dikkertje is (14mm), zit het horloge door zijn bescheiden maatje (38mm zonder kroon) prima op mijn kippenpolsje. Zoals ik al eerder aangaf is het waarschijnlijk wel een blijvertje. Leuk modelletje, mooi uurwerk en mijn eerste gekluste chrono.
De Buran Poljot gaat voorlopig het projectenlaatje in en ga ik de kapotte onderdelen op een later moment herstellen, dan wel op zoek naar vervanging.
En nu? Nog niet op zoek naar een nieuwe uitdaging, want het klussen aan het 3133 uurwerk is mij goed bevallen. Daarom blijf ik nog even bij dit uurwerkje en is er een niet lopende Sturmanski met hetzelfde uurwerk onderweg. Misschien daarna de Valjoux onder handen nemen.
