In mijn fieldwatch-kick deze zomer kwam ik na de Vario A-11S de Praesidus Rec Spec tegen.
Onderstaand een mini-review van m’n bevindingen, want dat doe ik graag. En nog daaronder een hoop foto’s die ik leuk vond.
Een horloge van Praesidus gebaseerd op de MACV-SOG horloges van de jaren 70. Prachtig horloge, zo eentje dat balansen houdt; tussen stoer en verfijnd, praktisch en elegant.
Ik kwam een exemplaar tegen op Ebay met een khaki bruine dial. Bruin was heel gedurfd voor me, maar ik dacht de gok te wagen. Idee was dat de Vario een strakke fieldwatch is die perfect op zwarte bandjes staat, en de Rec Spec een warme tegenhanger die perfect op khaki/beige bandjes staat. Dat gokje heeft niet gewerkt, want ik geraak toch niet gewend aan de bruine wijzerplaat. Maar dat is persoonlijke smaak en doet verder niets af aan het horloge zelf.
Wijzerplaat
De kleur is matbruin, en varieert van olijfbruin tot bijna chocoladebruin tot bijna goudkleurig. Prachtig op een bepaalde manier, maar doet me toch wat raar aan.
De wijzers zijn standaard stokjes. Ze zien er mooi uit; scherp gepolijst, met een bevel aan beide kanten naar het midden. De opvulling van de lume op deze versie is geelachtig, wat matcht met het bruine.
De cijfers zijn erg mooi, mooi ingedeeld. Niet te klein, niet te groot. Het zijn dikke witte blokken, die een groenachtige tint afgeven zodra je in iets iets van schaduw staat.
Day-date ziet er erg mooi uit. Het venster heeft een mooie zeshoekige vorm en de contrasterende dag en datum geven het horloge een leuk karakter.
Kast
De kast van 38 mm is perfect. Nooit eerder gehad, vanalles tussen 43 en 36mm, en deze 38 concludeer ik toch wel als de perfecte maat voor mij. De lugs hebben een vrij sterke curve naar beneden, waardoor het horloge goed op m’n pols zit.
Het horloge is bijna 12mm dik, wat ik wat aan de dikkere kant vind, maar dat blijkt zo niet. Een deel van de dikte verdwijnt met de onderkast die in je pols zakt, en 1-2mm komt van het boxed kristal. Zou zeggen dat het eerder aanvoelt als 10 tot 11mm dik.
De afwerking van het horloge is mooi. Een mooie, vrij verfijnde brushing op de lugs en bezel, met een vrij dikke gepolijste bevel op de bezel en lugs. Niets bijzonders, maar toch mooi. Dit geeft het ook dat dressy karakter dat een MACV-SOG Seiko kenmerkt.
De kroon zit heel mooi in de kast verwerkt. Van bovenaf niet zichtbaar. Maar de bediening is echt verschrikkelijk. Het is net bruikbaar om de tijd en datum te wijzigen, maar het is bijna onmogelijk om op te winden. Doet m’n vinger gewoon zeer als ik het probeer.
Kristal
Ik ben dol op boxed kristallen, en dit is geen uitzondering. De vervorming aan de zijkanten geeft het veel karakter. Het is ook heel helder - misschien omdat dit een mineraal kristal is? Al mijn andere horloges hebben saffierglas, dus eigenlijk amper ervaring mee.
Ik heb begrepen dat ze een saffiercoating en een AR-coating hebben aangebracht. Een daarvan geeft een duidelijke blauw/paarse tint wanneer het licht op een bepaalde manier op het glas valt. Geeft een interessant elementje om naar te kijken, maar past wel niet echt bij de kleur van de wijzerplaat.
Dusja, on the whole is het horloge erg tof. Leuk microbrand, tof ontworpen, OK uurwerk, aangnaam op de pols. Alleen is het bruin toch niet m’n persoonlijke smaak spijtig genoeg. Ik word er wat mottig van, zoals we dat in het Vlaams zeggen. Maar, heb er toch weer wat van bijgeleerd.
Foto’s
Op verschillende bandjes die ik had liggen.
