TL;DR (en scroll gerust door voor de foto’s)
De NA van mijn SPB155 sloot ik af door te zeggen dat het in de verkoop ging, omdat de honeymoon periode erg kort was en ik snel uitgekeken bleek te zijn op mijn Baby Alpinist. Het is een prachtig horloge, maar het zou niet meer voor mij zijn.
Daar kom ik nu op terug en zie ik aanleiding om een NA Revisit te schrijven. Want achteraf gezien was ik er niet zozeer op uitgekeken, maar was ik te hebberig en te veel afgeleid door andere horloges. Noem het de Fog of Greed. Nu het stof is neergedaald, ben ik mijn Baby Alpinist ineens gaan waarderen. Daar gaat dit stukje over.
In december 2020 heb ik vlak achter elkaar drie nieuwe horloges gekocht: de Hamilton Khaki Field Auto, de Seiko SPB117 en deze SPB155. De Hamilton was ik al bekend mee: deze heb ik eerder gehad en geflipperd, maar wilde toch een exemplaar in mijn verzameling, omdat ik hem erg mooi vind. De Seiko’s kocht ik, omdat ik op mijn wenken werd bediend door Seiko, zoals velen. De Sarb017 vond ik altijd te veel in één horloge, maar nu was daar eindelijk een toolish Alpinist (vergrootglaasje, kompas, en een matte zwarte dial) én een aparte ‘dressy toch avontuurlijk’ versie zonder sunburst dial. Dus wilde ik beide horloges hebben.
Het was niet mijn plan om drie horloges in één maand te kopen, ik had gewoon het geld en de impuls/wens. Maar het gevolg werd dat ik onvoldoende draagtijd had per horloge en simpelweg niet even de tijd nam om te waarderen wat ik had gekocht.
Daarnaast heb ik de Baby Alpinist maar heel kort in bezit gehad, omdat het terug moest naar Seiko voor reparatie van de kroon, dus dat hielp ook niet om het ‘top of mind’ te hebben.
Maar er was meer chaos. Ineens wist ik het zeker: ik wilde graag een Tudor Black Bay 58. De enige manier waarop ik mijzelf toelaat om zoveel geld neer te tellen is door bijna al mijn horloges te verkopen. De drie horloges die ik in december had gekocht zaten daar al snel tussen. Ik was toch al niet gehecht geraakt en ik zat met die Black Bay in mijn hoofd. Dus geheel toegewijd heb ik al aardig wat horloges verkocht, inclusief de SPB117 en de Khaki Field.
Eergisteren kwam uit het niets een kleine financiële meevaller om te hoek kijken. Ineens had ik mijn budget voor de Tudor BB rond. Ondertussen bestaat mijn verzameling alleen nog uit een Black Bay 36mm en de Baby Alpinist. Omdat er geen aanleiding meer was om de Baby Alpinist te verkopen, heb ik hem uit zijn doosje gehaald om in een andere toestand er eens opnieuw naar te kijken. En toen gebeurde het: ik raakte opnieuw verliefd. En zoals dat gaat bij opnieuw verliefd worden: het brengt rust en waardering, niet de heftigheid van de eerste keer. De advertentie heb ik ingetrokken en ben er mee in de zon gaat zitten.
Nu zal ik ook niet zeggen dat ik hem nooit meer zal verkopen 
. Maar voorlopig even niet. Met de zomer in aantocht zou dit eens mooie funwatch kunnen zijn (en 200m waterdicht!). Daarnaast zou het antwoord kunnen zijn op mijn zoektocht naar een strapmonster, want bruin leer staat hem erg goed. Mesh zal hem ook niet misstaan. Al met al ben ik een alsnog een blije eigenaar van een Baby Alpinist.
Goed, tot zover. En dan nu de foto’s. Dank voor het lezen!
