Anderhalve week geleden, toen ik nog niet wist dat ik binnenkort een Tudor Prince rijker zou zijn (en praktisch ook vier horloges armer), kwam dit prachtige horloge binnen. Eén van de weinige horloges die ik wilde hebben die het gevoel van een ‘graal’ in me opriep. En zo duur is die ook weer niet, maar de prijs weerhield me vaak in combinatie met de juiste uitvoering en staat.
Dit model is sowieso gaaf en dan heb ik het natuurlijk vooral over de kastvorm. Ik vind dat prachtig en om die reden vind ik mijn Meistersinger Metris ook zo gaaf. Ik wilde een versie die voldeed aan de volgende eisen:
Nooit gebrusht of gepolijst
Wat gebruiksporen mag, zolang de hoeken maar scherp zijn en de originele brush duidelijk zichtbaar. En tuurlijk, hoe betere staat hoe liever
Quickset die werkt (zwak punt in dit horloge)
Met originele bracelet
Binnen geen enkel spoor van patina of andere viezigheid - vlekkeloos!
Maar dan ook nog ten aanzien van de specifieke versie:
Met applied LM logo op de dial (dat deden ze de eerste jaren niet, dacht ik en dat is wel iets cleaner, maar het voegt voor mij juist iets aan het design toe)
Zwart op de indices en wijzers. Zonder dat wordt het toch wat flets en minder ‘scherp’ om te zien
Vintage in de handen van een modder
Ja het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus ik ga alles modden aan dit horloge wat er te modden valt…
Nee natuurlijk niet Maar de bracelet zat net niet lekker: hij moest op de kleinste stand van micro-adjustments in de clasp en zat daardoor niet echt lekker, de kant aan de 6 uur was eigenlijk te lang. Wat me zelden overkomt en zeker niet wat ik verwachtte bij een vintage Japans horloge. Dus ja… wat doe je dan? Nog even met @koekoek overlegd (waarvoor dank) maar uiteindelijk door mijn ‘can do’ mentaliteit voorzichtig een paar van de centerlinks voorzichtig opengebogen (die zijn niet dichtgelast ofzo), paar links eruit en weer dichtgemaakt - perfect!
Samen met het horloge dat vandaag de kist mocht verlaten… ik dacht voor aanschaf dat ze misschien teveel op elkaar zouden lijken (alleen de kleur eigenlijk) maar hoe groot kan het verschil zijn, echt zo totaal anders! Vooral die kastvorm.
PS en @koekoek nog bedankt voor de dikkere spring bars natuurlijk! Bijna vergeten. De oude waren zo gebogen dat de endlinks er als slappe was bijhingen, maar nu is het weer netjes
En weer on-topic:
Inderdaad een prachtig horloge. Ik herken er weer design-elementen van de Lord Marvel 36000 uit, die heeft ook zwart op de indices en wijzers. Kleine details, die het ontwerp alleen maar mooier maken!
Erg fraai horloge. Daar ga je veel plezier van hebben. Maar de Bulova is toch ook wel erg gaaf!
Nog even voor de liefhebbers…
De Lamborghini Miura is een sportwagen van het Italiaanse automerk Lamborghini en werd gebouwd tussen 1966 en 1973
De Lamborghini Countach is een sportauto geproduceerd door de Italiaanse autobouwer Lamborghini van 1974 tot 1990
Zo ging het jonge Dao vroeger ook met de meiden af.
Ben benieuwd wat die Tudor verder teweeg gaat brengen. Maar ik zie deze niet als concurrenten en hou sowieso van een grotere collectie (twee dozen, ruimte voor 16) en variatie
Maar de bracelet zat net niet lekker: hij moest op de kleinste stand van micro-adjustments in de clasp en zat daardoor niet echt lekker, de kant aan de 6 uur was eigenlijk te lang. Wat me zelden overkomt en zeker niet wat ik verwachtte bij een vintage Japans horloge. Dus ja… wat doe je dan? Nog even met @koekoek overlegd (waarvoor dank) maar uiteindelijk door mijn ‘can do’ mentaliteit voorzichtig een paar van de centerlinks voorzichtig opengebogen (die zijn niet dichtgelast ofzo), paar links eruit en weer dichtgemaakt - perfect!
. Veel heeft te maken met in welke periode je opgroeit denk ik.
