Dat vraagteken hè?
Waarom dat vraagteken?
Welnu, omdat mensen nu eenmaal graag antwoorden willen op hun vragen. Zoals bijvoorbeeld de vraag die de cosmos al decennia lang bezighoudt; 'Doe je pas mee als je een Speedy, Rollie of een le Coultre hebt? en is een Speedy een speedy of moet een speedy dan een bepaald soort speedy zijn?
Het antwoord op die vraag is heel erg eenvoudig. Geen idee. Je me n’interesse pas.
Want weet je, een oud horloge vertelt een verhaal wat geen enkel modern horloge kan vertellen. Punt.
Mijn antwoord is dus: Ik doe mee want ik hou van horloges met een verhaal. En iedereen ziet dat anders. Gelukkig.
En beauty is in the eye of the beholder, ik weet het, maar verdorie, de schoonheid van een subtiel aangetaste wijzerplaat is haast zo prettig als het terugbijten van je losse tand vroeger. (Of had ik dat alleen?) Een datumvenster dat net niet uitlijnt omdat het emaille licht bladdert…Ik hou ervan.
Wat is er gebeurd hoor ik jullie vragen?
Ik heb dus een Speedmaster gekocht. En niet zomaar één…Dit betreft een 176.0016. En daar zijn er niet zo heel veel van. Die blauwe plaat vind ik echt ongehoord mooi… Op deze was ik op slag verliefd. Echt…
Alles klopt aan dit ding. In mijn optiek dan.
-De intrigerende blauwe sunburst wijzerplaat met zwarte registers. Check.
-Het glas met de geprinte tachymeter die aanzienlijk hoger ligt dan de plaat. Check.
-De barrelshaped verticaal gebrushte kast met achterlijk hoge gepolijste bezel.Check.
-De Lemania 5100 die onverstoorbaar doortikt als een Volvo 240 met 7 ton op de klok.Check.
-De originele massieve band die zo vreselijk mooi past bij de kast. Check.
-Een chronowijzer in de vorm van een vliegtuig. Doublecheck!
Ik stop hier even.
Sterker nog, ik stop helemaal…
Nee, wacht, nog één leuk ding.
Ik zag hem op Ebay Duitsland en het horloge bleek van een Belg die ook op het forum zit. Amai!
Wat een fijne kerel, ik heb vooral genoten van de relaxheid waarmee hij de Mark IV in mijn handen legde.
Alsof hij een stuk taart weggaf dat hij net voor zichzelf had gesneden. Met kennis, enthousiasme, en… misschien wel het allerbelangrijkste…passie voor horloges. Ik ging met een glimlach weg en heb deze oprecht nog altijd op mijn gezicht als ik naar mijn Speedmaster kijk.
En kijk eens naar de foto’s. Deukjes rondom, een net niet aansluitende endlink, een sluiting die pas bevredigend klikt als je je pols haast door het metaal heen voelt. Maar alles, echt alles ademt vintage. Verhalen, vroeger, en vooral, schoonheid. De schoonheid van dingen die niet perfect zijn.
Ik stop nu echt maar kijk eens naar dit horloge. Is het geen plaatje?
of begrijp ik 't verkeerd…wel hele mooie speedy. 
gefeliciteerd met je aanwinst