Door alle consternatie over de Moonswatch kwam er een andere Swatch weer terug op mijn radar waar ik vorig jaar naar had zitten kijken (zie hier, marketing werkt!). Hulpeloos geïnfecteerd met het Swatch-virus besloot ik hem maar meteen te kopen, voordat de buying itch weer zou zakken. Hij bleek inmiddels al uit de collectie te zijn maar een juwelier in Spanje had gelukkig nog een exemplaar liggen.
Het gaat om de Swatch ‘don’t be too late’. Dit is een remake van een klassieker uit een van de eerste collecties die Swatch heeft uitgebracht, de GA100 uit 1984.
Ik vind het minimalistische design leuk en de tekst is een goede herinnering voor mezelf aangezien ik de onplezierige gewoonte heb om altijd en overal te laat te komen. Voor de kwaliteit hoef je het verder niet te doen, vergeleken met deze zit de Moonswatch qua afwerking minimaal op Grand Seiko niveau. Je zou zelfs bijna verlangen naar de klittenband velcro strap 
… Maar toch ben ik er blij mee!
Foto’s:
En de klassieke GA100 (foto niet van mij):
