Graag laat ik hier even m’n NA zien: een TAG Heuer 1000-serie Black Coral in two-tone.
Wil je nog meer foto’s van mijn horloge zien? Scroll dan naar beneden. 
Om even in de sfeer te komen, dit.
Zoals de meeste mensen, die mij een beetje kennen of wel 'ns hier tegenkomen, zullen weten, ben ik nogal gecharmeerd van het merk TAG Heuer. Even kort; dit begon zo begin jaren '90, toen ik een studentenabonnement had op Newsweek en TAG Heuer in dit een tijdschrift een intensieve advertentiecampagne had lopen. Ik vond het meteen te gekke horloges en begon me een beetje te verdiepen in het merk. Met als gevolg dat ik, direct na m’n studie, met m’n eerste salaris, zelf mijn eerste echte TAG Heuer kocht en nog een aantal daarna. 
Even een stukje geschiedenis. Zoals de meeste horlogeliefhebbers weten, heeft het merk (dat ooit startte als ‘Heuer’) een respectabele staat van dienst, als het gaat om stopwatches, chronografen en (dus) sporttiming, vooral in de autosport. Modellen als de Carrera, Autavia en Monaco zijn bij iedereen wel bekend.
Maar wat niet iedereen weet, is dat het merk, eind jaren '70 in zwaar weer terechtkwam, in de tijd van de beruchte ‘quartzcrisis’. Heuer had heel hard een verkoopsucces nodig en Jack Heuer en zijn team kwamen met het idee om een betaalbaar, maar kwalitatief goed duikershorloge op de markt te brengen, met een Zwitsers quartz uurwerk.
Dit bleek een gouden greep. Tot ver in de jaren '90 waren (later TAG) Heuer duikershorloges ongekend populair. Jack Heuer was zelf eigenlijk ook wel verbaasd over het succes. In zijn eigen woorden: “We could not imagine that this model would be the very watch that was to help the company recover.” De duikershorloges, in eerste instantie de 844 en later de 1000-serie, zijn er dan ook de reden van dat het bedrijf, vandaag de dag, nog bestaat.
Wat ik zo leuk vind aan deze horloges, is dat ze een soort tijdmachine zijn.
Mijn NA is een 1000-serie uit 1987, in een uitvoering die je niet vaak ziet: de Black Coral two-tone.
Een leuke mix van de bekende ‘Wolfie’…
en de Bond watch, uit ‘The Living Daylights’.
Nog een paar plaatjes van mijn horloge.
Zo werd het horloge geleverd, door de vrienden van B&O Watches.
Maar ik draag mijn horloges graag op rubber en de originele stalen band heb ik dus netjes opgeborgen.
Bedankt voor het kijken en lezen! 
Die ik zelf overigens niet heb meegemaakt. 
